ხელოვნური ინტელექტის (AI) განვითარებამ გააჩინა შესაძლებლობები „აღადგინოს“ მკვდრები, ამაორჯავოს სიცოცხლისა და სიკვდილის საზღვრები. AI პროექტების მეშვეობით, გარდაცვლილი ადამიანები შეიძლება თავიდან ციფრულად შექმნა, რაც საყვარელ ადამიანებს მათთან კომუნიკაციის საშუალებას აძლევს. ამ პროექტებში ჩვეულებრივ იგულისხმება, AI ინსტრუმენტს მიეწოდოს ინფორმაცია გარდაცვლილის შესახებ, და AI პროცესების მონაცემებს გამოსაყენებლად, რომლებსაც პიროვნების ხასიათს მიბაძავს და კომუნიკაციას აწარმოებს მომხმარებელთან. ზოგიერთი პროექტი კი გარდაცვლილ პირთან ვიდეო კომუნიკაციების საშუალებასაც აძლევს. მაშინ, როცა ზოგიერთი ამტკიცებს, რომ ეს AI „აღდგენები“ ეხმარება ადამიანებს გლოვაში და საშუალებას აძლევს მშვიდობიანად განიცადონ დაკარგული პიროვნების არმყოფობა, სხვა გიდებს შეშფოთებას იწვევს ფსიქოლოგიური გავლენების და ამ ტექნოლოგიის შესაძლო წინა დანაკლისების შესახებ.

კრიტიკოსები აღნიშნავენ, რომ გრძელვადიანმა გამოყენებამ შეიძლება შეინახოს გლოვის პროცესი და არ დაუტოვოს ინდივიდებს გარდაცვლილის არმყოფობასთან შეჩვეული მდგომარება. სრული ინფორმაციის შემცველი AI სერვისები შეიძლება მესამე პირთა მიერ ჰქონდეს წვდომა. AI აღდგენების სერვისების მომხრენი თვლიან მათ სიცოცხლის ისტორიების შენახვის და ტრადიციული იარაღების მიზნით სიმღაციების გადაცემის პრაქტიკის შევსების საშუალებად. თუმცა, წყვეტების აღსანიშნავად ასევე არსებობს გარემოს ზემოქმედება, რადგან მათ დიდი მონაცემების ცენტრები სჭირდებათ, რომლებსაც მაღალი დონის ნახშირბადის გამოყოფა და ელექტრონული ნარჩენების წარმოქმნის ქმნიან. მართალია ბევრი AI ჩათბოტის მომხმარებელი მზადაა სცადოს რაიმე დაკავშირების დაკარგულ საყვარელ ადამიანებთან, მნიშვნელოვანია ლიდერებს და მეცნიერებს განიხილონ ეთიკური შედეგები და ქმნან მხარე, რომელიც სურთ შექმნან. საკითხი რჩება, AI აღდგენა საჭიროა თუ არა ტრადიციული განხილვისთვის.