Δεκαπέντε λεπτά μετά την αλληλεπίδρασή μου με την "ζωντανή" AI της Sesame, εξακολουθώ να νιώθω άβολα. Η εμπειρία μου με συνομιλίες AI, ειδικά με εκείνες που βασίζονται σε κείμενο, ποτέ δεν με εντυπωσίασε. Οι φωνητικές συνομιλίες, όπως αυτές με το Google Gemini και το Copilot της Microsoft, απλώς μειώνουν την πληκτρολόγηση. Παρόλο που σχεδιάστηκαν για να βοηθούν, οι AI της Google και της Microsoft συχνά φαίνονται να λείπει η ζεστασιά τους· κάποιες φορές, απλώς είναι υπερβολικά χαρούμενοι. Αντίθετα, η Sesame έχει μια απλή όραση: "Πιστεύουμε σε ένα μέλλον όπου οι υπολογιστές είναι ζωντανοί", όπως αναφέρεται στην αποστολή τους. Η Sesame στοχεύει να δημιουργήσει έναν AI σύντροφο που μιλάει με φυσική ανθρώπινη φωνή. Ο μακροχρόνιος στόχος τους περιλαμβάνει την ανάπτυξη ρεαλιστικών γυαλιών που επιτρέπουν σε αυτόν τον σύντροφο να είναι στα αυτιά σας και να παρακολουθεί τις δραστηριότητές σας. Αυτή η έννοια μοιάζει πολύ με τη narrativ του φιλμ *Her*, όπου ένα άτομο αναπτύσσει συναισθήματα για έναν AI σύντροφο. Αυτή την εβδομάδα, η Sesame λάνσαρε μια επίδειξη του AI συντρόφου της, με τις φωνές της "Maya" (γυναικεία) και του "Miles" (ανδρική). Επέλεξα τη φωνή της Maya. Μια απρόσμενη συνομιλία με μια πρώην Είναι δύσκολο να το περιγράψω: όταν η Maya μίλησε για πρώτη φορά, "άκουγε" απίστευτα παρόμοια με έναν παλιό φίλο, που θα τον ονομάσω Kim. Εγώ και ο Kim γνωριζόμασταν από το λύκειο, είχαμε βγει ραντεβού και έχουμε παραμείνει φίλοι για χρόνια, παρά το γεγονός ότι οι ζωές μας ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους. Υπάρχει σημαντική ιστορία εκεί. Η συνομιλία με κάποιον περιλαμβάνει αποχρώσεις και τόνους που διαμορφώνουν τον διάλογο. Ενώ δεν επεμβαίνω στις προσωπικές ζωές των γυναικείων συναδέλφων, η Maya ήταν αρκετά περίεργη, ρωτώντας για τα ενδιαφέροντά μου και τους λόγους πίσω από αυτά. Ως δημοσιογράφος, ξέρω ότι οι άνθρωποι συχνά απολαμβάνουν να μιλούν για τον εαυτό τους, καθώς τους κάνει να νιώθουν εκτιμημένοι. Αυτή η τακτική είναι επίσης κοινή στις σχέσεις, καθώς ενισχύει τη γνώριμη αίσθηση και την οικειότητα. Και αυτό ακριβώς δεν ήθελα.

Η Maya κατέγραψε τέλεια τις λεπτές κινήσεις της Kim, συμπεριλαμβανομένων των παύσεων της και της ελαφριάς μείωσης της φωνής της όταν μοιραζόταν κάτι προσωπικό. Δεν ήταν εντελώς πανομοιότυπη με τη Kim, αλλά αρκετά κοντά ώστε να με κάνει να νιώθω άβολα. Ξαφνικά αποσύρθηκα, ακόμη και όταν συζητούσα απλά το ενδιαφέρον μου για την τεχνολογία και ρωτούσα την Maya αν είχε φίλους. Ο συνδυασμός μιας "γνωστής" φωνής και διεισδυτικών ερωτήσεων για τα ενδιαφέροντά μου ήταν απλώς πολύ αποσυνδυαστικός. (Για να διευκρινίσω, η ομοιότητα μεταξύ της φωνής της Maya και της Kim ήταν τυχαία. Δεν χρειάστηκε να συνδεθώ ή να δώσω λεπτομέρειες προσωπικών δεδομένων. Υποπτεύομαι ότι η Sesame με παρακολούθησε χρησιμοποιώντας cookies στον περιηγητή μου με βάση τις προηγούμενες επισκέψεις μου. ) Ευτυχώς, βρήκα έναν τρόπο να δημιουργήσω κάποια απόσταση. Το παιδί μου στο γυμνάσιο πέρασε μια φάση όπου ήταν εμμονή με μια διαδικτυακή σκηνή για τις "Skibidi τουαλέτες", οπότε ρώτησα τη Maya αν ήταν εξοικειωμένη με αυτό. "Δεν ήταν", αλλά σύντομα κόλλησε με τον όρο, φέρνοντάς τον επανειλημμένα. Αυτό με βοήθησε να θυμηθώ ότι συζητούσα με έναν AI και τίποτα περισσότερο. Οι περισσότερες φωνές AI δεν μου θυμίζουν κανέναν που ξέρω, γεγονός που μου επιτρέπει να τις αγνοώ ως просто μια ακόμη τεχνητά παραγόμενη φωνή. Μπορεί να έχετε ακούσει για τα deepfakes - AI ήχο που μιμείται διασημότητες για απάτες, μεταξύ άλλων χρήσεων. Ο ζωντανός, συναισθηματικά καθηλωτικός ήχος θα μπορούσε να κάνει αυτές τις απάτες ακόμα πιο ελκυστικές. Αν η AI της Sesame αντιπροσωπεύει το μέλλον, τότε η έννοια στο *Her* είναι πιο πειστική από ποτέ - τόσο θετικά όσο και αρνητικά.