بسیاری از شرکت‌ها به سرعت در حال جایگزینی کارگران انسانی با هوش مصنوعی (AI) هستند و بر پیشرفت سریع فناوری به منظور توجیه اخراج‌های زودهنگام حساب باز کرده‌اند. اما این رویکرد، خطرات قابل توجهی دارد و می‌تواند مشاغل سطح پایین در بخش‌هایی مانند مالی، حقوق و مشاوره را مختل کند. با سرعت گرفتن توسعه هوش مصنوعی، بسیاری از کسب‌وکارها هدفشان افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های نیروی انسانی از طریق اجرای قوی راه‌حل‌های هوش مصنوعی است. با این حال، رهبران صنعتی و اقتصاددانان هشدار می‌دهند که اثرات این انتقال ممکن است پیچیده‌تر از آنچه تصور می‌شود باشد. داریو آمودئی، مدیرعامل شرکت تحقیقاتی هوش مصنوعی آنتروپیک، پیش‌بینی می‌کند که تا پنج سال آینده، تا ۵۰ درصد از مشاغل سطح پایین در حوزه سفید بایدها به دلیل خودکارسازی با هوش مصنوعی ناپدید شوند. این مشاغل، که اغلب توسط فارغ‌التحصیلان جدید یا کارکنان جونیور در حوزه‌هایی مانند مالی، شرکت‌های حقوقی، مشاوره و خدمات حرفه‌ای دیگر انجام می‌شوند، وظایف تکراری و ساختاری دارند که سیستم‌های پیشرفته هوش مصنوعی اکنون به طور کارآمد قادر به انجام آنها هستند. این سیستم‌های هوش مصنوعی می‌توانند حجم زیادی از داده‌ها را تحلیل کنند، گزارش‌ها را مسودہ نویسی کنند و تحلیل‌های اولیه حقوقی را با سرعت و دقت انجام دهند. پیش‌بینی آمودئی باعث بروز مناقشاتی میان اقتصاددانان و کارشناسان کار شده است. عده‌ای بیان می‌کنند که در تاریخ، پیشرفت‌های فناوری برخی مشاغل را جابه‌جا کرده، اما در عین حال صنعت‌ها و نقش‌های جدیدی را ایجاد کرده و در نتیجه، اشتغال کلی را افزایش داده است. از این دیدگاه، در حالی که ممکن است هوش مصنوعی وظایف روتین را جایگزین کند، اما همزمان می‌تواند قابلیت‌های انسان را تقویت کرده و فرصت‌های شغلی غیرمنتظره‌ای ایجاد کند، و بدین ترتیب نگرانی‌ها درباره بیکاری وسیع ناشی از هوش مصنوعی ممکن است اغراق‌آمیز باشد زیرا اقتصادها در حال تطبیق هستند. در مقابل، برخی هشدار می‌دهند که مقیاس بی‌سابقه و سرعت سریع در پذیرش هوش مصنوعی ممکن است از توان بازار کار برای تنظیم و سازگاری پیشی بگیرد و چالش‌های قابل توجهی برای کارگران سطح پایین ایجاد کند، به خصوص کسانی که ممکن است بدون آموزش مجدد یا تحصیلات مرتبط با مهارت‌های دیجیتال و AI، در یافتن نقش‌های جدید دچار مشکل شوند. برخی شرکت‌هایی که در ابتدا استراتژی‌های تهاجمی در زمینه ادغام هوش مصنوعی داشتند، شروع به تجدیدنظر در راهبردهای خود کرده‌اند.

به عنوان مثال، کلارنا، یک ارائه‌دهنده خدمات پرداخت سوئدی، و آی‌بی‌ام، یک شرکت فناوری قدیمی، با مشکلاتی مواجه شدند زیرا برخی سیستم‌های هوش مصنوعی در محیط‌های واقعی قابل اعتماد نبودند و تجربه مشتری را تحت تأثیر قرار دادند. علاوه بر این، ترجیح مشتریان برای تعامل انسانی در برخی موارد همچنان یک عامل مهم در تصمیم‌گیری‌های این شرکت‌ها است. پیشبرد کلارنا در برابر راه‌اندازی ربات‌های خدمات مشتری مبتنی بر هوش مصنوعی، به دلیل درک محدود و ناتوانی در مدیریت سوالات پیچیده یا ظریف، مورد انتقاد قرار گرفت. به طور مشابه، آی‌بی‌ام تلاش‌های هوش مصنوعی خود را برای حفظ اعتماد و کیفیت تعدیل کرد، که نشان می‌دهد جایگزینی کامل نیروی انسانی با هوش مصنوعی نه تنها یک چالش فنی بلکه یک نگرانی تجاری و اجتماعی است. این بحث مداوم نشان‌دهنده پیچیدگی‌های ادغام هوش مصنوعی در نیروی کار است. در حالی که اتوماسیون مزایای بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها را فراهم می‌کند، شرکت‌ها باید مشکلات قابلیت اعتماد، نظارت مقرراتی و تأثیرات بر انگیزه و روحیه کارکنان و تصور عمومی را نیز مدیریت کنند. سیاست‌گذاران، گروه‌های کارگری و نهادهای آموزشی به طور فزاینده در توسعه چارچوب‌هایی برای حمایت از انتقال نیروی کار مشارکت دارند. برنامه‌های بازآموزی و بالا بردن مهارت‌ها، به ویژه برای کارگران سطح پایین که در معرض خطر اتوماسیون قرار دارند، اهمیت فزاینده‌ای یافته است. این تلاش‌ها هدفشان کاهش اثرات منفی و در عین حال بهره‌برداری حداکثری از فواید هوش مصنوعی برای بهره‌وری و نوآوری است. در نهایت، تلاش برای جایگزینی نیروی کار انسانی با هوش مصنوعی تغییرات عظیمی در اشتغال ایجاد می‌کند. اگرچه حذف تا نیمی از مشاغل سطح پایین در مدت پنج سال نگران‌کننده است، اما نتیجه نهایی بستگی به عواملی مانند قابلیت اعتماد فناوری، پذیرش مشتریان، سازگاری اقتصادی و سیاست‌های پیشگیرانه دارد. شرکت‌ها باید توانایی‌های پتانسیل هوش مصنوعی را توازن بخشند و از آثار منفی اجتماعی جلوگیری کنند تا آینده‌ای پایدار و هم‌کاری انسان و ماشین را پرورش دهند.