Globalny wyścig o dominację w sztucznej inteligencji (AI) jest coraz częściej postrzegany jako gra o sumie zerowej, która ukształtuje porządek światowy XXI wieku. To postrzeganie napędza solidne polityki przemysłowe, regulacje i inwestycje, gdy kraje i firmy konkurują o dominację. Jednak pomimo pilności sytuacji, ani rządy, ani branże prywatne nie mają jasnej wizji, co oznacza osiągnięcie supremacji AI, ani jakie geopolityczne korzyści to przyniesie. Poza mocą obliczeniową, rywalizacja w AI symbolizuje szerszą walkę o globalne wpływy. Stany Zjednoczone dążą do utrzymania swojego przywództwa technologicznego, stosując środki regulacyjne w celu zahamowania postępów Chin. W odpowiedzi Chiny wykorzystują potęgę państwową do zmniejszania tej luki, starając się zachować parytet, jednocześnie rozwiązując wewnętrzne wyzwania gospodarcze. W międzyczasie średnie potęgi i firmy technologiczne dążą do niezależności w rozwoju AI, mając nadzieję na kształtowanie multipolarnego świata bez ulegania rywalizacjom supermocarstw. Strategia USA opiera się na innowacjach i kontroli eksportu, aby wyprzedzić Chiny. Poprzez ograniczenie dostępu do zaawansowanej technologii i wspieranie krajowego rozwoju—takiego jak inicjatywy podobne do proponowanego "AI Manhattan Project"—USA liczą na zdobycie przewagi w AI. Niemniej jednak chińska dążność do samowystarczalności technologicznej, wspierana przez zasoby państwowe i wiodące firmy jak Huawei, stawia wyzwanie tym wysiłkom, zmuszając USA do rozważenia bardziej agresywnych działań, jeśli chińskie postępy będą kontynuowane. Strategia Chin opiera się na ogromnych zasobach danych i finansowaniu państwowym w celu innowacji i potencjalnego wyprzedzenia ograniczeń ze strony USA. Jednak Chiny napotykają wyzwania w rozwoju sprzętu AI, skomplikowane przez amerykańskie kontrole eksportu i konieczność przestrzegania dyrektyw Komunistycznej Partii.

Jeśli Chiny nie będą w stanie nadążyć, ryzykują wykluczenie z powstających amerykańsko-prowadzonych partnerstw technologicznych i handlowych, kluczowych dla ekspansji rynkowej. Średnie potęgi i firmy technologiczne opowiadają się za multipolarnym krajobrazem AI. Kraje takie jak ZEA inwestują intensywnie w suwerenne systemy AI, mając nadzieję na znalezienie nisz pośród konkurencji USA-Chiny. Modele o otwartym kodzie źródłowym firm takich jak Meta promują globalne rozprzestrzenianie się technologii, choć napotykają przeszkody regulacyjne ze względu na kwestie bezpieczeństwa. Osiągnięcie suwerenności AI pozostaje skomplikowane, w dużej mierze opierając się na amerykańskiej technologii i infrastrukturze. Stawki geopolityczne w AI są ogromne, z konkurującymi wizjami na przyszły porządek światowy. W miarę jak amerykańskie kontrole nasilają się, ryzykując zahamowane strategiczne zależności, odpowiedź Chin może obejmować zdecydowane posunięcia w regionach takich jak Cieśnina Tajwańska. To może zakłócić globalne łańcuchy dostaw i zmienić równowagę sił w regionie Indo-Pacyfiku. Technolodzy zachowują nadzieję na potencjał AI do transformacji ludzkości, ale skupienie się decydentów na zyskach geopolitycznych może przesłonić jej korzyści. W miarę jak globalne potęgi i giganci technologiczni rywalizują o przywództwo w AI, nadchodząca burza geopolityczna może przyćmić transformacyjny potencjał tej technologii.