Καθώς η προθεσμία συμμόρφωσης για τον Κανονισμό της ΕΕ για την Αποδάσωση (EUDR) πλησιάζει, είναι κρίσιμη σημασία για τις επιχειρήσεις να καλύψουν κενά γνώσης και να αξιοποιήσουν προηγμένες τεχνολογίες AI και blockchain για ακριβή αναφορά και διαφάνεια. Αυτή η προληπτική στρατηγική όχι μόνο βοηθά στο να πληρούνται τα πρότυπα EUDR, αλλά και εξασφαλίζει τη συνεχιζόμενη πρόσβαση στην αγορά της ΕΕ, διασφαλίζοντας μακροπρόθεσμη επιτυχία σε έναν αυστηρά ρυθμιζόμενο παγκόσμιο τομέα. Στις 14 Νοεμβρίου 2024, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε μια χρονική καθυστέρηση ενός έτους για την EUDR—που αρχικά είχε οριστεί για τις 30 Δεκεμβρίου—για να δοθεί περισσότερος χρόνος στις μεγάλες εταιρείες να συμμορφωθούν, ενώ οι μικρές εταιρείες έχουν προθεσμία έως τις 30 Ιουνίου 2026. Το Συμβούλιο εξακολουθεί να εργάζεται για μια προσωρινή συμφωνία για αυτήν την αναβολή, αναμένοντας επιβεβαίωση από και τις δύο θεσμικές αρχές. Παρά την παράταση, πολλές εταιρείες αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην πλοήγηση στις πολυπλοκότητες της EUDR, ιδίως όσον αφορά την κατανόηση των απαιτήσεων της εφοδιαστικής τους αλυσίδας. Η σταδιακή εφαρμογή μπορεί να μειώσει ορισμένες πιέσεις, αλλά η ανεπαρκής γνώση και υποστήριξη σημαίνουν ότι πολλές επιχειρήσεις διατρέχουν κίνδυνο μη συμμόρφωσης και ποινών, γεγονός που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την πρόσβασή τους στην αγορά της ΕΕ. Οι εταιρείες πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στη διαφάνεια στις εφοδιαστικές τους αλυσίδες προκειμένου να συμμορφωθούν με την EUDR, ιδίως όσον αφορά τα δεδομένα γεωεντοπισμού για προμηθευτές από περιοχές υψηλού κινδύνου. Ωστόσο, πολλοί προμηθευτές δυσκολεύονται να παρέχουν ακριβή δεδομένα λόγω τεχνολογικών ελλείψεων, ειδικά οι μικρότερες εταιρείες που λείπουν από ψηφιακές δυνατότητες παρακολούθησης. Έκθεση της Morningstar αποκάλυψε ότι μόλις το 16% των εταιρειών του τομέα τροφίμων διαθέτει ισχυρά προγράμματα αποδάσωσης, με πολλές βιομηχανίες, ιδιαίτερα τις καταναλωτικές, να είναι ανεπαρκώς προετοιμασμένες. Για να μετριάσουν τους κινδύνους και να αποφύγουν ποινές, οι εταιρείες χρειάζεται να αναφέρουν διαφανώς την προέλευση των προϊόντων και τη συμμόρφωσή τους.

Ωστόσο, προκύπτουν πολυπλοκότητες καθώς τα αγαθά συχνά περνούν μέσα από πολλές εταιρείες και περιοχές, αυξάνοντας την πιθανότητα ανάμειξης προϊόντων που έχουν αποδεσμευθεί και μη αποδεσμευμένων προϊόντων. Η τεχνολογία blockchain προσφέρει μια αποτελεσματική λύση δημιουργώντας διαφανείς, ιχνηλάσιμους φακέλους για ευκολότερη συμμόρφωση με την EUDR. Ενσωματώνοντας το blockchain στις εφοδιαστικές τους αλυσίδες, οι εταιρείες μπορούν να παρακολουθούν αξιόπιστα την προέλευση των προϊόντων και να αποδεικνύουν τη συμμόρφωση σε πραγματικό χρόνο, αν και πολλοί αγρότες παγκοσμίως δεν διαθέτουν τους πόρους για την κατανόηση των πολύπλοκων απαιτήσεων της EUDR, διακινδυνεύοντας διαταραχές. Για να ενισχύσουν τη συμμόρφωση, το blockchain μπορεί να απλοποιήσει την παρακολούθηση και αναφορά δεδομένων ενώ ενδυναμώνει τους αγρότες με τη γνώση απαραίτητης τεκμηρίωσης. Ο συνδυασμός blockchain με AI μπορεί να διευκολύνει την παρακολούθηση της εφοδιαστικής αλυσίδας σε πραγματικό χρόνο, επιτρέποντας προληπτική διαχείριση κινδύνου και αναφορά συμμόρφωσης. Τα συστήματα παρακολούθησης δορυφόρων που βασίζονται σε AI μπορούν να προσφέρουν βαθύτερες γνώσεις για τις αλλαγές χρήσης γης, αντιμετωπίζοντας έτσι εκ των προτέρων τους κινδύνους αποδάσωσης. Επιπλέον, αυτές οι τεχνολογίες μπορούν να αυτοματοποιήσουν την αναφορά συμμόρφωσης και να παρέχουν εκπαιδευτικούς πόρους στους προμηθευτές, διασφαλίζοντας έτσι μια συνεπή κατανόηση των προτύπων EUDR σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα. Αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση και γεφυρώνοντας τα κενά συμμόρφωσης, οι επιχειρήσεις μπορούν να προάγουν ένα πιο ισχυρό και διαφανές παγκόσμιο δίκτυο εφοδιαστικής αλυσίδας. **Σχετικά με τον συγγραφέα:** Ο Jon Trask, Διευθύνων Σύμβουλος και Ιδρυτής της Dimitra, είναι ειδικός στο blockchain με ιστορία στην ανάπτυξη λύσεων λογισμικού για την επιχείρηση προκειμένου να ενισχύσει τις διαδικασίες εφοδιαστικής αλυσίδας. Είναι επίσης Ιδρυτής του Blockchain Guru και Συνεργάτης της Blockchain Training Alliance, επικεντρωμένος στη βελτίωση της συνδεσιμότητας στην αγροτική παραγωγή μέσω καινοτόμων τεχνολογιών.