Για μια ματιά στην τωρινή αναταραχή, δεν χρειάζεται να κοιτάξετε πέρα από το πλησιέστερο γραφείο. «Είναι μια αρχίζουσα ζώνη πολέμου», λέει μια μελέτη της McKinsey. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι τα γραφεία είναι κυρίως άδεια — τόσο ομόσπονδα όσο και εταιρικά. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ της εποχής MAGA προσποιείται ότι λειτουργεί, ακόμα και καθώς το εργατικό της δυναμικό απουσιάζει λόγω απολύσεων και παρατεταμένου κλεισίματος. Τα πτήσεις συνεχίζουν να απογειώνονται με ελάχιστους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας. Τέλος, εκατομμύρια στον ιδιωτικό τομέα, στον κοντινό δρόμο, αντιστέκονται στις εταιρικές απαιτήσεις να επιστρέψουν στο γραφείο. Μετά από περικοπές και η Covid, οι εργαζόμενοι προτιμούν τις κλήσεις Zoom από το σπίτι με φόρμα στο σώσι τους αντί να αντιμετωπίζουν την κυκλοφορία ή την πολιτική του γραφείου. Φοβούνται επίσης τις απειλητικές προβλέψεις για διαταραχές από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Ομολογία: κάποτε μου άρεσε να πηγαίνω στο γραφείο· φαντάζομαι ότι και άλλοι το ίδιο. Η κάποτε αγαπημένη τηλεοπτική σειρά «The Office» είχε τεράστια επιτυχία τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις ΗΠΑ, με χαρακτήρες να μοιράζονται κουτσομπολιά δίπλα στον νεροχύτη. Τα γραφεία κάποτε συγκέντρωναν απασχολημένους ανθρώπους με έναν κοινό σκοπό, και κάποιοι μάλιστα βρήκαν και σχέσεις εκεί. Ωστόσο, σήμερα, οι εργαζόμενοι αντιστέκονται απέναντι σε γίγαντες όπως η Amazon, η J. P. Morgan και τα στούντιο NBCUniversal, παρά το γεγονός ότι αυτές οι εταιρείες προσφέρουν συμβιβασμούς για να τους πείσουν να επιστρέψουν. Βρέθηκα στη μειοψηφία σε αυτό το θέμα, και με προβλημάτισε, οπότε αναζήτησα έναν τρόπο να βγω έξω: ζήτησα από το ChatGPT να γράψει μια άδολη στήλη με τη “φωνή” μου, για να ανακαλύψω πού πραγματικά στέκεται ο Peter Bart ή πού είχε σταθεί. Έτσι δείχνει η σημερινή έρευνα. Σε λίγα λεπτά διάβαζα ότι τα γραφεία θεωρούνται τώρα ερείπια — τουλάχιστον σύμφωνα με τον ψηφιακό μου αντίγραφο.

«Η δημιουργικότητα δεν χρειάζεται εγγύτητα», υποτίθεται ότι έγραψα. Το chatbot μου ανέφερε ακόμη μια μελέτη του Χάρβαρντ: «Οι στελέχη της Generation Z, τα εκπαιδευμένα μέσω Zoom και εξαρτημένα από τα τηλέφωνα και τις οθόνες τους, αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την αλληλεπίδραση στο γραφείο». Επιπλέον, το νέο “ανοιχτό σχέδιο χώρων” των γραφείων αφήνει τους εργαζόμενους να αισθάνονται «τόσο αποσπασμένοι όσο και άμυαλοι». Όλα αυτά ήταν ακριβή; Αναλογιζόμενος το δικό μου αποσπασματικό παρελθόν, απολάμβανα τέτοιες “διασπάσεις”. Χάρηκα τις θορυβώδεις ανταλλαγές ως νέος μέλος του προσωπικού της Νew York Times, και τις έντονες συζητήσεις ανάμεσα σε ομάδες παραγωγής ταινιών στην Paramount και αργότερα την MGM. Πράγματι, μερικές φορές με χτυπούσαν ως νέο και αμφιβόλου αξίας και αμφισβητούσα τον εαυτό μου ως πρόεδρος της εταιρείας. Η ζωή στο γραφείο μπορεί να είναι θορυβώδης. Άρα, αν έπρεπε να βρίσκομαι σε ένα γραφείο σήμερα, νομίζω ότι θα συμφωνούσα όχι με τη “φωνή” του AI Peter Bart, αλλά με τον Bartleby, τον έντιμο σχολιογράφο του The Economist. Πρόσφατα έγραψε ότι «χαιρόταν για τον συνεχώς παρόντα ήχο της γενετικής τεχνητής νοημοσύνης, αν και τα ραντεβού πλέον τελειώνουν συχνά με φράσεις όπως ‘Υποθέτω ότι εξακολουθώ να έχω δουλειά’». Ωστόσο, το λεξιλόγιο της AI τον προβληματίζει: «Οι άνθρωποι έχουν κανέναν ιδέα για το τι λένε, με λέξεις όπως ‘πρωταρχικός’ ή ‘μη-καθορισμός’» σημειώνει. Ο Bartleby, όπως οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, εργάζεται συχνά από το σπίτι. Ποιο είναι το συμπέρασμα; Την περασμένη εβδομάδα, η Wall Street Journal ανέφερε ότι παρά το ότι οι εταιρείες πιέζουν για επιστροφή στα γραφεία, η μέση συμμετοχή «ελάχιστα έχει αλλάξει». Οι διευθυντές διστάζουν να επιβάλουν αυστηρά την παρουσία. «Υπάρχουν πιο επείγουσες ανησυχίες για τις εταιρείες τώρα», είπε ένας διευθύνων σύμβουλος, σύμφωνα με την Journal. Για παράδειγμα, η Microsoft από τον επόμενο Φεβρουάριο απαιτεί τρεις ημέρες την εβδομάδα στο γραφείο, ενώ η NBCUniversal ζητά τέσσερις. Ισχυρά η Amazon, με τους αυστηρότερους κανόνες, βραχυπρόθεσμα προκάλεσε ελλείψεις σε γραφεία. Ένας διευθυντής σχολίασε: «Είναι ακόμα φθηνός τρόπος να μειωθεί ο αριθμός των υπαλλήλων, αλλά δεν διαλέγεις ποιος μένει ή φεύγει». Ποια είναι η λύση; Ρώτησα το chatbot μου, το οποίο πρότεινε: «Ίσως δεν πρόκειται για διαταγές, αλλά για το να κάνει το γραφείο πραγματικά σημαντικό ξανά—όχι με πάρτι με πίτσα, αλλά με μια αποστολή». Αυτή τη φορά, συμφωνώ με το chatbot μου, αλλά ελπίζω να μην χρειαστεί να διαπραγματευτώ με μια εταιρεία AI για το δικαίωμα να παραθέτω εσφαλμένα τον εαυτό μου.