Á undanförnum árum hafa borgir um allan heim aukið að nota gervigreind (GV) í myndavélasamskiptakerfum til að bæta eftirlit með almannasvæðum. Þessi þróuðu kerfi nota háþróuð vélarnámstól til að greina beint á dagskrá í rauntíma, með það að markmiði að greina vafasamt hegðun og öryggisógnir á skilvirkari hátt en hefðbundnar aðferðir. Þetta virknimat fer samsvarandi aukningu á nýsköpun tækni til að efla borgaröryggi, til að takast á við áskoranir við stjórn stórra, flókinna íbúa þar sem tímabær árekstragreining er lykilatriði til að koma í veg fyrir glæpi og vernda almennings. GV-stuðlað eftirlit getur jafnframt unnið með stór gögn frá fjölda myndavéla, merkt óvenjulegar athafnir til skjótari viðbragða lögreglu. Ítarlegur kostur GV-eftirlitsins er hæfni þess til að draga úr mannlegum mistökum og tafarlausum viðbrögðum sem eru fylgikvilli handvirks eftirlits. Mannlegir starfsmenn geta orðið þreyttir eða hunsað mikilvæg atvik, á meðan GV-líkön eru í stöðugri stöðugri vakning og athugun án truflana. Þessi stöðuga greining gerir viðbrögð hraðari, sem getur bjargað mannslífum við neyðartilvik eins og hryðjuverkum, ofbeldismyndum eða bráðasamskiptum. Auk þess býður GV-eftirlit upp á sveigjanleika og aðlögun: þegar borgir stækka eftirlitskerfi sín, má uppfæra og þjálfa GV kerfi til að þekkja nýtta líkansmynstur aðóða. Á rangræn aðferðir eins og andlitsgreining, hlutagreining og hegðunarannsókn styrkja enn við getu þeirra til að finna grunaða eða óvenjulega hluti á almenningssvæðum. Þrátt fyrir þessa kosti vekur GV-eftirlit mikil siðferðisleg og friðhelgismálum til umhugsunar.

Friðhelgisverndarsamtök vara við að víðtækt GV-eftirlit geti leitt til völdu eftirlits, sem skerðir rétt einstaklinga til friðhelgi einkalífs og frelsis með því að safna gögnum stöðugt og mynda nákvæmar prófíla án samþykkis. Ráðamenn benda einnig á möguleg misnotkun, þar á meðal mismunun á hópum vegna hlutdrægra flokka eða misnotkun á andlitsgreiningartækni. Skortur á gagnsæi og ábyrgð í sumum kerfum eykur á áhyggjur, þar sem borgarar vita oft ekki hversu umfangsmikið eftirlitið er né hvernig gögn eru vistað eða notuð. Í þessu ljósi eru sérfræðingar og lýðræðisleg samtök hlynnt því að setja skýrar reglugerðir og stranga eftirlitsreglur til að tryggja að GV-eftirlit virði mannréttindi og siðferðisstaðla. Áætlanir fela í sér takmörk á gagnasöfnun, öryggisráðstafanir varðandi gagnageymslu, skýrindi um notkun GV og lýðræðislegar úrvinnslur og úrræði vegna misnotkunar. Sumar borgir hafa byrjað að innleiða slíkar varúðarráðstafanir – svo sem nafnlaus gagnasöfnun, takmarkanir á aðgangi að viðkvæmum upplýsingum og regluleg endurskoðun á sanngirni og nákvæmni stjórnkerfa – og leggja áherslu á samfélagsleg þátttöku til að jafna á milli tæknihagsmuna og verndar grunnréttinda. Þegar borgir halda áfram að samþætta GV í öryggiskerfi bíða þess spennandi tækifæri til að breyta öryggi. Sú áræðni mun hins vegar byggjast ekki aðeins á tæknilegum árangri, heldur einnig á siðferðislegum málefnum, lögum og trausti samfélagsins. Áframhaldandi rannsóknir, gagnsætt stjórnkerfi og upplýst umhverfi munu vera lykilatriði í að móta ábyrgð framtíðar notkun GV-kerfa í heimsmæli.