نوع دوم مشتری به سرعت و به آرامی وارد بازار شده است. این مشتری جدید نه خرید می‌کند نه بر اساس عرف‌های سنتی رفتار می‌کند که شکل‌دهنده تجارت مدرن هستند. این مشتری، نماینده هوش مصنوعی است. گزارش «اقتصاد درخواست‌ها™: زمانی که ربات‌ها مشتری می‌شوند»، که نتیجه همکاری بین PYMNTS Intelligence و ویزا است، نشان می‌دهد ابزارهای هوش مصنوعی فعال مانند Rufus شرکت آمازون، Sparky شرکت Walmart، Chrome با قابلیت‌های هوش مصنوعی گوگل و پروتکل مدل کانتکست ویندوز، کشف و تراکنش‌ها را از وب‌سایت‌ها به رابط‌های گفتگویی منتقل کرده‌اند. امروزه، خریداران به طور فزاینده‌ای شروع به جستجو با یک درخواست می‌کنند به جای استفاده از نوار جستجو، و از یک دستیار هوش مصنوعی می‌خواهند چیزی مانند «تی‌شرت ارگانیک پنبه‌ای سیاه زیر ۴۰ دلار» یا «هدیه‌ای که تا جمعه ارسال می‌شود» را پیدا کند. مشتریان هوش مصنوعی علاقه‌ای به صفحات جذاب هوم‌پیج یا تبلیغات سینمایی ندارند. عکاسی محصول برایشان جذاب نیست. در عوض، آن‌ها برندها را بر اساس معیارهای متفاوت ارزیابی می‌کنند: کیفیت داده‌های ساخت‌یافته، سیاست‌های قابل خواندن ماشین، قابلیت اطمینان نقطه انتها و کارایی در تحقق سفارش‌ها. این تحول دوگانگی در مصرف‌کننده را ایجاد می‌کند که تاکنون در برابر آن قرار نداشتیم. جلب اعتماد خریدارانی که هرگز سایت شما بازدید نمی‌کنند در تجارت عاملیت‌محور، رقابت‌پذیری یک محصول تنها به طراحی یا شهرت برند محدود نمی‌شود، بلکه به دقت و کامل بودن متادیتای آن بستگی دارد. یک پیراهن با کیفیت و ساخته شده به طور پایدار اگر ویژگی‌هایش ناقص، ناسازگار یا مبهم باشد، توصیه نمی‌شود. اگر عامل آن را پیشنهاد نکند، مشتری انسانی احتمالا آن را نخواهد دید. نمایندگان هوش مصنوعی مانند انسان‌ها در سایت‌ها حرکت نمی‌کنند. آن‌ها صفحات اصلی را مرور نمی‌کنند، فهرست‌های محصولات را اسکرول نمی‌زنند، زبان بازاریابی را تفسیر نمی‌کنند یا تجربیات ناقص در پرداخت را تحمل نمی‌کنند. در عوض، تصمیماتشان کاملاً بر اساس مقایسه حقایق ساخت‌یافته استوار است. این تغییر مهمی است: فروشندگان حالا باید دو مشتری همزمان خدمت‌رسانی کنند. یکی مشتری انسانی است که تحت تأثیر برند و احساسات قرار دارد و دیگری، عامل، که تنها به داده‌های تمیز، قوانین شفاف و عملکرد تأییدشده اهمیت می‌دهد. بنابراین، حوزه‌های عملیاتی که قبلاً برای مشتریان پنهان بودند—مانند دقت موجودی، تحویل مطمئن، حل اختلاف‌ها و توکن‌سازی پرداخت‌های امن—به عوامل تمایز دهنده کلیدی تبدیل شده‌اند. فروشندگان پیشرو در حال حاضر خود را با این فضای دو-مشتری تطبیق می‌دهند.

اغلب شروع می‌کنند با درک اینکه سیستم‌های موجود آن‌ها داده‌های تکه‌تکه و ناسازگاری دارند که هیچ عامل هوشمندی نمی‌تواند به طور کامل درک کند. دیدن آماده بودن برای حضور عامل‌ها تنها به عنوان یک ارتقای فنی بر سیستم‌های فعلی وسوسه‌انگیز است. اما این تغییر عمیق‌تر است و نیاز دارد شرکت‌ها بپذیرند که مفهوم مشتری توسعه یافته است. انتقال از تجارت مبتنی بر صفحات به تجارت مبتنی بر داده‌ها پتانسیل تغییر در دینامیک داخلی یک خرده‌فروش دارد. عامل‌ها به اعتماد بالا نیاز دارند. اگر فرآیند پرداخت مشکلی داشته باشد، گزینه حمل و نقل غایب باشد یا خطای سردرگم‌کننده‌ای ظاهر شود، انسان‌ها ممکن است دوباره تلاش کنند. اما عامل‌ها صرفاً فرآیند را رها می‌کنند. این واقعیت، فروشندگان را وادار می‌کند تا زیرساخت‌های عملیاتی خود را تقویت کنند—از جمله دروازه‌های پرداخت، همگام‌سازی موجودی، داده‌های لجستیک، APIها و خوراک‌های موجودی. در این مسیر، هیچ رونمایی یا اطلاعیه‌ای رسمی وجود نخواهد داشت که این تغییر در تجارت را اعلام کند. بلکه، به تدریج و به گونه‌ای گسترش می‌یابد که مصرف‌کنندگان بیشتری اجازه دهند عامل‌ها تصمیمات خرید ساده را برایشان اتخاذ کنند. فروشندگانی که از این روند غفلت کنند، ممکن است دیدپذیریشان کاهش یابد، نرخ تبدیل پایین بیاید یا فروش‌ها به سمت رقبا با داده‌های بهتر مهاجرت کند. در همین حال، اکوسیستم با سرعت در حال تحول است. همان‌طور که گزارش اشاره می‌کند، چارچوب تجارت هوشمند ویزا (Visa’s Intelligent Commerce) در حال حاضر تراکنش‌های هدایت شده توسط عامل را پشتیبانی می‌کند. سرور MCP و ابزارهای عامل، پرداخت‌های توکنیزه شده، احراز هویت و جلوگیری از تقلب را ادغام کرده‌اند، و امکان خرید امن توسط عوامل را برای مصرف‌کنندگان فراهم می‌آورند.