W ostatnich latach centra miejskie na całym świecie coraz częściej wdrażają systemy monitoringu wideo zasilane sztuczną inteligencją (SI), które mają na celu zwiększenie bezpieczeństwa publicznego. Te zaawansowane technologie są stosowane w przestrzeniach publicznych do monitorowania działań w czasie rzeczywistym, mając na celu wykrycie potencjalnych zagrożeń zanim przerodzą się w niebezpieczne incydenty. Monitoring oparty na SI stanowi znaczący krok naprzód w stosunku do tradycyjnych metod, umożliwiając takie funkcje jak wykrywanie nietypowych zachowań, rozpoznawanie twarzy oraz analitykę predykcyjną działalności przestępczej. Główną zaletą tych systemów jest ich zdolność do szybkiej i skutecznej analizy ogromnej ilości nagrań. W przeciwieństwie do ludzi obsługujących kamery, którzy mogą się męczyć i mają ograniczone możliwości przetwarzania wielu strumieni wideo jednocześnie, algorytmy SI nieustannie skanują i oceniają materiał bez przerwy. Wykorzystując zaawansowaną analizę wzorców, wykrywają anomalie behawioralne, które mogą wskazywać na zamiary przestępcze—takie jak przebywanie w miejscu objętym zakazem, nagłe skupiska ludzi czy działania nietypowe dla danej lokalizacji. Wczesne wykrycie pozwala służbom porządkowym na szybkie podjęcie działań, co może zapobiec przestępstwom lub ich eskalacji. Rozpoznawanie twarzy to kolejna kluczowa funkcja wielu rozwiązań monitoringu opartych na SI. Technologia ta porównuje zdjęcia twarzy zarejestrowane kamerą z bazami danych znanych przestępców lub osób poszukiwanych, co pozwala na szybszą identyfikację i zatrzymanie. W niektórych miastach integracja z bazami danych organów ścigania usprawnia wysyłanie alertów i natychmiastowe kierowanie patroli, znacząco zwiększając skuteczność pracy służb w obszarach, które przyjęły tę technologię. Predykcyjne analizy danych rozszerzają możliwości monitorowania SI, analizując dane historyczne i trendy zachowań, aby prognozować potencjalną działalność przestępczą. Władze mogą w ten sposób strategicznie rozmieszczać zasoby w miejscach i czasach wysokiego ryzyka, stosując metody proaktywne mające na celu ograniczenie przestępczości i poprawę bezpieczeństwa społeczności poprzez zapobieganie, a nie reakcję. Pomimo tych korzyści, powszechne użycie monitoringu zasilanego SI wywołało spór dotyczący prywatności i wolności obywatelskich.

Krytycy ostrzegają, że wszechobecne monitorowanie narusza prawa jednostek do prywatności w przestrzeni publicznej i rodzi obawy o nadmierne inwigilacje ze strony rządów, niewłaściwe wykorzystanie danych oraz utratę anonimowości. Technologia rozpoznawania twarzy szczególnie wykazuje uprzedzenia—często błędnie identyfikuje osoby kolorowe i przedstawicieli grup marginalizowanych—co prowadzi do fałszywych alarmów, niewłaściwych podejrzeń lub zatrzymań i podważa zaufanie publiczne. Przechowywanie i zarządzanie danymi stanowi kolejne wyzwanie; konieczne jest ochroną wrażliwych informacji przed nieautoryzowanym dostępem lub naruszeniami. Zapewnienie zgodności monitoringu z obowiązującym prawem i standardami praw człowieka jest kluczowe dla zrównoważenia podwyższonego poziomu bezpieczeństwa z wolnościami indywidualnymi. W odpowiedzi na to niektóre miasta rozpoczęły konsultacje społeczne oraz zaangażowały ekspertów w celu opracowania regulacji dotyczących stosowania SI w bezpieczeństwie publicznym. Takie działania obejmują ograniczenie monitoringu do obszarów wysokiego ryzyka, narzucanie surowych limitów dotyczących przechowywania danych oraz powoływanie niezależnych organów nadzorczych do monitorowania zgodności i rozpatrywania skarg. Przejrzystość co do możliwości i ograniczeń technologii jest również kluczowa dla budowania zaufania publicznego. Podsumowując, monitoring wideo zasilany sztuczną inteligencją oferuje przełomowe narzędzia dla bezpieczeństwa miejskiego, umożliwiając niespotykane wcześniej monitorowanie w czasie rzeczywistym i prewencję przestępczości. Choć obiecuje znaczne poprawy w skuteczności policji i bezpieczeństwie społeczności, rodzi także złożone wyzwania etyczne i prawne. Osiągnięcie właściwej równowagi wymaga ciągłego dialogu między decydentami, służbami, dostawcami technologii, społeczeństwem obywatelskim i mieszkańcami. Rozważne regulacje i nadzór są niezbędne, aby maksymalizować korzyści z monitoringu opartego na SI, nie naruszając przy tym podstawowych praw i wolności.