از سنین جوانی، مایلز کرنمر به فیزیک علاقه‌مند بود. پدربزرگ او که استاد فیزیک در دانشگاه تورنتو بود، کتاب‌هایی در این موضوع به او داد، در حالی که والدینش او را به روزهای باز دانشگاه در جنوب انتاریو، کانادا، می‌بردند که «مؤسسه مرزی برای فیزیک نظری» بارزترین آنها بود. کرنمر گفت: «به یاد دارم که در سنین بسیار پایین، کسی درباره بی‌نهایت صحبت می‌کرد و این موضوع مرا مجذوب کرد. » در دوران دبیرستان، او در مؤسسه محاسبات کوانتومی دانشگاه واترلو کارآموزی کرد و آن را «بهترین تابستان زندگی‌ام در آن زمان» توصیف کرد. این تجربه او را به سمت تحصیل در مقطع کارشناسی فیزیک در دانشگاه مک‌گیل سوق داد. یک شب در سال دوم تحصیل، کرنمر 19 ساله به مصاحبه‌ای با فیزیکدان نظری مشهور لی اسمولین در مجله «ساینتیفیک آمریکن» برخورد. اسمولین بیان کرد که آشتی دادن نظریه کوانتوم و نسبیت «نسل‌ها طول می‌کشد». کرنمر با اشاره به این موضوع گفت: «این جمله در ذهنم جرقه‌ای زد.

نمی‌توانم این را بپذیرم - این باید سریع‌تر اتفاق بیفتد. » برای او، کلید تسریع پیشرفت علمی در هوش مصنوعی نهفته بود. او به یاد می‌آورد: «آن شب نتیجه‌گیری کردم که باید هوش مصنوعی را برای علم به کار بگیریم. » او شروع به کاوش در یادگیری ماشین کرد و در نهایت آن را به تحقیق دکتری‌اش در اخترفیزیک در دانشگاه پرینستون گنجاند. نزدیک به یک دهه بعد، کرنمر که اکنون در دانشگاه کمبریج است، شاهد شروع انقلاب هوش مصنوعی در علم بوده، هرچند به اندازه‌ای که او تصور می‌کند، نه. در حالی که سیستم‌های تک‌منظوره مانند AlphaFold می‌توانند پیش‌بینی‌های علمی با دقت شگفت‌انگیزی ارائه دهند، محققان هنوز مدل‌های پایه‌ای ویژه‌ای برای کشف علمی عمومی ندارند. این مدل‌ها مانند نسخه‌ای علمی و دقیق از ChatGPT عمل می‌کنند و قادر به تولید شبیه‌سازی‌ها و پیش‌بینی‌ها در زمینه‌های مختلف تحقیقاتی هستند. در سال 2023، کرنمر و بیش از دو دوجین دانشمند ابتکار هوش مصنوعی پلی‌ماتیک را راه‌اندازی کردند که به توسعه این مدل‌های پایه‌ای اختصاص داشت.