Prezes Take-Two Interactive, Strauss Zelnick, niedawno przedstawił strategiczne podejście firmy do sztucznej inteligencji (SI) podczas rozmowy konferencyjnej finansowej, skupiając się na poprawie efektywności operacyjnej przy jednoczesnym dbaniu o integralność procesów twórczych. Zelnick wyjaśnił, że Take-Two aktywnie korzysta z technologii SI, w tym dużych modeli językowych (LLM), aby automatyzować rutynowe i administracyjne zadania, co pozwala pracownikom poświęcać więcej czasu na innowacje i kreatywność, zamiast na monotonne obowiązki. Podkreślił, że mimo że SI zwiększa produktywność, nie może zastąpić ludzkiej kreatywności niezbędnej do tworzenia gier. Zelnick zaznaczył główne ograniczenie SI – głównie analizuje ona dane historyczne – podczas gdy prawdziwa innowacja twórcza polega na wyobrażeniu sobie nowych pomysłów i doświadczeń, które jeszcze nie istnieją. Kreatywność pochodzi z ludzkiego wniknięcia i wyobraźni, obszarów, w których obecnie SI nie może zastąpić ludzkiego talentu. Obecnie wykorzystanie SI przez Take-Two wspiera funkcje operacyjne niewiążące się bezpośrednio z kreatywnością, co przekłada się na wymierne zyski w efektywności. Firma jednak nie widzi SI jako środka do redukcji etatów; narzędzia SI są raczej projektowane jako wsparcie dla pracowników, zwłaszcza umożliwiając zespołom kreatywnym skupienie się bardziej na wartościowych, wyobrażeniowych zadaniach zamiast na powtarzalnej pracy. Podejście to świadczy o zobowiązaniu Take-Two do utrzymania silnego elementu ludzkiego w tworzeniu gier, jednocześnie rozważnie korzystając z SI w celu poprawy wydajności w rolach wspierających. Zelnick opisał ponadto filozofię firmy wobec SI jako ostrożną i odpowiedzialną, traktując SI jako narzędzie uzupełniające, a nie jako środek do redukcji kosztów. To stanowisko odróżnia Take-Two od innych firm z branży gamingowej, które spotkały się z krytyką za praktyki związane z użyciem SI, szczególnie w kontekście zatrudnienia i twórczości. Przykładowo, Electronic Arts (EA) był krytykowany za stosowanie SI w sposób budzący kontrowersje, natomiast znani twórcy, tacy jak Hideo Kojima, czy firmy takie jak Square Enix, wyrażają sceptycyzm co do obecnej zdolności SI do znaczącego wkładu w rozwój kreatywny. Dyskusja na temat wykorzystania SI w grach odzwierciedla szerszą debatę o równowadze między postępem technologicznym a zachowaniem ludzkiej wizji artystycznej.

Podejście Take-Two pod przewodnictwem Zelnicka stanowi kompromis, wykorzystując SI do zwiększenia efektywności operacyjnej bez naruszania unikalnych procesów twórczych kluczowych dla produktów firmy. Postrzegając SI jako narzędzie wspomagające, a nie zastępujące kreatywność, Take-Two dąży do czerpania korzyści z rozwijających się technologii, nie tracąc z pola widzenia elementów ludzkich, które są nieodzowne w storytellingu, projektowaniu i innowacji, kształtujących doświadczenia graczy. To podejście wpisuje się w coraz powszechniej dostrzeganą w sektorze rozrywkowym i technologicznym tendencję, że choć SI potrafi automatyzować niektóre funkcje i pomagać w zarządzaniu danymi, to praca twórcza wymaga skomplikowanych, emocjonalnych i konceptualnych wglądów, które wykraczają poza możliwości maszyn. Komentarze Zelnicka podkreślają znaczenie świadomej integracji SI, mającej na celu uzupełnianie ludzkich umiejętności i zachowanie centrum zespołów twórczych w procesie rozwoju. Dodatkowo, oświadczenie Zelnicka zapewnia interesariuszy — w tym pracowników, inwestorów i społeczność graczy — że Take-Two nadal angażuje się w rozwijanie żywego i kreatywnego środowiska. Wykorzystując SI do obsługi zadań niezwiązanych z kreatywnością, firma podnosi efektywność operacyjną i jednocześnie wzmacnia swój zespół, umożliwiając koncentrację na innowacjach i jakości. Ta strategia nie tylko chroni miejsca pracy, ale też tworzy warunki, w których ludzka kreatywność może rozwijać się równolegle z postępem technologicznym. Podsumowując, prezes Take-Two Interactive, Strauss Zelnicka, wyraził jasną wizję dotyczącą wykorzystania SI w firmie — równoważącą poprawę wydajności z silnym zaangażowaniem na rzecz ludzkiego talentu. Narzędzia SI są traktowane jako środki do zwiększania produktywności w obszarach niemających bezpośredniego związku z kreatywnością, dzięki czemu pracownicy twórczy mogą skupić się na przełomowych pomysłach i artystycznych treściach. To zrównoważone podejście odzwierciedla rozeznanie w możliwościach i ograniczeniach SI, a jednocześnie szacunek dla kluczowej roli ludzkiego wyobrażenia w rozwoju gier. Takie perspektywy wnoszą istotny wkład do szerszego dyskursu branży o przyszłości sztucznej inteligencji w przedsiębiorstwach kreatywnych.