در سال ۲۰۲۵، رسانه‌های اجتماعی دچار تحولی عمیق شدند، زیرا ویدئوهای تولید شده توسط هوش مصنوعی به سرعت بر بسترهایی مانند یوتیوب، تیک‌تاک، اینستاگرام و فیسبوک غالب شدند. این انفجار محتواهای ویدیویی ساخته شده توسط هوش مصنوعی، مرزهای واقعیت و تخیل را بیش از هر زمان دیگری مخدوش کرد و به طور بنیادی نحوه تعامل و تفسیر کاربران از مطالب آنلاین را تغییر داد. محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی انواع متنوعی داشت، از صحنه‌های طنزآمیز و سورئال مانند خرگوش‌های خیالی بر روی ترامپولین، گرفته تا تبلیغات سیاسی و فیک‌نيو‌های بسیار پیشرفته از افراد مشهور. پیشرفت‌های فناورانه نقش مرکزی در این تغییر داشتند. شرکت‌های فناوری پیشرو—از جمله OpenAI با ابزار ویدئویی Sora، Google با Veo، Meta با MovieGen، ByteDance با CapCut و xAI با Grok—مرزهای فناوری تولید ویدئو را جابه‌جا کردند. این ابزارها که در بسترهای معروف هوش مصنوعی مانند ChatGPT، Gemini و Meta AI ادغام شده بودند، به کاربران عادی بدون نیاز به تخصص خاص اجازه می‌داد تنها با چند کلیک ویدئوهای بسیار واقعی و جذاب تولید کنند. این دموکراتیزه‌ کردن فرآیند ساخت ویدئو، حجم بی‌سابقه‌ای از ویدئوهای هوش مصنوعی تولید شده را وارد فیدهای شبکه‌های اجتماعی در سراسر جهان کرد. حجم عظیم محتوای هوش مصنوعی به شکل قابل توجهی درک و رفتارهای کاربران را شکل داد. اگرچه بسیاری از ویدئوها کاملاً مصنوعی بودند، اما توانستند تماشاگران را به واسطه ارزش سرگرمی، هم‌ارتباطی عاطفی یا مضامین تحریک‌آمیز مجذوب خود کنند. ترکیب محتوای بصری جذاب و هدف‌گذاری مبتنی بر الگوریتم، به تبلیغ‌کنندگان این امکان را داد که به شکل مؤثری از ویدئوهای هوش مصنوعی بهره ببرند و درآمدزایی قابل توجهی برای پلتفرم‌های اجتماعی رقم بزنند. با این حال، رشد سریع ویدئوهای ساخته شده توسط هوش مصنوعی موجب بروز جنجال و نگرانی‌هایی شد. حامیان محیط‌زیست بر مصرف قابل توجه انرژی و اثرات کربن مرتبط با تولید حجم گسترده‌ای از محتواهای ویدیویی توسط مدل‌های پیچیده هوش مصنوعی تأکید کردند.

علاوه بر این، الگوریتم‌های مسئول در تولید و توزیع این محتوا، مورد انتقاد قرار گرفتند چون در شکل‌دهی به گفتمان عمومی نقش داشتند و در برخی موارد، اطلاعات نادرست و تبلیغات تفرقه‌افکن را تشدید می‌کردند. این موضوع به‌ویژه در موارد حساس سیاسی، مانند ویدئوهای مربوط به دونالد ترامپ یا مطالب نژادپرستانه که در کشورهای همچون فرانسه منتشر می‌شد، به وضوح دیده شد. پژوهشگران و کارشناسان نسبت به پیامدهای اجتماعی گسترده‌تر این روند هشدار دادند. فراگیری ویدئوهای تولید شده توسط هوش مصنوعی که روایت‌های تحریف‌شده یا «حقایق جایگزین» را ترویج می‌کنند، تهدیدی جدی برای درک مشترک واقعیت در جامعه است. چنین اطلاعات نادرستی زیرساخت‌های حقیقت و مسئولیت‌پذیری که برای نظام‌های دموکراتیک ضروری است، را تضعیف می‌کند. همچنین، نقش پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی و شرکت‌های فناوری در جلوگیری از آسیب‌ها و حفظ هنجارهای اخلاقی، به موضوعی مهم در مناظرات سیاست‌گذاری و جامعه مدنی تبدیل شده است. در نتیجه، رشد انفجارآمیز محتوای ویدئویی تولید شده توسط هوش مصنوعی در سال ۲۰۲۵، نقطه عطفی در تاریخ رسانه‌های اجتماعی بود. در حالی که این فناوری فرصت‌های خلاقانه را گسترش داد و میلیون‌ها نفر را سرگرم کرد، چالش‌های مهمی از جمله تأثیرات زیست‌محیطی، گسترش اخبار کذب و کاهش اعتماد اجتماعی را نیز به همراه داشت. مقابله با این مسائل پیچیده نیازمند همکاری همدلانه میان توسعه‌دهندگان فناوری، مدیران پلتفرم‌ها، نهادهای تنظیم‌کننده و کاربران است تا نوآوری را با صحت و پایداری متوازن سازند. هر چه هوش مصنوعی بیشتر تکامل می‌یابد، بحث‌ها درباره تأثیرات آن بر رسانه‌ها، سیاست و فرهنگ همچنان با فوریت و اهمیت فزاینده‌ای دنبال می‌شود.