Si Adrian Ward, isang batikang driver sa Austin, Texas, ay humarap sa biglaang pagkawalang-oras noong nakaraang Nobyembre nang magkaproblema ang kanyang Apple Maps, na nagpakita ng kanyang pag-asa sa teknolohiya para sa nabigasyon. Itinampok ng insidenteng ito ang isang malawakang alalahanin na ang Internet ay negatibong nakakaapekto sa alaala ng tao. Nakilala sa mga survey ang isang fenomena na tinatawag na 'digital amnesia, ' kung saan ang mga indibidwal ay nakakalimot ng impormasyon dahil alam nilang ito ay nakaimbak sa digital. Maging ang Oxford University Press ay nagsimula ng 'brain rot, ' na naglalarawan ng pagbagsak ng mental na talas mula sa trivial na pagkonsumo ng online na nilalaman. Nagbabala ang mga eksperto gaya ni Daniel Schacter mula sa Harvard laban sa mga nakababahalang prediksyon ukol sa pagkawala ng alaala dahil sa teknolohiya. Habang ang ilang pag-aaral ay nagpapakita na ang mga digital na tool ay maaaring makaapekto sa tiyak na pagganap ng alaala—tulad ng mga gumagamit ng GPS na nahihirapang alalahanin ang mga ruta—walang malikhaing ebidensya ng isang makabuluhang pagbagsak sa kabuuang kakayahan ng alaala. Ang mga pahayag na ‘ginagawa tayong bobo ng Google’ ay itinuturing ng mga mananaliksik tulad ni Elizabeth Marsh na pinalalaki. Sa pagtaas ng mga tool ng artipisyal na talino (AI), tulad ng ChatGPT, lumitaw ang mga bagong tanong ukol sa kanilang epekto sa alaala. Nagbabala ang mga mananaliksik na ang mga chatbot ay maaaring magpalaganap ng kognitibong katamaran at mag-ambag sa paglikha ng maling alaala, tulad ng 'deadbots'—mga digital na muling paggawa ng mga yumaong indibidwal na maaaring magpahayag ng mga kaisipang hindi nila kailanman ipinahayag. Ang konsepto ng paggamit ng Internet bilang panlabas na bangko ng alaala ay umusbong mula sa isang pag-aaral ng 2011 ni Betsy Sparrow, na nagmungkahi na ang mga tao ay lalong nag-iisip ng Internet kapag naghahanap ng mga sagot, at ang kaalaman na ang impormasyon ay mai-save ay nagdudulot ng mas mahinang pag-alala.

Gayunpaman, ang mga pag-aaral ng pag-uulit ay nagtanong sa pagiging maaasahan ng mga natuklasang ito, na nananawagan para sa mas mahigpit na pamantayan sa pananaliksik. Si Ward ay mananatiling tagasuporta ng mga natuklasan ni Sparrow, na nag-uugnay ng konsepto ng transactive memory—pagsasalo ng kaalaman sa iba—sa ating lalong digital na pakikipag-ugnayan. Ang kognitibong pag-aalis na ito ay nagpapahintulot sa mga indibidwal na ilipat ang mga hinihingi ng alaala sa mga aparato, na naglalabas ng mental na kapasidad para sa ibang mga gawain. Ipinapakita ng pananaliksik na ang labis na pag-asa sa GPS ay maaaring makasagabal sa spatial memory, na kapareho ng mga naunang natuklasan na ang pagkuha ng mga litrato ay maaaring magpababa ng pagpapanatili ng alaala ng mga paksa. Sa huli, ang kognitibong pag-aalis ay maaaring maging kapaki-pakinabang, na nagpapahintulot ng mas mahusay na pokus sa iba pang mga gawain. Gayunpaman, ipinapakita ng mga pag-aaral na madalas na nagkakamali ang mga tao sa impormasyon sa Internet bilang kanilang sariling kaalaman, na maaaring humantong sa labis na tiwala sa kanilang alaala. Ipinapahiwatig ng mga eksperimento ni Marsh na ang paraan ng pag-presenta ng impormasyon online ay maaaring magpalaganap ng pamilyaridad at maling pananaw tungkol sa personal na kaalaman. Ang patuloy na pag-unlad ng AI at mga search engine ay patuloy na nagdadala ng mga hamon ukol sa kung paano natin nauunawaan at ginagamit ang ating alaala sa gitna ng labis na impormasyon.