Σύμφωνα με την κολοσσό των επενδυτικών τραπεζών Citigroup, οι ρυθμιστικές αλλαγές θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως καταλύτης για την ευρεία υιοθέτηση των σταθερονομισμάτων και της τεχνολογίας blockchain το 2025. Μία ομάδα χρηματοοικονομικών αναλυτών της Citigroup δήλωσε σε έκθεση στις 23 Απριλίου ότι «το 2025 έχει τη δυνατότητα να αποτελεί την 'ChatGPT' στιγμή για το blockchain όσον αφορά την υιοθέτησή του στον χρηματοπιστωτικό και δημόσιο τομέα, οδηγούμενη από ρυθμιστικές αλλαγές». Ο συνδυασμός αυξανόμενης ρυθμιστικής υποστήριξης και ευρύτερης θεσμικής υιοθέτησης δημιούργησε συνθήκες ώστε η κεφαλαιοποίηση της αγοράς σταθερονομισμάτων να εκτοξευθεί έως και τα 3, 7 τρισεκατομμύρια δολάρια έως το 2030, ή 1, 6 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ένα βασικό σενάριο. Η έκθεση της Citi εξήγησε: «Ο βασικός καταλύτης για την μεγαλύτερη αποδοχή τους ίσως είναι η ρυθμιστική σαφήνεια στις ΗΠΑ, που θα μπορούσε να επιτρέψει την μεγαλύτερη ενσωμάτωση των σταθερονομισμάτων συγκεκριμένα, και του blockchain ευρύτερα, στο υπάρχον χρηματοπιστωτικό σύστημα». «Οι άνεμοι υποστήριξης από τη ρυθμιστική πλευρά και η βελτιωμένη ενσωμάτωση των ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων στους εγκατεστημένους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς ανοίγουν τον δρόμο για πιο εκτεταμένη χρήση των σταθερονομισμάτων». Μετά την ανάληψη της νέας, φιλικής προς τα κρυπτονομίσματα διακυβέρνησης στις ΗΠΑ υπό τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ νωρίτερα φέτος, οι νομοθέτες εξετάζουν νομοθετικά μέτρα για τα σταθερονομίσματα, όπως η νομοθετική πρωτοβουλία GENIUS Act, που στοχεύουν στη ρύθμιση των σταθερονομισμάτων των ΗΠΑ και την νομιμοποίησή τους για πληρωμές. Ένα ρυθμιστικό πλαίσιο των ΗΠΑ για τα σταθερονομίσματα θα μπορούσε να ενισχύσει περαιτέρω τη ζήτηση για περιουσιακά στοιχεία χωρίς ρίσκο που είναι denominated σε δολάρια, τόσο εγχώρια όσο και διεθνώς, πρόσθεσε η έκθεση. Η Citi σημείωσε ότι «Οι εκδότες των σταθερονομισμάτων θα πρέπει να στηρίζουν κάθε σταθερο νόμισμα με αμερικανικά ομολογα Treasuries ή αντίστοιχα χαμηλού ρίσκου περιουσιακά στοιχεία ως εγγύηση ασφαλούς υποκείμενου collatérale». «Μέχρι το 2030, οι εκδότες των σταθερονομισμάτων ενδέχεται να διατηρούν περισσότερα αμερικανικά ομόλογα Treasuries από οποιαδήποτε μεμονωμένη δικαιοδοσία σήμερα». Οι ΗΠΑ αναμένεται να διατηρήσουν ηγεμονική θέση στην αγορά σταθερονομισμάτων. Κοιτάζοντας μπροστά, η Citi προβλέπει ότι η προσφορά σταθερονομισμάτων θα παραμείνει σε δολάρια ΗΠΑ, ενώ άλλες χώρες ενδέχεται να εστιάσουν στην προώθηση των εθνικών τους νομισμάτων ή των ψηφιακών νομισμάτων κεντρικών τραπεζών (CBDCs). Από τον Απρίλιο, η κεφαλαιοποίηση της αγοράς σταθερονομισμάτων ξεπέρασε τα 230 δισεκατομμύρια δολάρια, σημειώνοντας αύξηση 54% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, με την Tether (USDT) και το USDC να ελέγχουν το 90% του μεριδιακού κεφαλαίου. Η Citi σχολίασε: «Ενώ η κυριαρχία του δολαρίου μπορεί να εξελιχθεί, με άλλα νομίσματα όπως το ευρώ πιθανώς να λαμβάνουν μεγαλύτερη ρυθμιστική υποστήριξη, πολλοί μη-ΥΠΟΛΟΙ Πολιτικοί στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ θα μπορούσαν να θεωρούν τα σταθερονομίσματα ως εργαλεία της ηγεμονίας του δολαρίου». «Οι γεωπολιτικές δυναμικές παραμένουν TBD. Αν η παγκόσμια τάξη μετακινηθεί προς ένα πολυπολικό σύστημα, οι πολιτικοί στην Κίνα και την Ευρώπη πιθανώς θα προωθήσουν CBDCs ή σταθερονομίσματα που εκδίδονται στα δικά τους νομίσματα». Ανάλογα, ένας αξιωματούχος του ρωσικού υπουργείου οικονομικών έχει προτείνει ότι η χώρα μπορεί να αναπτύξει τα δικά της σταθερονομίσματα. Παρόλα αυτά, οι προκλήσεις παραμένουν για την αγορά.

Αν τα ζητήματα υιοθέτησης και ενσωμάτωσης συνεχίσουν, η κεφαλαιοποίηση της αγοράς σταθερονομισμάτων ενδέχεται να σταθεροποιηθεί γύρω στα 500 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι περιπτώσεις αποσύνδεσης (depegging) αποτελούν ακόμη έναν κίνδυνο, με την Citi να αναφέρει περίπου 1. 900 τέτοιες περιπτώσεις το 2023, συμπεριλαμβανομένης της σημαντικής αποσύνδεσης του USDC μετά την κατάρρευση της τράπεζας Silicon Valley Bank. Η εταιρεία προειδοποίησε, «Ένα σημαντικό γεγονός αποσύνδεσης θα μπορούσε να μειώσει τη ρευστότητα στην αγορά κρυπτονομισμάτων, να προκαλέσει αυτοματοποιημένες κατασχέσεις, να υπονομεύσει την ικανότητα των συναλλαγών να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις εξαγοράς και ενδεχομένως να προκαλέσει διασπορά επιπτώσεων σε ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα».