Në vitet e fundit, AI ka bërë përparime të mëdha në parashikimin e strukturave të proteinave, që janë thelbësore për jetën. Megjithëse janë të jashtëzakonshme, rëndësia e këtyre arritjeve mund të mos jetë e qartë për ata që nuk janë biologë. Një aplikim tërheqës është paraqitur në numrin e fundit të *Nature*, ku një ekip, përfshirë edhe fituesin e Çmimit Nobel, David Baker nga Universiteti i Uashingtonit, përdori AI për të projektuar proteina që mund të neutralizojnë disa toksina nga helmi i gjarprit. Edhe pse jo plotësisht të përsosura, kjo tregon se si softueri i ri mund të trajtojë sfida që më parë ishin të pazgjidhshme. Helmi i gjarprit përbëhet nga toksina të ndryshme të bazuara në proteina që sulmojnë viktimat në disa fronte. Trajtimet aktuale përfshijnë antitrupat e nxjerë nga ekspozimi i kafshëve ndaj helmit, të cilat kërkojnë ftohje dhe rinovime të shpeshta. Projektimi i proteinave më të vogla dhe më të qëndrueshme mund të mundësojë prodhimin e bazuar në baktere, duke eliminuar nevojën për ftohje—e rëndësishme për incidentet me kafshime gjarpri në zona rurale ose të egra. Studimi u përqendrua në "toksinat me tre gishta", të pranishme te gjarpërinjtë e rrezikshëm si mambat dhe kobrat. Këto toksina shkaktojnë toksicitet qelizor duke prishur membranat qelizore dhe bllokuar receptorët neurotransmetues.

Studiuesit përdorën një mjet AI, RFdiffusion, për të krijuar proteina që ishin komplementare me këto toksina dhe pastaj përdorën ProteinMPNN për të përcaktuar sekuencat e aminoacideve për këto dizajne proteinshe. AlphaFold2 i DeepMind dhe softueri Rosetta vlerësuan fuqinë e ndërveprimit midis proteinave të reja të dizajnuara dhe toksinave. Pas zgjedhjes së kandidatit më premtues të proteinës, AI sugjeroi variante të përmirësuara, me 15% të tyre që tregonin ndërveprime më të forta me toksinat. Këto proteina të përmirësuara u sintetizuan në baktere dhe neutralizuan me sukses efektet neurotoksike tek minjtë, madje edhe pas ekspozimit. Megjithatë, përpjekjet për të ndaluar toksinat që prishin membranat nuk patën sukses në reduktimin e lezioneve të lëkurës në teste, duke theksuar boshllëqet e mundshme në kuptimin e mekanizmave të këtyre proteinave. Ndërsa studimi kishte si objektiv vetëm dy toksina të helmit, ai thekson potencialin transformues të AI në ndërhyrjet biologjike. Mjetet e AI tani mund të racionalizojnë proceset që dikur kërkonin vite të tëra kërkimesh komplekse, duke ofruar një përparim rrënjësor në bioteknologji. Megjithatë, specifika e inhibitorëve të projektuar nga AI do të thotë se ata mund të mos zbatohen tërësisht në helmin e specie të ndryshme gjarpërinjsh, duke theksuar nevojën për rafinime të vazhdueshme për zbatime më të gjera.