چشم بر هم بزنید و ممکن است آن را نادیده بگیرید. در اوایل سال گذشته، یک صندوق بازنشستگی نامشخص از بریتانیا گام مهمی در راستای بخش بازنشستگی این کشور برداشته و ۳ درصد از دارایی‌های ۵۰ میلیون پوندی خود را به بیتکوین تخصیص داده است. اگرچه این مبلغ به‌ظاهر نسبتاً ناچیز است، اما می‌تواند نشانه‌ای از آغاز یک تغییر بزرگ‌تر به سمت سرمایه‌گذاری‌های کریپتوکارنسی باشد که حرکتی جسورانه و به‌احتمال‌زیاد پیچیده برای صندوق‌های بازنشستگی به شمار می‌رود. انتقال به سرمایه‌گذاری‌های مبتنی بر بلاکچین چالش‌های فنی و عملیاتی در بازار را به دنبال دارد که نمی‌توان به‌سرعت آن‌ها را حل کرد. صندوق‌های بازنشستگی مدت‌هاست که تحت تأثیر زیرساخت‌های قدیمی، بر روی دارایی‌های متعارف مانند گیل‌های بریتانیا تمرکز کرده‌اند و نه به بیتکوین. یکی از مسائل کلیدی این است که در حال حاضر، مدیران صندوق‌های بازنشستگی در عملیات مالی روزمره خود به شرکت‌های کارگزاری و نهادهای نگهدارنده وابسته هستند. این مؤسسات معمولاً خدماتی ارائه می‌دهند که امکان دسترسی به کریپتوکارنسی‌ها را فراهم می‌کنند، مانند صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) و مشتقات. با این حال، برخی از صندوق‌ها ممکن است به دنبال دسترسی مستقیم به دارایی‌های بلاکچین باشند تا از مزایای حذف واسطه‌ها بهره‌مند شوند. نگرانی‌های قابل توجهی حول مسأله نگهداری و زیرساخت‌های وسیع‌تر پس از معامله وجود دارد. مدیریت کلیدهای خصوصی و داده‌های نگهدارنده، چه از طریق نگهدارندگان شخص ثالث و چه از طریق خودنگهداری، پیچیدگی‌هایی را به وجود می‌آورد که بسیاری از صندوق‌های بازنشستگی قادر به مدیریت آن نیستند. بر خلاف حفظ سنتی، گم کردن یک کلید خصوصی می‌تواند منجر به خسارات مالی غیرقابل بازگشت شود، ریسکی که متولیان احتمالاً نمی‌پذیرند. با توسعه مدل‌های جدید، انتظار می‌رود این ریسک‌های زیرساختی کاهش یابد و احتمالاً راه را برای پذیرش وسیع‌تر هموار کند. صندوق‌های بازنشستگی تحت فریمورک‌های به شدت تنظیم‌شده‌ای عمل می‌کنند که نیاز به رعایت الزامات سخت‌گیرانه‌ای برای مدیریت ریسک، گزارش‌دهی و وظایف امانتداری در هنگام انتقال به دارایی‌های دیجیتال دارند. رویکردهای غیرسازگار تنظیمی در حوزه‌های قضایی مختلف می‌تواند مسائل را بیشتر پیچیده کند و از تدوین یک استراتژی منسجم برای سرمایه‌گذاران نهادی جلوگیری کند. پیاده‌سازی قوانین استاندارد و جهانی شناسایی‌شده برای تشویق مشارکت گسترده‌تر صندوق‌های بازنشستگی در دارایی‌های دیجیتال حیاتی خواهد بود. امنیت و تاب‌آوری مسأله‌های حیاتی دیگری هستند که نیاز به توجه دارند.

فضای بلاکچین شاهد نقض‌های امنیتی قابل توجهی بوده است، از جمله هک‌های صرافی و آسیب‌پذیری‌های قراردادهای هوشمند، که نگرانی‌هایی را برای سرمایه‌گذاران محتاط نهادی به وجود می‌آورد. از آنجایی که صندوق‌های بازنشستگی مسئول حفظ ثروت بلندمدت هستند، نمی‌توانند ریسک مواجهه با سیستم‌هایی را که ناپایدار به نظر می‌رسند، بپذیرند. نگهدارندگان و تأمین‌کنندگان زیرساخت باید اطمینان حاصل کنند که راه‌حل‌های مبتنی بر بلاکچین می‌توانند استانداردهای امنیتی مؤسسات مالی سنتی را برآورده یا پشت سر بگذارند. نقدینگی یک ملاحظه حیاتی دیگر است. سرمایه‌گذاری‌های سنتی صندوق‌های بازنشستگی معمولاً بر رشد پایدار و بلندمدت تمرکز دارند، در حالی که بسیاری از دارایی‌های بلاکچین هنوز ناپایدار و غیرنقدینگی هستند. حتی نسخه‌های توکنی شده از دارایی‌های سنتی باید نشان دهند که نقدینگی پایداری و قابلیت‌های تسویه کارآمد دارند. با بلوغ بازارهای ثانویه برای دارایی‌های دیجیتال و افزایش حجم معاملات نهادی، انتظار می‌رود مشکلات نقدینگی بهبود یابد و قابلیت سرمایه‌گذاری در بلاکچین افزایش یابد. در نهایت، unlocking the potential of blockchain برای صندوق‌های بازنشستگی به یافتن تعادل بین نوآوری و احتیاط بستگی دارد. پذیرش دارایی‌های دیجیتال روندی تدریجی خواهد بود که تحت تأثیر بهبودهای تنظیفی و پیشرفت‌های زیرساخت بازار شکل می‌گیرد. صندوق‌های بازنشستگی باید به‌صورت سیستماتیک استراتژی‌های خود را ارزیابی کنند و به واسطه‌های قابل اعتماد و پیشرفت‌های فناوری اتکا کنند. فعلاً، شرکت‌های زیرساخت بازار و نگهدارندگان باید راه‌حل‌های ایمن و مطابقت‌دار را ارائه دهند تا به صندوق‌های بازنشستگی در ادغام دارایی‌های دیجیتال در پرتفوی‌های موجود خود کمک کنند. فرصت‌ها قابل توجه هستند، اما انتقال نیاز به ناوبری دقیق و استراتژیک دارد تا فاصله بین زیرساخت‌های سنتی و جدید را پر کند. میچل کورتونی مدیر استراتژی در سیکس دیجیتال اکسچنج است.