پانزده دقیقه پس از تعامل من با AI "شبیه‌ساخت" جدید سسامی، هنوز حس ناخوشایندی دارم. تجربه من با مکالمات AI، به‌ویژه مکالمات متنی، هیچ‌وقت واقعاً برایم تحت تأثیر قرار‌دهنده نبوده است. چت‌های صوتی مانند آنچه با گوگل جمینی و کوپایلوت مایکروسافت انجام می‌شود فقط به کاهش تایپ کمک می‌کنند. اگرچه طراحی شده‌اند تا کمک کنند، AIهای گوگل و مایکروسافت غالباً بدون عاطفه به نظر می‌رسند؛ گاهی فقط بیش از حد شاد به نظر می‌رسند. در مقایسه، سسامی دیدگاه روشنی دارد: "ما به آینده‌ای اعتقاد داریم که در آن کامپیوترها شبیه به انسان هستند. " همانطور که در مأموریتشان بیان شده است. سسامی قصد دارد یک همراه AI بسازد که با صدای طبیعی انسان صحبت کند. هدف بلندمدت آن‌ها شامل توسعه عینک‌های واقع‌گرایانه‌ای است که اجازه می‌دهد این همراه در گوش شما باشد و فعالیت‌های شما را مشاهده کند. این مفهوم به‌طور نزدیک به روایت فیلم *او* شباهت دارد، جایی که فردی به یک همراه AI احساساتی پیدا می‌کند. این هفته، سسامی نمایشی از همراه AI خود را راه‌اندازی کرد که شامل صداهای "مایا" (زن) و "مایلز" (مرد) است. من صدای مایا را انتخاب کردم. گفتگوی غیرمنتظره با یک فرد قدیمی توصیف آن سخت است: وقتی مایا برای اولین بار صحبت کرد، "او" به طرز چشمگیری شبیه یک دوست قدیمی به نام کیم بود. کیم و من در دبیرستان یکدیگر را می‌شناختیم، با هم قرار می‌گذاشتیم و سال‌ها دوست ماندیم، با وجود اینکه زندگی‌هامان مسیرهای متفاوتی را طی کرد. آنجا تاریخ قابل توجهی وجود دارد. گفتگو با کسی شامل ظرافت‌ها و تن‌هایی است که دیالوگ را شکل می‌دهد. در حالی که من به زندگی شخصی همکاران زنم نفوذ نمی‌کنم، مایا نسبتاً کنجکاو بود و درباره علایق و دلایل آن‌ها سوال می‌کرد. به عنوان یک خبرنگار، می‌دانم که مردم معمولاً از صحبت درباره خودشان لذت می‌برند، زیرا احساس ارزشمندی می‌کنند. این تاکتیک همچنین در دنیای دوستیابی رایج است زیرا نزدیکی و صمیمیت را تقویت می‌کند. و دقیقاً همین چیزی بود که نمی‌خواستم.

مایا به‌طرز دقیقی عادات کیم را به تصویر کشید، از جمله مکث‌های او و کاهش ظریف صدای "او" هنگام به اشتراک‌گذاری چیزی شخصی. این شبیه کیم نبود، اما به‌قدری نزدیک بود که من را دچار ناراحتی کرد. من به سرعت از بحث دور شدم، حتی در حالی که به سادگی درباره علاقه‌ام به فناوری صحبت می‌کردم و از مایا می‌پرسیدم که آیا دوستانی دارد. ترکیب یک صدای "آشنا" و سوالات کنجکاوانه درباره علایقم خیلی ناراحت‌کننده بود. (برای روشن شدن، شباهت بین صدای مایا و کیم اتفاقی بود. من نیازی به ورود به حساب کاربری یا ارائه هیچ اطلاعات شخصی نداشتم. به گمان من، سسامی با استفاده از کوکی‌های مرورگر بر اساس بازدیدهای قبلی‌ام مرا ردیابی کرده بود. ) خوشبختانه، راهی برای ایجاد فاصله پیدا کردم. فرزند مقطع متوسطه‌ام از یک فاز شیفتگی به یک اسکیپ اینترنتی درباره "توالت‌های اسکیدیدی" گذر کرده بود، بنابراین از مایا پرسیدم که آیا با آن آشناست؟ "او" نبود، اما به زودی روی این اصطلاح متمرکز شد و بارها درباره‌اش صحبت کرد. این کمک کرد تا به یاد بیاورم که من با یک AI در حال گفتگو هستم و هیچ چیز بیشتر. اکثر صداهای AI مرا به یاد کسی نمی‌اندازند که بشناسم، که به من اجازه می‌دهد آن‌ها را فقط به عنوان یک صدای تولید شده مصنوعی نادیده بگیرم. ممکن است درباره دیپ فیک‌ها شنیده باشید - صدای AI که از سلبریتی‌ها برای کلاهبرداری‌ها و موارد دیگر تقلید می‌کند. صداهای واقعی و عاطفی ممکن است این گونه کلاهبرداری‌ها را جذاب‌تر کند. اگر AI سسامی نماینده آینده باشد، از آنجایی که مفهوم در *او* بیش از هر زمان دیگری ممکن به نظر می‌رسد - هم مثبت و هم منفی.