Sa mga nakalipas na taon, mas maraming mga urban na sentro sa buong mundo ang tumanggap ng mga sistemang pantukoy gamit ang artipisyal na intelihensiya (AI) sa pagbabantay sa video upang mapabuti ang kaligtasan ng publiko. Ang mga makabagong teknolohiyang ito ay inilalagay sa mga pampublikong lugar upang subaybayan ang mga gawain nang sabay-sabay, na naglalayong matukoy ang mga posibleng banta bago pa man ito mauwi sa mapaminsalang insidente. Ang AI-driven na pagbabantay ay malaking hakbang kumpara sa mga tradisyunal na pamamaraan dahil nagbibigay ito ng kakayahan tulad ng pagtukoy ng kakaibang pag-uugali, facial recognition, at pagsusuri ng prediksyon tungkol sa kriminal na gawain. Isang pangunahing benepisyo ng mga sistemang ito ay ang kanilang kakayahang mabilis at mahusay na suriin ang napakaraming videos. Hindi tulad ng mga tao na maaaring mapagod at limitado sa proseso ng maraming video feed, ang mga AI algorithm ay tuloy-tuloy na nag-iinspeksyon at bumubuo ng pagsusuri nang walang paghihinto. Sa pamamagitan ng mas sopistikadong pattern recognition, natutukoy nila ang mga anomalya sa pag-uugali na maaaring magpahiwatig ng masamang balak—tulad ng pag-iistambay sa mga lugar na bawal, biglaang pagtitipon-tipon ng grupo, o mga gawaing kakaiba sa isang lugar. Ang maagang pagtukoy ay nagbibigay-daan sa mga otoridad na agad na makaresponde, na posibleng makapagpigil sa mga krimen o mapigilan ang paglala nito. Ang facial recognition ay isa pang mahalagang tampok ng maraming AI surveillance solutions. Ang teknolohiyang ito ay nagtutugma sa mga mukha na nakunan sa kamera laban sa mga database ng mga kilalang kriminal o taong may interes, na nagpapabilis sa pagkilala at pag-aresto. Sa ilang mga lungsod, ang pagkakabit nito sa mga database ng gobyerno ay nagpapadali ng pagpapalabas ng alerto at agad na pagpapadala ng mga tauhan, na malaki ang naitutulong upang mapabuti ang katumpakan at bilis ng pagpapatupad ng batas sa mga lugar na gumagamit nito. Pinapalawak din ng predictive analytics ang kakayahan ng AI sa pagbabantay sa pamamagitan ng pagsusuri sa nakalipas na datos at mga trend sa pag-uugali upang mahulaan ang maaaring mangyaring krimen. Sa ganitong paraan, maaaring maglaan ng mga resources ang mga awtoridad sa mga lugar o oras na mataas ang panganib, na nagsusulong ng isang proactive na estratehiya upang mabawasan ang krimen at mapanatili ang kaligtasan ng komunidad sa pamamagitan ng pagpigil sa halip na reaksiyon. Sa kabila ng mga benepisyong ito, ang malawakang paggamit ng AI-powered surveillance ay nagpasiklab ng debate tungkol sa privacy at mga karapatang sibil.

Nagbababala ang mga kritiko na ang madalas na pagmamanman ay nakasasagasa sa karapatan ng mga tao sa privacy sa pampublikong lugar at nagdudulot ng pangamba sa sobrang pagbabantay ng gobyerno, maling paggamit ng datos, at pagkawala ng anonymity. Ang facial recognition technology, partikular, ay nagpakitang may mga pagkiling—kadalasang mali ang pagkakakilanlan sa mga taong may kulay at mga marginalisadong grupo—na nagdudulot ng maling positibo na maaaring magdulot ng maling pagkakatakwa o pagkakadakip at nakasisira sa tiwala ng publiko. May dagdag ding hamon sa pag-iingat ng datos at pamamahala nito; mahalaga ang proteksyon sa mga sensitibong impormasyon laban sa hindi awtorisadong pag-access o pagbubunyag. Kailangan ding sumunod ang pagbabantay sa mga batas at yuridikal na pamantayan tungkol sa karapatang pantao upang mapanatili ang balanse sa pagitan ng mas mataas na seguridad at kalayaan ng indibidwal. Bilang tugon, nagsasagawa na ang ilang mga lungsod ng pampublikong konsultasyon at panlabas na ekspertong pakikilahok upang bumuo ng mga patakaran sa paggamit ng AI sa pampublikang kaligtasan. Kabilang dito ang paglalagay ng mga limitasyon sa pagmamanman sa mga lugar na mataas ang panganib, pagpataw ng mahigpit na mga limitasyon sa pagtatago ng datos, at pagtatatag ng independent oversight bodies upang masubaybayan ang pagsunod at humawak sa mga reklamo. Mahalaga rin ang transparency tungkol sa kakayahan at limitasyon ng teknolohiya upang mapalakas ang tiwala ng publiko. Sa kabuuan, ang AI-powered video surveillance ay nag-aalok ng mga makabagbag-damdaming kasangkapan para sa seguridad sa lungsod, na nagbibigay-daan sa hindi pa nararating na real-time na pagbabantay at pagpigil sa krimen. Habang nagbubukas ito ng malaking potensyal para sa mas epektibong pagpapatupad ng batas at kaligtasan ng publiko, nagdudulot din ito ng mga kumplikadong usapin sa etika at batas. Ang tamang balanse ay nakasalalay sa patuloy na pagtitipon-sanib na pag-uusap ng mga policymakers, awtoridad, mga tagapagbigay ng teknolohiya, civil society, at publiko. Ang maingat na pagpapatupad at pamamahala ay mahalaga upang maisakatuparan ang mga benepisyo ng AI sa pagbabantay nang hindi sinisira ang mga pangunahing karapatan at kalayaan.