W ostatnich latach miasta na całym świecie coraz częściej integjują sztuczną inteligencję (SI) z systemami monitoringu wideo, aby poprawić nadzór nad przestrzenią publiczną. Te zaawansowane systemy korzystają z wyrafinowanych algorytmów uczenia maszynowego do analizy na żywo obrazów z kamer w czasie rzeczywistym, mając na celu skuteczniejsze wykrywanie podejrzanych zachowań i zagrożeń bezpieczeństwa niż metody tradycyjne. Taka adopcja wpisuje się w szerszy trend stosowania najnowocześniejszych technologii do zwiększania bezpieczeństwa miejskiego, mającego na celu rozwiązanie problemów związanych z zarządzaniem dużymi i złożonymi populacjami, gdzie szybkie wykrycie incydentu jest kluczowe dla zapobiegania crime’owi i ochrony obywateli. Nadzór oparty na SI może jednocześnie przetwarzać ogromne strumienie danych z wielu kamer, wskazując nietypowe aktywności do natychmiastowej reakcji służb porządkowych. Główną zaletą nadzoru AI jest jego zdolność do ograniczania błędów ludzkich i opóźnień wynikających z ręcznego nadzoru. Operatorzy mogą się męczyć lub przeoczyć kluczowe zdarzenia, podczas gdy algorytmy SI zapewniają ciągłą, bez rozproszeń czujność. Ta stała analiza umożliwia szybsze reakcje, które mogą uratować życie w sytuacjach kryzysowych, takich jak ataki terrorystyczne, przemoc lub pilne interwencje. Ponadto, nadzór AI oferuje skalowalność i elastyczność: w miarę rozbudowy infrastruktury monitoringowej w miastach, systemy SI można aktualizować i szkolić, aby rozpoznawały nowe wzorce zagrożeń. Funkcje takie jak rozpoznawanie twarzy, wykrywanie obiektów oraz analiza zachowań jeszcze bardziej zwiększają ich zdolność do identyfikacji podejrzanych lub podejrzanych przedmiotów w przestrzeni publicznej. Mimo tych korzyści, nadzór oparty na SI wywołuje istotne kwestie etyczne i prywatnościowe.

Zwolennicy prywatności ostrzegają, że wszechobecne monitorowanie przez SI niesie ryzyko masowego nadzoru, naruszając prawa jednostek do prywatności i wolności poprzez ciągłe gromadzenie danych oraz szczegółowe profile bez zgody. Krytycy podkreślają także potencjalne nadużycia, takie jak dyskryminujące ukierunkowanie na określone grupy demograficzne ze względu na uprzedzone algorytmy lub niewłaściwe użycie technologii rozpoznawania twarzy. Brak przejrzystości i odpowiedzialności w niektórych implementacjach potęguje obawy, ponieważ obywatele często nie są świadomi zakresu nadzoru ani tego, jak dane są przechowywane i wykorzystywane. W odpowiedzi eksperci i organizacje społeczeństwa obywatelskiego postuluje się wprowadzenie jasnych ram regulacyjnych oraz silnego nadzoru, aby nadzór AI szanował prawa człowieka i standardy etyczne. Środki te obejmują ograniczenie gromadzenia danych, zabezpieczenie przechowywania danych, zapewnienie przejrzystości w zakresie użycia SI oraz utworzenie mechanizmów udziału społeczeństwa i środków odwoławczych w przypadku nadużyć. Niektóre miasta już wprowadziły takie środki ostrożności – anonimizację danych, ograniczenie dostępu do informacji wrażliwych, regularne audyty dot. sprawiedliwości i dokładności SI – jednocześnie stawiając na zaangażowanie publiczne, aby zrównoważyć korzyści technologii z ochroną podstawowych wolności. W miarę jak miasta nadal integrują SI z systemami bezpieczeństwa publicznego, technologie te mają ogromny potencjał do rewolucjonizowania bezpieczeństwa. Jednak ich powodzenie zależy nie tylko od skuteczności technicznej, ale także od aspektów etycznych, ram prawnych i zaufania społecznego. Stałe badania, przejrzysta polityka i świadome społeczne dyskusje będą kluczowe dla odpowiedzialnego rozwoju i wdrażania na skalę globalną systemów monitoringu wideo opartych na SI.