Σχεδόν καθημερινά, ο Γκραντ Λι, ένας επιχειρηματίας με έδρα τη Σίλικον Βάλεϊ, λαμβάνει προτάσεις από επενδυτές που είναι πρόθυμοι να τον πείσουν να αποδεχτεί τις προσφορές χρηματοδότησής τους. Ορισμένοι έχουν φτάσει στο σημείο να του στείλουν, καθώς και στους συνεταίρους του, εξατομικευμένα καλάθια δώρων. Σε ηλικία 41 ετών, ο κ. Λι θα εκτιμούσε συνήθως αυτήν την προσοχή. Προηγουμένως, μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη νεοφυής επιχείρηση όπως η Γκάμα, η εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης που συγκέντρωσε το 2020, έψαχνε διαρκώς νέες ευκαιρίες χρηματοδότησης. Ωστόσο, όπως πολλές αναδυόμενες εταιρείες στη σημερινή Σίλικον Βάλεϊ, η Γκάμα υιοθετεί μια διαφορετική προσέγγιση. Χρησιμοποιεί εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης για να βελτιώσει την αποδοτικότητα των υπαλλήλων της σε διάφορους τομείς, όπως η εξυπηρέτηση πελατών, το μάρκετινγκ, ο προγραμματισμός και η έρευνα αγοράς. Ως αποτέλεσμα, η Γκάμα, η οποία αναπτύσσει λογισμικό που επιτρέπει στους χρήστες να δημιουργούν παρουσιάσεις και ιστοσελίδες, δεν έχει αυτή τη στιγμή ανάγκη για επιπλέον κεφάλαιο, σύμφωνα με τον κ. Λι.

Η εταιρεία, με μόλις 28 υπαλλήλους, παράγει "δέκα εκατομμύρια" σε ετήσια επαναλαμβανόμενα έσοδα και έχει σχεδόν 50 εκατομμύρια χρήστες. Επιπλέον, η Γκάμα είναι κερδοφόρα. "Αν ήμασταν μέρος της προηγούμενης γενιάς, θα είχαμε εύκολα γύρω στους 200 υπαλλήλους, " παρατήρησε ο κ. Λι. "Έχουμε την ευκαιρία να ξανασκεφτούμε τα πράγματα και ουσιαστικά να επαναγράψουμε τον τρόπο λειτουργίας. " Το παραδοσιακό παρωχημένο πρότυπο της Σίλικον Βάλεϊ πρότεινε ότι οι νεοφυείς επιχειρήσεις θα έπρεπε να εξασφαλίσουν σημαντικές επενδύσεις από κεφαλαία επιχειρηματικά και να χρησιμοποιήσουν αυτές τις χρηματοδοτήσεις για να επεκτείνουν γρήγορα το εργατικό τους δυναμικό. Τα κέρδη αναμένονταν να εμφανιστούν πολύ αργότερα, κατά τη διάρκεια της οποίας η αυξανόμενη απασχόληση και η επιτυχής χρηματοδότηση θεωρούνταν επιτεύγματα για τους ιδρυτές, οι οποίοι πίστευαν ότι το μέγεθος ισοδυναμούσε με επιτυχία.