Τα τελευταία χρόνια, η Google έχει αναλάβει την αποστολή να ενσωματώσει την γενετική AI σε κάθε πιθανό προϊόν και πρωτοβουλία. Αυτό περιλαμβάνει ρομπότ που συνοψίζουν τα αποτελέσματα αναζητήσεων, αλληλεπιδρούν με εφαρμογές και αναλύουν δεδομένα που συλλέγονται από το τηλέφωνό σας. Συχνά, τα αποτελέσματα που παράγουν αυτά τα συστήματα AI μπορεί να είναι αναπάντεχα εντυπωσιακά, ακόμα κι αν λείπει η αυθεντική κατανόηση. Αλλά μπορούν πραγματικά να διεξάγουν επιστημονική έρευνα; Η Google Research εστιάζει τώρα στην ανάπτυξη AI που λειτουργεί ως "συνεργαζόμενος επιστήμονας". Το τελευταίο πολυπρόγραμμα AI σύστημα τους, που έχει κατασκευαστεί πάνω στο πλαίσιο Gemini 2. 0, στοχεύει σε βιοϊατρικούς ερευνητές και έχει σχεδιαστεί για να βοηθά προτείνοντας νέες υποθέσεις και ερευνητικούς τομείς. Ωστόσο, αυτό που αποκαλείται AI συνεργάτης επιστήμονας λειτουργεί ουσιαστικά όπως ένα προηγμένο chatbot. Ένας πραγματικός επιστήμονας μπορεί να χρησιμοποιήσει τον συνεργάτη επιστήμονα της Google εισάγοντας τους ερευνητικούς του στόχους, τις έννοιες και τις παραπομπές από προηγούμενες μελέτες, επιτρέποντας στην AI να προτείνει νέες ερευνητικές κατευθύνσεις. Το σύστημα αποτελείται από διάφορα αλληλοσυνδεόμενα μοντέλα που επεξεργάζονται τα εισερχόμενα δεδομένα και αντλούν από διαδικτυακούς πόρους για να βελτιώσουν τις προτάσεις τους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι διάφοροι παράγοντες αλληλοπροκαλούν ο ένας τον άλλον, δημιουργώντας έναν "βρόχο αυτοβελτίωσης" παρόμοιο με άλλα μοντέλα λογικής AI όπως το Gemini Flash Thinking και το o3 της OpenAI. Παρά το γεγονός ότι είναι ένα γενετικό σύστημα AI όπως το Gemini, δεν διαθέτει πραγματικά νέα γνώση ή ιδέες. Αντίθετα, μπορεί να κάνει λογικές εξαγωγές από υπάρχοντα δεδομένα. Τελικά, ο AI συνεργάτης επιστήμονας παράγει ερευνητικές προτάσεις και υποθέσεις, και ο ανθρώπινος ερευνητής μπορεί να αλληλεπιδράσει με το σύστημα μέσω ενός διεπαφής chatbot για να συζητήσει αυτές τις ιδέες. Μπορείτε να δείτε τον AI συνεργάτη επιστήμονα ως ένα εξελιγμένο εργαλείο δημιουργικής σκέψης.

Ακριβώς όπως οι άνθρωποι μπορούν να μοιραστούν ιδέες σχεδίασης πάρτι με μια AI καταναλωτικού επιπέδου, οι επιστήμονες μπορούν να δημιουργήσουν νέες ερευνητικές έννοιες με μια AI ειδικά σχεδιασμένη για επιστημονική έρευνα. Δοκιμή της AI στην Επιστήμη Προς το παρόν, τα ευρέως χρησιμοποιούμενα συστήματα AI έχουν ένα κακόφημο πρόβλημα ακρίβειας. Η γενετική AI τείνει να παράγει απαντήσεις ανεξαρτήτως αν διαθέτει τα σωστά δεδομένα εκπαίδευσης ή βάρη μοντέλου, και η επαλήθευση γεγονότων χρησιμοποιώντας πρόσθετα AI μοντέλα δεν εγγυάται την ακρίβεια. Με τις δυνατότητες λογικής του, ο AI συνεργάτης επιστήμονας εκτελεί εσωτερικές αξιολογήσεις για να βελτιώσει τις εξόδους του, και η Google ισχυρίζεται ότι αυτές οι αυτο-αξιολογήσεις συνδέονται με την αυξημένη επιστημονική ακρίβεια. Ωστόσο, ενώ οι εσωτερικοί δείκτες είναι ενημερωτικοί, τι πιστεύουν οι πραγματικοί επιστήμονες; Η Google ζήτησε από ανθρώπινους βιοϊατρικούς ερευνητές να εκτιμήσουν τις προτάσεις που έκανε το ρομπότ, και αναφέρθηκε ότι αξιολόγησαν τον AI συνεργάτη επιστήμονα πιο θετικά από άλλα λιγότερο εξειδικευμένα συστήματα AI. Οι ειδικοί παρατήρησαν επίσης ότι οι έξοδοι του AI συνεργάτη επιστήμονα έδειξαν μεγαλύτερη δυνατότητα για καινοτόμο αντίκτυπο σε σύγκριση με τα στάνταρ μοντέλα AI. Παρ' όλα αυτά, όχι όλες οι προτάσεις της AI είναι απαραίτητα σωστές. Παρ' όλα αυτά, η Google έχει συνεργαστεί με αρκετά πανεπιστήμια για να δοκιμάσει μερικές από τις ερευνητικές προτάσεις που δημιουργήθηκαν από την AI σε εργαστηριακό περιβάλλον. Για παράδειγμα, η AI πρότεινε την ανακατανομή ορισμένων φαρμάκων για τη θεραπεία της οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας, και οι αρχικές εργαστηριακές δοκιμές υπέδειξαν ότι αυτή η προσέγγιση ήταν εφικτή. Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ διαπίστωσε επίσης ότι οι προτάσεις θεραπείας του AI συνεργάτη επιστήμονα για τη ηπατική ίνωση αξίζουν περαιτέρω διερεύνηση. Αν και αυτή η έρευνα είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα, η αναφορά στο σύστημα ως "συνεργαζόμενος επιστήμονας" μπορεί να είναι κάπως υπερβολική. Παρά τους ισχυρισμούς των ηγετών της AI ότι προσεγγίζουμε την έλευση αυτόνομης, σκεπτόμενης μηχανής, η AI απέχει πολύ από το να είναι ικανή να διεξάγει επιστημονική έρευνα αυτόνομα. Ωστόσο, αυτός ο AI συνεργάτης επιστήμονας θα μπορούσε να είναι καθοριστικός στην υποστήριξη των ανθρώπων να ερμηνεύσουν και να τακτοποιήσουν μεγάλα σύνολα δεδομένων και την ερευνητική βιβλιογραφία, ακόμα και αν λείπει η πραγματική κατανόηση ή η δυνατότητα να παρέχει βαθιές γνώσεις.