Ang mga Rorschach test, na nilikha ng Swiss psychiatrist na si Hermann Rorschach noong 1921, ay gumagamit ng mga hindi tiyak na larawan ng tinta upang tuklasin ang mga katangian ng pagkatao, umaasa sa pareidolia—ang likas na ugali ng tao na makita ang pamilyar na mga pattern. Habang ang ilang mga psychologist ay nakikita ang halaga ng mga test na ito para sa terapeutikong usapan, naniniwala ang iba na sila ay lipas na at kulang sa kredibilidad. Ang mga kamakailang pagsulong sa AI, partikular na sa mga multimodal na modelo tulad ng ChatGPT, ay nagpapahintulot sa interpretasyon ng mga imahe bukod sa teksto. Isang eksperimento ang isinagawa gamit ang limang larawan ng tinta upang suriin kung paano nag-iinterpret ang AI ng mga hindi tiyak na hugis na ito. Karaniwan, ang mga tao ay maaaring makakita ng iba’t ibang mga imahe—tulad ng paniki o paruparo—batay sa kanilang mga personal na karanasan, samantalang ang interpretasyon ng AI ay nagmumula sa datos na kanyang training, na sumasalamin sa kolektibong visual na kultura sa halip na personal na pananaw. Kapag ipinakita ang isang inkblot, kinilala ni ChatGPT ang hindi tiyak nito at inilarawan ito bilang simetriko, na kahawig ng dalawang pigura o isang nag-iisang entidad na may mga pakpak.

Gayunpaman, iminumungkahi ng mga eksperto na habang nagbibigay ang AI ng mga sagot na tila kahumanan, sa katunayan, ito ay nagsasama-sama ng impormasyon nang walang tunay na pag-unawa o kontekstong emosyonal. Wala ang ChatGPT ng personal na karanasan; ito ay simpleng muling inilalabas ang kaalaman mula sa mga dataset. Ipinakita ng eksperimento na kapag tinanong na suriin ang parehong inkblot ng maraming beses, maaaring magbigay si ChatGPT ng magkakaibang mga sagot, na nagha-highlight ng kakulangan ng personal na impluwensya na karaniwang nakadikit sa pag-iisip ng tao. Ang hindi pagkakapareho na ito ay lalo pang nagpapakita kung paano hindi maaring kopyahin ng AI ang proseso ng emosyonal na pag-iisip ng tao, mga panloob na salungatan, o mga subhetibong kahulugan na kaugnay ng mga imahe. Sa kabaligtaran, ang mga tao ay nag-uugnay ng malalim, kadalasang salungat na emosyon at kahulugan sa kanilang mga persepsyon. Ang kawalan ng pagka-subhetibo sa pangangatwiran ng AI ay nagpapakita ng natatanging kumplikado ng sikolohiyang pantao, na kinabibilangan ng mga emosyonal at moral na dilemma na hindi kayang tahakin ng AI. Sa huli, ang pagsasaliksik sa mga interpretasyon ng Rorschach ng AI ay nagbibigay-liwanag hindi lamang sa kakayahan ng makina kundi pati na rin sa masalimuot na pag-andar ng isip ng tao at lalim ng ating mga personal na karanasan.