Përparimi i inteligjencës artificiale (AI) ka hapur mundësi për 'ringjalljen' e të vdekurve, duke turbulluar kufijtë midis jetës dhe vdekjes. Përmes projekteve AI, individët që kanë vdekur mund të krijohen në mënyrë dixhitale, duke lejuar të afërmit e tyre të komunikojnë me ta. Këto projekte zakonisht përfshijnë ofrimin e mjetit AI me informacion për të vdekurit, dhe AI përpunon të dhënat për të imituar personalitetin e personit dhe për të komunikuar me përdoruesin. Disa projekte madje mundësojnë ndërveprime video me individin e vdekur. Ndërsa disa argumentojnë se këto 'ringjalljet' AI ndihmojnë njerëzit të përballen me dhimbjen dhe të gjejnë mbyllje, të tjerët shprehin shqetësime për efektet psikologjike dhe grackat e mundshme të përdorimit të një teknologjie të tillë.

Kritikët theksojnë se përdorimi i zgjatur mund të pengojë procesin e zisë dhe të parandalojë individët të pajtohen me mungesën e të vdekurve. Ekzistojnë gjithashtu shqetësime për privatësinë pasi të dhënat personale të ndara me këto shërbime AI mund të qasen nga palë të treta. Mbështetësit e shërbimeve të ringjalljes me AI i shohin ato si një mënyrë për të ruajtur historitë e jetës dhe për të mbushur zbrazëtinë e lënë nga praktikat tradicionale të kalimit të tregimeve përmes brezave. Megjithatë, janë ngritur shqetësime për ndikimin mjedisor të mjeteve të fuqizuara nga AI, pasi ato kërkojnë qendra të mëdha të dhënash që emetojnë nivele të larta karboni dhe prodhojnë mbeturina elektronike. Edhe pse shumë përdorues të chatbot-ëve me AI janë të gatshëm të provojnë gjithçka për të rimarrë lidhjen me të dashurit e vdekur, është e rëndësishme që liderët dhe shkencëtarët të marrin në konsideratë implikimet etike dhe llojin e botës që duan të krijojnë. Pyetja se a është e nevojshme ringjallja me AI mbetet e hapur për debat.