Τα μέλη της οικογένειας του αείμνηστου θρυλικού κωμικού Ρόμπιν Γουίλιαμς και του Τζορτζ Κάρλιν έχουν δημόσια καταδικάσει τη χρήση τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης για τη δημιουργία deepfake βίντεο των αγαπημένων τους προσώπων που έχουν φύγει από τη ζωή στη πλατφόρμα βίντεο της OpenAI, Sora. Αυτή η αναδυόμενη πρακτική έχει προκαλέσει σημαντική διαμάχη, με τους συγγενείς να τονίζουν το συναισθηματικό κόστος και τις ηθικές ανησυχίες σχετικά με την ψηφιακή ανάσταση αγαπημένων δημόσιων προσώπων χωρίς άδεια. Η Ζέλντα Γουίλιαμς, κόρη του Ρόμπιν Γουίλιαμς, έχει εκφράσει ιδιαίτερα την αντίθεσή της, ζητώντας την άμεση παύση των AI-δημιουργημένων αναπαραστάσεων του πατέρα της. Περιέγραψε αυτά τα βίντεο ως παραβίαση της κληρονομιάς του και βαθιά προσβολή στην αξιοπρέπειά του. Η Ζέλντα εξέφρασε βαθύ πόνο που βλέπει τον πατέρα της να παρουσιάζεται σε συνθετικά μέσα πέρα από τον έλεγχό του, υπογραμμίζοντας τον πόνο που βιώνουν οι οικογένειες όταν αναγκάζονται να βλέπουν τέτοιες μη εξουσιοδοτημένες ψηφιακές αναπαραστάσεις. Ομοίως, η Κέλι Κάρλιν-ΜακΚολ, κόρη του Τζορτζ Κάρλιν, μοιράστηκε τον απογοήτευσή της για τα καθημερινά email που λαμβάνει με deepfake βίντεο του πατέρα της που παράγονται από τεχνητή νοημοσύνη. Τόνισε ότι η κακή χρήση της εικόνας του παραβιάζει την ιδιωτικότητα της οικογένειας και προσβάλλει τη μνήμη ενός ανθρώπου που έκανε τεράστιες προσφορές στην κωμωδία και την κοινωνική κριτική. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες εικόνες προκαλούν σημαντικό συναισθηματικό πόνο, υπενθυμίζοντας στις οικογένειες την απουσία των αγαπημένων τους και την παραπλανητική παρουσία τους στο κοινό. Η OpenAI, ο δημιουργός της Sora, απάντησε επικαλούμενη ανησυχίες σχετικά με την ελευθερία του λόγου και το δημόσιο συμφέρον. Η εταιρεία υποστηρίζει το δικαίωμα του κοινού να απεικονίζει ιστορικά πρόσωπα μέσω νέων τεχνολογιών, αντιμετωπίζοντας τη Sora ως εργαλείο δημιουργικής έκφρασης και πολιτισμικής εμπλοκής με το παρελθόν. Η OpenAI δηλώνει πως οι πολιτικές τους αποσκοπούν στην ισορροπία μεταξύ τεχνολογικής καινοτομίας και σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων, αν και αναγνωρίζει τις δυσκολίες που προκύπτουν γύρω από την ψηφιακή απεικόνιση προσώπων μετά θάνατο. Οι οικογένειες διαφωνούν με αυτή τη θέση, σημειώνοντας ότι οι νεκροί δεν μπορούν να δώσουν συγκατάθεση για τη χρήση των εικόνων και των φωνών τους σε περιεχόμενο τεχνητής νοημοσύνης.

Αυτό αναδεικνύει ένα νομικό δυσδιάκριτο σημείο σχετικά με τα δικαιώματα εικόνας μετά τον θάνατο, τα οποία επί του παρόντος στερούνται κανονιστικού πλαισίου. Τα υφιστάμενα νομικά πλαίσια συχνά αποτυγχάνουν να προστατεύσουν τη φήμη ή την αξιοπρέπεια μετά τον θάνατο, αφήνοντας τις οικογένειες εκτεθειμένες σε μη εξουσιοδοτημένη εμπορική και καλλιτεχνική εκμετάλλευση των ψηφιακών αναπαραστάσεων των συγγενών τους. Η Sora 2, η τελευταία έκδοση της πλατφόρμας της OpenAI, η οποία κυκλοφόρησε στις 30 Σεπτεμβρίου, επιτρέπει στους χρήστες να δημιουργούν ρεαλιστικά βίντεο μήκους έως δέκα δευτερολέπτων. Αυτό αντανακλά μια αυξανόμενη τάση στη βιομηχανία να χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη για ψηφιακή ανάσταση διάσημων προσώπων. Παρόλο που η τεχνολογία αυτή εκτιμάται για το δημιουργικό της δυναμικό, υφίσταται έλεγχο λόγω ηθικών διλημμάτων σχετικά με τη συναίνεση, την αυθεντικότητα και τον σεβασμό προς τους νεκρούς. Η διαμάχη που αφορά τις οικογένειες Γουίλιαμς και Κάρλιν φωτίζει ένα κρίσιμο, εξελισσόμενο πεδίο στην τεχνολογία και την ηθική. Απαιτούνται επειγόντως συζητήσεις σχετικά με την ιδιοκτησία των ψηφιακών εικόνων μετά το θάνατο και τον τρόπο υπεύθυνης διαχείρισης τέτοιων αναπαραστάσεων. Ηγετικές προσωπικότητες της βιομηχανίας, νομικοί και πολιτικοί αναγνωρίζουν όλο και περισσότερο την ανάγκη καθιέρωσης σαφών κανόνων και προστασιών για το περιεχόμενο που παράγεται από AI και αφορά νεκρά άτομα. Καθώς η τεχνολογία βαθιάς ψεύτικης τεχνητής νοημοσύνης προχωρά ταχέως, η κοινωνία πρέπει να επανεξετάσει προσεκτικά τις επιπτώσεις της στα προσωπικά δικαιώματα και στη πολιτιστική μνήμη. Τα συναισθηματικά αντανακλαστικά αυτών των οικογενειών μας θυμίζουν ότι πίσω από την ψηφιακή καινοτομία υπάρχουν ανθρώπινες ιστορίες απώλειας και σεβασμού. Ο αναπτυσσόμενος διάλογος υπογραμμίζει την ανάγκη για ισορροπία μεταξύ τεχνολογικής προόδου και τιμής στην αξιοπρέπεια αυτών που έχουν πεθάνει, διασφαλίζοντας ότι η καινοτομία δεν θα υπερισχύσει της ηθικής ευθύνης.