Η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) έχει ενσωματωθεί σιωπηρά στις καθημερινές μας ρουτίνες, ενισχύοντας ευκολίες όπως η αυτοματοποιημένη εξυπηρέτηση πελατών και οι εφαρμογές ταξινόμησης φωτογραφιών. Η ικανότητά της να διαχειρίζεται σύνθετα καθήκοντα έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες, προκαλώντας μικτές αντιδράσεις μεταξύ των επαγγελματιών. Ενώ κάποιοι αγκαλιάζουν την ΑΙ για τη βελτίωση της αποδοτικότητας, άλλοι εκφράζουν ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια των θέσεων εργασίας. Καθώς οι τεχνολογίες ΑΙ εξελίσσονται, προκύπτουν συζητήσεις σχετικά με την πιθανότητά τους να ανασχηματίσουν την απασχόληση και την παγκόσμια οικονομία. Σε ορισμένες πόλεις των Η. Π. Α. , η αστυνομία μπορεί να δημιουργεί αρχικές αναφορές περιστατικών χρησιμοποιώντας οπτικό υλικό από κάμερες σώματος, μειώνοντας τον χρόνο γραφειοκρατίας κατά σχεδόν 40%. Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας της Νέας Υόρκης αξιοποιούν την ΑΙ για να αναλύουν τα γλωσσικά πρότυπα των πελατών, βοηθώντας σημαντικά στη διάγνωση και την θεραπεία. Εν τω μεταξύ, απρόσμενες συνεργασίες στη συγγραφή, όπως αυτές των θεραπευτών μασάζ που συγγράφουν απομνημονεύματα με την ΑΙ, αποδεικνύουν την ευελιξία της τεχνολογίας. Περιφερειακά, οι Η. Π. Α. ηγούνται στην υιοθέτηση της ΑΙ, θυμίζοντας τεχνολογικές προόδους που κάποτε ενίσχυσαν τις αμερικανικές αγορές. Οι επενδύσεις σε αμερικανικές εταιρείες ΑΙ έχουν οδηγήσει σε σημαντικές αυξήσεις των τιμών των μετοχών, με ορισμένες εταιρείες να καταγράφουν αύξηση 730% μέσα σε πέντε χρόνια. Ο νομπελίστας καθηγητής του MIT, Ντάρον Ατσεμόγλου, προειδοποιεί ότι τα πρώτα οφέλη της ΑΙ μπορεί να ευνοούν δυσανάλογα το κεφάλαιο εις βάρος της εργασίας, αυξάνοντας τις ανησυχίες σχετικά με τη στασιμότητα των μισθών και τις απολύσεις χωρίς αποτελεσματική πολιτική παρέμβαση. Ιστορικά, ενώ η αυτοματοποίηση οδηγεί στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, οι αναταραχές μπορεί να προκαλέσουν βραχυπρόθεσπο πόνο για τους εργαζόμενους.

Η “εργασιακή ανάκαμψη χωρίς θέσεις” που ακολούθησε την ύφεση 1990-1991 είναι ενδεικτική αυτού, με τα ποσοστά ανεργίας να παραμένουν υψηλά παρά την οικονομική ανάπτυξη. Καθώς η ΑΙ αναμένεται να επηρεάσει ένα σημαντικό μέρος της αγοράς εργασίας, πολλοί ανησυχούν για την επιβίωση των θέσεων εργασίας σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προηγουμένως θεωρούνταν ασφαλείς. Παρά τις ανησυχίες, μια μελέτη του 2024 δείχνει ότι η ΑΙ θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει θετικά τις δομές απασχόλησης επιτρέποντας στους ανθρώπους να ασχολούνται με πιο δημιουργικά και συναισθηματικά έξυπνα καθήκοντα. Η έρευνα δείχνει ότι η ΑΙ μπορεί να ενισχύσει ορισμένους ρόλους αντί να τους αντικαταστήσει, υποδεικνύοντας μια πιθανότητα για μια ακμάζουσα αγορά εργασίας παράλληλα με την τεχνολογική πρόοδο. Ωστόσο, τα οφέλη της ΑΙ κατανεμημένα ανισότιμα με βάση παράγοντες όπως η εκπαίδευση και η τοποθεσία, ενισχύοντας τις ανησυχίες για τις ανισότητες. Οι ανισότητες οδηγούν σε πολιτικές μετατοπίσεις, ιδιαίτερα σε κοινότητες που έχουν πληγεί από την απώλεια θέσεων εργασίας εν μέσω ευρύτερης οικονομικής ευημερίας. Ο Τζιμ Κλαρκ, ιδρυτής ενός ινστιτούτου στη Νέα Υόρκη που εστιάζει στο μέλλον της απασχόλησης, επισημαίνει ότι η ανησυχία για την ασφάλεια της εργασίας μπορεί να επηρεάσει τις συμπεριφορές ψηφοφορίας και να επηρεάσει τον προγραμματισμό οικογένειας. Εάν προκύψουν νέες θέσεις, πολλοί εργαζόμενοι μπορεί να βρουν τον εαυτό τους απροετοίμαστοι χωρίς επικαιροποιημένες δεξιότητες, αντηχώντας τα αισθήματα ανασφάλειας που σχετίζονται με προηγούμενες κύματα αυτοματοποίησης. Καθώς η επίδραση της ΑΙ στις θέσεις εργασίας παραμένει αβέβαιη, οι εργαζόμενοι ήδη αντιλαμβάνονται αλλαγές. Οι κυβερνήσεις είναι ανήσυχες για την ανάγκη επανεκπαίδευσης και κοινωνικών μέτρων ασφάλειας, ενώ οι εταιρείες κερδίζουν. Θα απαιτηθεί χρόνος ώστε οι πρωτοβουλίες στην τεχνολογική εκπαίδευση και τις προσαρμοστικές εργασιακές πολιτικές να αποδώσουν αποτελέσματα. Μια προληπτική στρατηγική που να αντιμετωπίζει την αποζημίωση, τις νέες δεξιότητες και το ρυθμιστικό πλαίσιο θα μπορούσε να μετριάσει τις αναταραχές καθώς η ΑΙ ανασχηματίζει το εργασιακό τοπίο. Αυτή η μελέτη έχει δημοσιευθεί στο Heliyon.