ბიტკოინის სათავრიოს კომპანიების აუდიტის პრაქტიკა ბოლო დროს მეტად გამომწვევ თვალსაზრისს გულისხმობს, ნათლად აჩვენებს დიდი პრობლემებს გამჭვირვალობას და მართვის პროცესში დასადასტურებლად. ახლადგამოქვეყნებულ კრიტიკას ხაზი ახსოვს ამ აუდიტების თუ რამდენად მიუწვდომელია, იუმორით კი მათ შეადარებენ ფანტასტიკურ სქემას, სადაც ფუნტის მონეტა დაათმობილი ჰყავს სათავრო ორგანიზაციისგან. ეს ანალოგია აჩვენებს უუნარობას ზუსტობის და გამჭვირვალობის, შესაბამისად, რისკიათა—მჭიდროდ ფასიანობის გადაჭარბების, შეცდომისა და Täყდენის—გან, თუ აუდიტი არ არის სტანდარტული და გამჭვირვალე. კლასიკურ ფინანსურ აუდიტებში გამოყენებულია განსაზღვრული მეთოდები, რომ დაემტკიცოს აქტივები, როგორიცაა ფული ან ფასიანი ქაღალდები. აუდიტორები ჩვეულებრივ ტექსტად ადასტურებენ საბანკო ბალანსებს და ტრანზაქციათა შეუსრულებლობასთან ადვილად აგვარებენ საქმეს. თუმცა, კრიპტოვალუტა—განსაკუთრებით ბიტკოინი, რომელსაც ტრეიზერის კომპანიები ინახავენ—ანდასტურებს ამ ჩვეულებრივ ტექნიკებს. პრობლემებია გაუმჭვირვალე სასკურის ბარათები, მფლობელთა არაფორმალური მფლობელობა, გამჭვირვალე დაპირებები ან რეიჰიპოთეკაციის, და ოვერლეპინგი მფლობელობაში, რაც უშლის აუდიტორებს კრიპტო ფონდების დადასტურების მცდელობაში. სხვა და სხვაგვარია ციფრული კრიპტო აუდიტები, რადგან ჩვეულებრივი გზები არ არსებობს და გლობალური რეგულაციებიც ნაკლებად მკაცრი არის. შედეგად, სადავოდან უტყუარამდე აღწევს აუდიტის სიზუსტე და ფარდობითად გამჭვირვალობა. მთავარმა საჯაროდ ვაჭრობად მყოფ ბიტკოინის მფლობელთა შორის, თუმცა, მიკროსთრეთლი ცნობილია ისეთ აუდიტორების გამოყენებით, როგორებიცაა KPMG.

ეს აუდიტორები იყენებენ ინდივიდუალურ სიმპტომებს, რათა ხელმძღვანელობდნენ კრიპტოს ავთენტიფიცირებულ მფლობელობებს და ინვესტორებისა და რეგულატორთა ნდობის შენარჩუნება. იმავდროულად, კომპანიები, როგორებიცაა მეტაპლანეტი, კლინსპარკი და სემლერ სქინთიფიკე, აჩვენებენ განსხვავებულ დონეებს გამჭვირვალობისა და აუდიტის პროცედურებში, რაც აჩვენებს სექტორის ბრიყვობას. მეტი და უმცირესი მცირე ან საერთაშორისო ბიტკოინის მფლობელ კომპანიები იშვიათად ასახელებენ თავიანთ აუდიტის მეთოდებს. ეს სიცარიელე გამჭვირვალობის სიმცირეს ქმნის და ზრდის საფრთხეს, რის მიხედვითაც აქტივების სანდოობა უცნობია და არსებობს დამალული რისკები. აუდიტის წესების მკაფიოდობის და გამჭვირვალობის არქონამ შეუძლებელი გახადა ინვესტორებს და სხვა მხარეებს სწორი შეფასება ჰქონდეთ კომპანიების ფინანსური მდგომარეობისა და რეალურ კრიპტო ფონდებზე. ამ საკითხთან დაკავშირებით მდგომარეობა სძინავს და უფრო გამძაფრებულია იმ მხარით, რომ კრიპტოსამართლებო სტანდარტები არ არსებობს და ამ დარგზე ჩამომთმჯდომი რეგულაციაც ნაკლებად ეფექტურია. ეს სიტუაცია ქმნის სივრცეს, სადაც შეიძლება დარჩეს გაუმჭვირვალე ან სახიფათო რისკების მხარე, რომელიც ვერ შლიანს და დაზიანებს ბაზრის სანდობას, ასევე, შეიძლება შეზღუდოს კრიპტოსარგანტო სექტორის ფართო მიღება. კრიტიკის დასასრულს, სარკაზმით მოყვანილია ფანტასტიკური სქემა—სწორი, მაგრამ გამომრჩევლობაში სრული გამჭვირვალობით, სტერლინგის ორგანიზაციის ყაიდის, სადაც იძახიან, რომ „არ უნდა იდონთ, გაამჟღავნეთ“, მაგრამ რეალურად სუბიექტები ხშირად ფუნქციონირებენ ისეთ გარემოში, სადაც ვერ უსაფრთხოდ იდენტიფიცირებ. ეს აქცენტს მიქცევა აუცილებლობაზე, რომ გაიზარდოს გამჭვირვალობა, სტანდარტიზაცია და რეგულაციების მეთოდები, რათა შეერწყას ბლოქჩეინ-სტანდარტებს და რეალურ აუდიტს. როგორც ბიტკოინის სათავრო კომპანიათა მნიშვნელობა იზრდება და უფრო მეტად აძლევს წანამძღვარებს კორპორაციულ ბალანსების სახით, აუცილებელია პირადობა გამოვიწვიოთ უფრო მტკიცე აუდიტის პრაქტიკების და პროცესების მტკიცებულების შენარჩუნებისთვის. სანამ ეს გაუმჭვირვალობა გაგრძელდება, სექტორის მ dominantის opacity საფრთხის შემცველია და ფარულია ფინანსური სიმართლის დამალვა, რამაც შეიძლება ზიანი მიაყენოს ინვესტორებს და მთლიან ფინანსურ სისტემას.