Οι πράκτορες AI "θα ενηλικιωθούν το 2025, " σύμφωνα με τον φουτουριστή AI Steve Brown. Αντιθέτως, ο ειδικός AI Tobias Zwingmann διατείνει ότι φέτος, "η ταχεία υιοθέτηση των πρακτόρων AI δεν θα αποφέρει τις αύξηση παραγωγικότητας που πολλοί αναμένουν. " Αυτές οι προοπτικές, που προσφέρονται από δύο κορυφαίους ειδικούς στον τομέα, πράγματι συμπληρώνουν η μία την άλλη περισσότερο απ' ότι συγκρούονται. Οι ηγέτες των επιχειρήσεων είναι πρόθυμοι να διαπιστώσουν αν οι εταιρείες τους μπορούν να βελτιώσουν τις λειτουργίες τους ενώ μειώνουν το κόστος. Οι οικονομολόγοι, από την άλλη πλευρά, επιδιώκουν να μάθουν αν αυτές οι βελτιώσεις θα συμβούν σε κλίμακα επαρκή για να αντανακλώνται στα στατιστικά παραγωγικότητας. Οι πράκτορες AI ενσωματώνουν την πρώην πρόβλεψή μου ότι οι περισσότερες επιχειρηματικές λειτουργίες δεν μπορούν να βελτιωθούν απλώς με τη χρήση chatbot συνδεδεμένων με μεγάλα γλωσσικά μοντέλα. Αντίθετα, αναμένονται σημαντικές εξελίξεις από εξειδικευμένες εφαρμογές που έχουν σχεδιαστεί για να αντιμετωπίσουν συγκεκριμένες επιχειρηματικές προκλήσεις. Ο Brown παρουσιάζει διάφορα παραδείγματα πρακτόρων AI, ορισμένα από τα οποία είναι ήδη λειτουργικά. Μια απλή απεικόνιση είναι ο Πράκτορας Υποστήριξης Πελατών: “Ένας πράκτορας που διαχειρίζεται αιτήματα υποστήριξης πελατών, προγραμματίζει ραντεβού, απαντά σε ερωτήσεις, πωλεί ανταλλακτικά και παρακολουθεί follow-up, όπως η αποστολή email με οδηγίες προϊόντων. ” Αναφέρει επίσης πράκτορες υποστήριξης πελατών για ταξίδια και αγορές, επιχειρησιακούς πράκτορες, όπως βοηθούς προμηθειών και επιστήμονες ερευνητές, καθώς και “ατμοσφαιρικούς πράκτορες” που μπορούν να παρακολουθούν διάφορες πτυχές των σπιτιών, των δημόσιων χώρων ή των προσπαθειών κυβερνοασφάλειας. Ένας κρίσιμος παράγοντας αυτών των πρακτόρων είναι η εξειδίκευσή τους σε συγκεκριμένα πεδία. Για παράδειγμα, ένας πράκτορας εξυπηρέτησης πελατών θα ήταν προσαρμοσμένος σε μια συγκεκριμένη εταιρεία, εξοπλισμένος με γνώσεις για τα προϊόντα της, τις τεχνικές προδιαγραφές και τα συστήματα διαχείρισης κλήσεων εξυπηρέτησης. Ενώ ένα πλαίσιο για αυτούς τους πράκτορες θα μπορούσε να μοιραστεί μεταξύ διαφορετικών εταιρειών, η καθεμία θα απαιτούσε προσαρμογή ώστε να ευθυγραμμιστεί με τις ατομικές επιχειρησιακές ανάγκες. Ο Zwingmann τονίζει ότι οι πράκτορες απέχουν πολύ από το να είναι λύσεις έτοιμες προς χρήση. “Λειτουργούν εντυπωσιακά σε επιδείξεις και ελεγχόμενα περιβάλλοντα, αλλά η ανάπτυξή τους συχνά οδηγεί σε απρόβλεπτες επιπλοκές, ” σημειώνει.

Προσφέρει τρεις βασικές συστάσεις για την υλοποίηση πρακτόρων AI μέχρι το 2025. Η πρώτη είναι να ξεκινήσετε με έργα μικρής κλίμακας, αυξάνοντας σταδιακά την αυτονομία και την ικανότητα λήψης αποφάσεων του πράκτορα. Στη συνέχεια, συμβουλεύει να δοθεί προτεραιότητα σε καθήκοντα, εστιάζοντας σε “συγκεκριμένες, καλά καθορισμένες δραστηριότητες όπου οι συνέπειες της αποτυχίας είναι διαχειρίσιμες. Η επεξεργασία εγγράφων είναι ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης, ενώ οι υψηλού κινδύνου χρηματοοικονομικές αποφάσεις μπορεί να είναι καλύτερα να αφεθούν για αργότερα. ” Τέλος, ο Zwingmann τονίζει τη σημασία του σχεδιασμού για αποτυχίες. Οι πράκτορες θα κάνουν αναπόφευκτα λάθη, ιδιαίτερα σε ασυνήθιστες καταστάσεις ή όταν οι συνθήκες αλλάζουν. Επομένως, η στρατηγική υλοποίησης θα πρέπει να ελαχιστοποιεί τους κινδύνους και να εξασφαλίζει ότι η ανθρώπινη παρέμβαση είναι readily διαθέσιμη. Πιστεύω ότι ο Brown θα συμφωνούσε με αυτές τις συστάσεις. Ως φουτουριστής, φαντάζεται τον τεράστιο δυνατότητα των πρακτόρων AI, δηλώνοντας, “Το άμεσο μέλλον της εργασίας θα περιλαμβάνει ανθρώπους, ψηφιακούς και ρομποτικούς υπαλλήλους που συνεργάζονται στενά για την επίτευξη στόχων, με καθέναν να συμβάλλει με μοναδικές δυνάμεις και αδυναμίες. Οι εταιρείες που καταφέρνουν να βρουν τη σωστή ισορροπία μεταξύ του εργατικού τους δυναμικού, να ενθαρρύνουν μια κουλτούρα εμπιστοσύνης μεταξύ ανθρώπινων και ψηφιακών υπαλλήλων, και να εκμεταλλευτούν τις μηχανές και τα ρομπότ για να ενισχύσουν τις ικανότητες του ανθρώπινου προσωπικού τους θα διαπρέψουν στην αγορά. ” Πολλές επιτυχημένες εταιρείες έχουν προκύψει από τη συνεργασία δύο ατόμων με αντίθετες προσωπικότητες: ενός τολμηρού οραματιστή δίπλα σε έναν μελετηρό τεχνικό. Ο ένας προβλέπει ένα μεταμορφωτικό μέλλον που καθοδηγείται από ριζικές αλλαγές, ενώ ο άλλος διασφαλίζει την έγκαιρη καταβολή λογαριασμών και επιδιώκει να βελτιστοποιήσει το κόστος παραγωγής. Τα δύο άρθρα που αφορούν τους πράκτορες AI και το μέλλον της παραγωγικότητας αντικατοπτρίζουν αυτές τις διακριτές προσωπικότητες. Το ένα εξερευνά ένα μέλλον όπου οι ατομικότητες ενδυναμώνονται σημαντικά μέσω της χρήσης αποτελεσματικών εργαλείων, ενώ το άλλο περιγράφει ένα απτό, οικονομικό μονοπάτι για την υλοποίηση αυτής της οπτικής.