W niedawnym op-ed w „The New York Times” Dario Amodei, CEO firmy Anthropic, wyraził zaniepokojenie propozycją wspieranej przez Republikanów, mającą na celu nałożenie dziesięcioletniego zakazu regulacji sztucznej inteligencji na poziomie stanowym. Moratorium to jest częścią szerszej legislacji obniżającej podatki, popieranej przez administrację byłego prezydenta Trumpa, mającej na celu wyprzedzenie pojawiających się na szczeblu stanowym inicjatyw regulacyjnych dotyczących AI w całym kraju. Amodei skrytykował pełny zakaz jako zbyt uproszczony i niewystarczająco wyważony, by sprostać szybko rozwijającym się złożonościom AI. Twierdził, że dziesięcioletni moratorium nie tylko utrudni poszczególnym stanom innowacje i odpowiedzialne regulacje AI, ale także skomplikuje tworzenie spójnej polityki krajowej, dostosowanej do dynamicznie zmieniającego się krajobrazu technicznego i etycznego. Blokowanie stanom możliwości tworzenia ram regulacyjnych mogłoby nieumyślnie spowolnić rozwój bardziej zaawansowanych i przemyślanych modeli zarządzania, które są kluczowe dla skutecznego nadzoru nad AI. Zamiast całkowitego zakazu, Amodei opowiada się za wyważonym podejściem opartym na federalnych standardach przejrzystości. Takie normy wymagałyby od twórców AI ujawniania metod testowania i strategii minimalizacji ryzyka, zwłaszcza tych związanych z bezpieczeństwem narodowym. Celem tej przejrzystości jest zapewnienie, że systemy AI są dokładnie oceniane pod kątem bezpieczeństwa i etyki przed ich wprowadzeniem do użytku publicznego lub poufnych dziedzin. Amodei podkreślił, że firmy działające w sektorze AI ponoszą kluczową odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa i niezawodności swoich modeli przed ich publicznym udostępnieniem. Zaznaczył, że Anthropic, obok OpenAI i Google DeepMind, dobrowolnie przyjęły niektóre praktyki ujawniania informacji na temat badań wewnętrznych, testów i ocen bezpieczeństwa, co świadczy o ich zaangażowaniu w odpowiedzialny rozwój AI. Jednakże, przyznał, że działania dobrowolne mogą z czasem okazać się niewystarczające, gdy modele AI stają się coraz bardziej skomplikowane, a interesy korporacyjne ewoluują.

Sugeruje to, że może być konieczne wprowadzenie formalnego prawodawstwa, które zinstytucjonalizowałoby zasady przejrzystości i odpowiedzialności. Bez takich przepisów, motywacje firm mogą być sprzeczne z priorytetami bezpieczeństwa publicznego, co z kolei zagraża etycznemu wdrażaniu AI. Debata na temat regulacji AI nabiera tempa w miarę rozwoju technologicznego, stawiając wyzwania dla decydentów starających się pogodzić innowacje z bezpieczeństwem publicznym. Moratoria wspierane przez Republikanów mają na celu zapobieżenie fragmentarycznym przepisom na poziomie stanowym, które mogłyby utrudniać zgodność i innowacje, lecz krytycy, tacy jak Amodei, zauważają, że jednolite podejścia mogą zignorować złożoność wyzwań związanych z AI. Jego op-ed wzywa do stworzenia zrównoważonych ram regulacyjnych, które promowałyby innowacje, jednocześnie wymuszając przejrzystość i protokoły bezpieczeństwa. Taka strategia ma na celu wykorzystanie korzyści AI bez naruszania bezpieczeństwa czy etyki, odzwierciedlając szeroki konsensus, że współpraca na szczeblu federalnym, stanowym, przemysłowym i społecznym jest kluczowa dla utrzymania równowagi w politykach dotyczących AI. Ten problem odzwierciedla szerszy dylemat polityki na świecie: zarządzanie technologiami zakłócającymi, które rozwijają się szybciej niż zwykłe legislacje. Elastyczne regulacje połączone z proaktywnymi wymogami przejrzystości mogą stanowić obiecującą drogę naprzód. Podsumowując, Dario Amodei podkreśla złożoność zarządzania AI i apeluje do decydentów o ponowne rozważenie zakazów ogólnych, które mogą hamować niezbędne innowacje regulacyjne. Wspierając wprowadzenie federalnych norm dotyczących przejrzystości i odpowiedzialności twórców AI, jego stanowisko ma na celu stwarzanie bezpieczniejszego, bardziej wiarygodnego środowiska AI, łączącego postęp technologiczny z troską społeczną.