Κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η Lehman Brothers κατέρρευσε, αν και αρχικά ανέφερε κέρδη 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τελικά αποκαλύφθηκαν κρυφά χρηματοοικονομικά προβλήματα. Σχεδόν 15 χρόνια μετά, η πτώση της FTX οδήγησε σε απώλεια 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε κεφάλαια πελατών, ξανά τονίζοντας τους κινδύνους των αδιαφανούς χρηματοοικονομικών πρακτικών. Οι υποστηρικτές της τεχνολογίας blockchain, που εμφανίστηκε μετά την κρίση του 2008, υποστηρίζουν ότι η εγγενής διαφάνειά της θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη τέτοιων καταστροφών. Χρησιμοποιώντας ένα κατανεμημένο καθολικό, το blockchain επιτρέπει μια κοινοποιημένη και ανέγγιχτη καταγραφή όλων των συναλλαγών, καθιστώντας την χρηματοοικονομική απάτη πολύ πιο δύσκολη. Η δυνατότητα του blockchain να προστατεύσει την παγκόσμια οικονομία έγκειται σε αυτή τη διαφάνεια. Οι συναλλαγές που καταχωρούνται σε ένα blockchain δεν μπορούν να διαγραφούν ή να κρυφτούν, κάτι που θα μπορούσε να είχε αποκαλύψει τους κινδύνους στη Lehman Brothers ή στην FTX, αποτρέποντας τις αντίστοιχες πτώσεις τους. Η εμπιστοσύνη στους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς είναι καθοριστική, με το blockchain να παρέχει έναν τρόπο για τις οντότητες να επαληθεύουν την ακεραιότητά τους.

Με μια κοινή καταγραφή συναλλαγών, οι ρυθμιστικές αρχές θα μπορούσαν να αξιολογούν συνεχώς την υγεία των χρηματοπιστωτικών συστημάτων και να αντιδρούν άμεσα σε πιθανή αστάθεια. Ενώ η υιοθέτηση της τεχνολογίας blockchain απαιτεί συνεργασία από πολλές χρηματοπιστωτικές ιδρύματα, οντότητες όπως η JPMorgan Chase, η Goldman Sachs και η Citigroup ήδη εξερευνούν ιδιωτικά δίκτυα blockchain για να ενισχύσουν τις λειτουργίες τους. Αυτά τα εσωτερικά συστήματα προσφέρουν πλεονεκτήματα όπως η παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο, η αποδοτικότητα στην επεξεργασία διεθνών συναλλαγών και η δυνατότητα επιλεκτικής ανταλλαγής δεδομένων. Ωστόσο, οι κριτικοί υποστηρίζουν ότι τα ιδιωτικά blockchains δεν παρέχουν την απαιτούμενη δημόσια λογοδοσία για την πρόληψη μελλοντικών σκανδάλων. Ωστόσο, το blockchain αντιμετωπίζει προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της κλιμακωσιμότητας, της ανάγκης για κανονιστική σαφήνεια, σημαντικών κόστων εφαρμογής, υψηλής κατανάλωσης ενέργειας και θεσμικής αντίστασης στην αυξημένη διαφάνεια. Η πορεία προς την ευρεία υιοθέτηση του blockchain αναμένεται να είναι σταδιακή, με πιθανές πρώτες εφαρμογές σε τομείς όπως οι διασυνοριακές πληρωμές, η χρηματοδότηση του εμπορίου και η κανονιστική συμμόρφωση. Συνοψίζοντας, ενώ το blockchain θα μπορούσε να ενισχύσει σημαντικά τη χρηματοπιστωτική διαφάνεια και ασφάλεια, πολλά εμπόδια εμποδίζουν την ευρεία εφαρμογή του. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα επικεντρώνονται περισσότερο σε εσωτερικά ιδιωτικά συστήματα blockchain παρά σε δημόσια μοντέλα που συχνά υποστηρίζονται. Το μέλλον του blockchain στη χρηματοδότηση παραμένει αβέβαιο αλλά υποσχόμενο.