Pomimo szerokich dyskusji na temat sztucznej inteligencji (SI) i jej potencjału do rewolucjonizowania społeczeństwa, jej wpływy ekonomiczne pozostają niejasne. SI przyciąga znaczne inwestycje, ale jej rezultaty są nieprzewidywalne. Daron Acemoglu, laureat Nagrody Nobla i profesor Instytutu MIT, skupia swoje badania na społecznym wpływie SI, zwłaszcza na jego konsekwencjach dla rynku pracy i produktywności. Jego najnowsza praca obejmuje ocenę, że SI przyczyni się jedynie do skromnego wzrostu PKB USA, przewidując wzrost o 1, 1 do 1, 6 procent w ciągu najbliższej dekady, z rocznym wzrostem produktywności o około 0, 05 procent. Ta prognoza kontrastuje z twierdzeniami, że SI dramatycznie zwiększy wzrost. Analiza Acemoglu opiera się na badaniach ukazujących, że około 20 procent zadań zawodowych w USA może być narażonych na automatyzację przez SI, przy czym niektóre zadania związane z widzeniem komputerowym mogą być opłacalnie zautomatyzowane w ciągu dziesięciu lat.

Niemniej jednak podkreśla on, że obiecane przez SI zyski w produktywności nie zmaterializowały się jeszcze w oczekiwanej przez branżę i media skali. Ponadto, Acemoglu zwraca uwagę na podwójny potencjał SI: może ona albo zwiększać produktywność pracowników, albo dążyć do zastępowania miejsc pracy przez naśladowanie ludzkiej inteligencji. Twierdzi, że rozwój SI jest obecnie ukierunkowany na automatyzację zamiast wzmocnienia, a ten fokus wymaga równowagi, aby sprzyjać wzrostowi gospodarczemu korzystnemu zarówno dla pracowników, jak i elit. Oprócz badania wpływu SI, Acemoglu bada ideę, że szybkie przyjmowanie technologii nie zawsze jest optymalne. Wolniejsza integracja mogłaby pozwolić na lepsze zarządzanie potencjalnymi społecznymi wadami SI, takimi jak utrata miejsc pracy czy problemy z prywatnością. Acemoglu sugeruje, że regulacje rządowe oraz ograniczenie medialnego szumu wokół SI mogłyby umożliwić bardziej przemyślane tempo wprowadzania technologii. Ostatecznie, Acemoglu opowiada się za przemyślanym wdrażaniem technologii SI, aby zapewnić, że przynoszą one pozytywne efekty dla społeczeństwa, zamiast pochopnie wprowadzać innowacje, które kładą nacisk na efektywność ponad inkluzywny rozwój gospodarczy.