Ο λόγος που διαβάζετε αυτήν την επιστολή από εμένα σήμερα πηγάζει από μια στιγμή πλήξης πριν από περίπου 30 χρόνια. Αισθάνομαι ανυπομονησία και περιέργεια για τον κόσμο, γι’ αυτό και περνούσα ώρες στον υπολογιστικό χώρο του πανεπιστημίου, εξερευνώντας το Usenet και την πρώιμη Παγκόσμια Ιστοσελίδα, αναζητώντας ενδιαφέροντα πράγματα για να διαβάσω. Σύντομα, η ανάγνωση δεν ήταν αρκετή — ήθελα να δημιουργήσω. Έμαθα λοιπόν HTML και έφτιαξα μια απλή ιστοσελίδα, μετά μια βελτιωμένη, και τελικά ολόκληρη ιστοσελίδα γεμάτη με διάφορο περιεχόμενο του διαδικτύου. Από εκεί και πέρα, συνέχισα. Αυτή η ταπεινή συλλογή ιστοσελίδων άνοιξε την πόρτα σε μια πρακτική δημοσιογραφίας στην online division ενός περιοδικού που αρχικά έδινε λίγη σημασία σε όσα κάναμε εμείς οι λάτρεις της τεχνολογίας στο διαδίκτυο. Αυτό το πρακτικό βοήθησε να αποκτήσω την πρώτη μου πραγματική δουλειά στη δημοσιογραφία, ακολούθησε άλλη μια, και τελικά αυτή η τρέχουσα θέση στη δημοσιογραφία. Τίποτε από όλα αυτά δε θα είχε συμβεί χωρίς την πλήξη και την περιέργεια — ιδιαίτερα μια περιέργεια για την τεχνολογία. Στην πρώτη ματιά, ένα πανεπιστημιακό εργαστήριο υπολογιστών μπορεί να φαίνεται αναπάντεχο κέντρο δημιουργικότητας. Συχνά associate η δημιουργικότητα με στούνιο ζωγράφων ή εργαστήρια συγγραφέων. Ωστόσο, στην ιστορία, πολλές από τις σημαντικότερες δημιουργικές ανακαλύψεις — και θα υποστήριζα ότι το διαδίκτυο και η εξέλιξή του αποτελούν τέτοια — προέρχονται από τεχνολογικές προόδους. Υπάρχουν προφανή παραδείγματα, όπως η φωτογραφία ή η τυπογραφία, αλλά αυτό ισχύει και για πολλές δημιουργικές εφευρέσεις που θεωρούμε δεδομένες: λάδια ζωγραφικής, θέατρα, μουσική σημειογραφία, ηλεκτρικοί συνθεσάιζερ. Almost παντού στη τέχνη — εκτός από την καθαρή φωνητική αναπαραγωγή — η τεχνολογία έχει παίξει βασικό ρόλο. Ωστόσο, η αληθινή καρδιά της καλλιτεχνικής επιτυχίας ποτέ δεν ήταν η τεχνολογία από μόνη της. Αντιθέτως, είναι η χρήση της από τους καλλιτέχνες για να εκφράσουμε την ανθρώπινη φύση μας. Όταν συζητάμε τέχνη, συχνά χρησιμοποιούμε λέξεις συνδεδεμένες με ανθρώπινες ποιότητες — ψυχή, καρδιά, ζωή — και επικρίνουμε με όρους όπως ψυχρή, κλινική ή άψυχη.

(Φυσικά, ένα έργο μπορεί να εστιάζει σκόπιμα στην ασημαντότητα για να κάνει μια δήλωση σχετικά με την ανθρωπότητα!) Όλο αυτό σημαίνει ότι πιστεύω πως η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί ήδη να είναι και θα συνεχίσει να αποτελεί εργαλείο δημιουργικής έκφρασης, αλλά η αυθεντική τέχνη θα παραμένει πάντα υπό την καθοδήγηση της ανθρώπινης δημιουργικότητας, όχι των μηχανών. Μπορεί να κάνω λάθος. Ελπίζω όχι. Αυτή η έκδοση — εντελώς δημιούργημα ανθρώπων που χρησιμοποιούν υπολογιστές — εστιάζει στη δημιουργικότητα και στη δυναμική ανάμεσα στον καλλιτέχνη και την τεχνολογία. Θα δείτε αυτό το θέμα αποτυπωμένο στο εξώφυλλό μας, με εικονογράφηση του Tom Humberstone, και εξερευνημένο μέσα από ιστορίες των James O’Donnell, Will Douglas Heaven, Rebecca Ackermann, Michelle Kim, Bryan Gardiner και Allison Arieff. Φυσικά, η δημιουργικότητα ξεπερνά τις τέχνες. Όλη η ανθρώπινη πρόοδος γεννιέται από δημιουργικότητα, γιατί έτσι λύνουμε προβλήματα. Γι’ αυτό ήταν σημαντικό και να συμπεριλάβουμε κάλυψη και αυτού του πτυχίου. Θα βρείτε αυτές τις γνώσεις σε άρθρα των Carrie Klein, Carly Kay, Matthew Ponsford και Robin George Andrews. (Αν ποτέ αναρωτηθήκατε πώς θα μπορούσαμε να καταστρέψουμε έναν αστεροειδή, αυτή η έκδοση είναι για εσάς!) Επίσης, προσπαθούμε να γίνουμε κι εμείς λίγο πιο δημιουργικοί. Σε επερχόμενες εκδόσεις, θα παρατηρήσετε μερικές αλλαγές στο περιοδικό, συμπεριλαμβανομένων νέων τακτικών ενότητων όπως το “3 Things” της Caiwei Chen. Μεταξύ αυτών των ενημερώσεων, σχεδιάζουμε να προσκαλέσουμε και να δημοσιεύσουμε περισσότερα σχόλια αναγνωστών και να απαντήσουμε στις ερωτήσεις σας σχετικά με την τεχνολογία. Σας ενθαρρύνουμε να γίνετε δημιουργικοί και να επικοινωνήσετε μαζί μας στο newsroom@technologyreview. com. Όπως πάντα, σας ευχαριστούμε που διαβάζετε.