Louise Plunkett z Norwich doświadczyła rewolucji w swoim życiu dzięki narzędziom AI, z powodu choroby Stargardta, genetycznej choroby powodującej utratę wzroku. Używa asystentów cyfrowych, takich jak Alexa, Google Home i Siri do zadań takich jak ustawianie alarmów, ale szczególnie pomocna jest dla niej aplikacja Be My AI. Aplikacja wykorzystuje ChatGPT do opisywania obrazów na głos, co pomaga pani Plunkett w identyfikacji miejsc, takich jak publiczne toalety, oraz czytaniu etykiet na jedzeniu lub listach, bez potrzeby natychmiastowej pomocy ludzkiej. Niemniej jednak, zauważa, że opisy AI czasami mogą zawierać niepotrzebne szczegóły. Be My AI, opracowana przez duńską firmę Be My Eyes, początkowo łączyła użytkowników niewidomych z ochotnikami, którzy opisywali ich otoczenie poprzez rozmowę telefoniczną. Obecnie, niektórzy z jej 600 000 użytkowników wolą AI do zadań takich jak interpretacja obrazów z WhatsAppa.

Jesper Hvirring Henriksen, CTO Be My Eyes, przewiduje, że przyszły rozwój aplikacji może obejmować streaming wideo na żywo do opisywania środowiska użytkowników w czasie rzeczywistym. Chociaż użytkownicy mogą korzystać z Be My Eyes za darmo, firma zarabia dzięki płatnej usłudze directory, którą firmy wykorzystują do oferowania informacji społeczności niewidomych. Pomimo rosnącej użyteczności AI, Henrikson podkreśla ciągłą potrzebę ludzkiego połączenia, zauważając, że osoby starsze, które często doświadczają utraty wzroku, mogą uznać technologię za skomplikowaną. Inne innowacyjne narzędzia dla osób z upośledzeniem wzroku obejmują WeWalk, laskę zasilaną AI, która wykrywa przeszkody oraz zapewnia nawigację i aktualizacje transportu publicznego. Ta laska łączy się z aplikacją na smartfonie, pomagając użytkownikom w znalezieniu miejsc zainteresowania, takich jak pobliskie kawiarnie, w ponad 3 000 miast. Menadżerka produktu, Gamze Sofuoğlu, która sama korzysta z laski, podkreśla jej rolę w zapewnianiu niezależności osobom niewidomym i niedowidzącym.