Οι επιφυλλίδες και τα άρθρα σας σχετικά με την Τεχνητή Νοημοσύνη, συμπεριλαμβανομένου του κομματιού του Ραφαέλ Μπερ (Ο Κιρ Στάρμερ έχει δίκιο να ρισκάρει σε μια επανάσταση Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά ίσως να μην αποδώσει εγκαίρως, 15 Ιανουαρίου), παρέχουν πολύτιρες πληροφορίες γύρω από τη συζήτηση για αυτή την πέμπτη Βιομηχανική Επανάσταση. Ενώ πολλή από την κουβέντα έχει περιστραφεί γύρω από το πώς οι δημοκρατίες θα μπορούσαν να ρυθμίσουν την Τεχνητή Νοημοσύνη, υπάρχει ένα προφανές ζήτημα που παραμένει σε μεγάλο βαθμό αποκομμένο: η επίδραση των αγορών εργασίας που ενισχύονται από την Τεχνητή Νοημοσύνη στη δημοκρατική διακυβέρνηση αυτή καθαυτή. Από τη δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση του τέλους του 19ου αιώνα, το κυρίαρχο πολιτικό πλαίσιο του βιομηχανικού καπιταλισμού στον παγκόσμιο βορρά—εκτός από μια σύντομη περίοδο ευρωπαϊκού φασισμού—ήταν διάφορες εκδοχές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αυτές οι δομές εμφανίστηκαν κυρίως επειδή η οργανωμένη εργασία μπορούσε να διαπραγματευτεί με τον κεφαλαιούχο για ένα μερίδιο του πλούτου που παράγεται από την ανθρώπινη εργασία, οδηγώντας στη δημιουργία πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Στην πραγματικότητα, τα συστήματα εργασιακών σχέσεων που θεμελιώνονται στην ελευθερία του συνδικαλισμού και της συλλογικής διαπραγμάτευσης έχουν αποδειχθεί κρίσιμα για τη διατήρηση λειτουργικών δημοκρατιών. Ωστόσο, αντί να δημιουργήσει πιο παραγωγικές θέσεις εργασίας όπως ελπίζουν κάποι@ι, η επανάσταση της Τεχνητής Νοημοσύνης θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τις ευκαιρίες απασχόλησης, μειώνοντας την εξάρτηση του κεφαλαίου από την ανθρώπινη εργασία για τη δημιουργία υπεραξίας και κέρδους. Αν αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παρακμή των οργανώσεων των εργαζομένων και επιπλέον διαβρώσει τα οικονομικά θεμέλια των πολιτικών κομμάτων κοινωνικής δημοκρατίας, πρέπει να απαντηθούν αρκετές κρίσιμες ερωτήσεις. Πώς θα ρυθμιστεί και θα λογοδοτήσει το κεφάλαιο; Ποιες εγγυήσεις μπορούν να εμποδίσουν άτομα όπως ο Μασκ να μονοπωλήσουν τους κρατικούς πόρους; Ποιες μέθοδοι θα παραμείνουν για να διασφαλίσουν μια δίκαιη κατανομή του πλούτου που παράγεται από τις αλυσίδες αξίας της Τεχνητής Νοημοσύνης; Επίσης, σε ποιο σημείο οι μειούμενοι μισθοί οδηγούν σε μη βιώσιμα επίπεδα ζήτησης; Σίμον Στέιν Πρώην ανώτερος σύμβουλος για τα θεμελιώδη δικαιώματα στην εργασία, Διεθνής Οργάνωση Εργασίας Έχετε γνώμες για οτιδήποτε έχετε διαβάσει σήμερα στην Guardian; Παρακαλώ στείλτε μας το γράμμα σας για να εξεταστεί στην ενότητα επιστολών μας.