در سال ۲۰۲۰، هنگامی که جو بایدن رئیس‌جمهور شد، هوش مصنوعی مولد هنوز در حال ظهور بود و فناوری‌هایی مانند DALL-E و ChatGPT هنوز تأثیر قابل‌توجهی نداشتند. چهار سال بعد، هوش مصنوعی به‌سرعت پیشرفت کرده و چالش‌هایی برای سیاست‌گذاران ایجاد کرده، زیرا سرعت پیشرفت آن نسبت به روند کند توسعه‌ی سیاست بسیار بیشتر است. با تغییر دولت‌ها، اولویت‌ها عوض می‌شود که این امر مقررات‌گذاری هوش مصنوعی را پیچیده می‌کند. در دولت ترامپ، سیاست هوش مصنوعی نامشخص است زیرا واشنگتن هنوز به‌طور کامل درباره مسائل هوش مصنوعی قطبی نشده است. حامیان ترامپ از کسانی که مخالف مقررات هستند مانند مارک آندریسن تا کسانی مانند ایلان ماسک که طرفدار مقررات گذاری برای کاهش خطرات وجودی هستند، متفاوت‌اند. سیاست هوش مصنوعی ترامپ ممکن است با تأثیر مشاورانش تغییر کند، و هدف دولت او لغو دستور اجرایی بایدن در سال ۲۰۲۳ درباره هوش مصنوعی است، اگرچه جایگزین آن مشخص نیست. بحث درباره سیاست هوش مصنوعی نشان‌دهنده اختلافات در جناح راست است، به‌طوری که برخی توسعه سریع هوش مصنوعی را تشویق می‌کنند و برخی دیگر احتیاط را توصیه می‌کنند.

اظهارات ترامپ هم بر نیاز به پیشتازی فناوری بر چین و هم بر شناسایی خطرات بالقوه هوش مصنوعی تاکید دارند. بسیاری از کارشناسان موافق‌اند که هوش مصنوعی تهدیدات قابل‌توجهی دارد، اگرچه درباره اقدام‌های سیاستی توافق وجود ندارد. با وجود توافق دو حزبی درباره برخی مسائل هوش مصنوعی، قطبش سیاسی می‌تواند مانع سیاست‌گذاری مؤثر شود. هم دموکرات‌ها و هم جمهوری‌خواهان بر اجتناب از برتری نظامی پایین‌تر و جلوگیری از توسعه نامحدود فناوری خطرناک توافق دارند. نتیجه ایده‌آل، ادامه‌ی رویکرد دو حزبی به سیاست هوش مصنوعی است که بر اهداف مشترکی مانند جلوگیری از سناریوهای فاجعه‌بار با هوش مصنوعی فوق هوشمند تمرکز دارد، به‌جای تقسیمات حزبی گسترده‌ای که مسائل پیچیده را ساده‌سازی می‌کنند. ساموئل هموند به توجه دولت به چالش‌های مهم هوش مصنوعی امیدوار است، اگرچه ظهور سیاست‌های درست نامشخص باقی می‌ماند.