Praktyki audytowe firm zarządzających bitcoinami zyskały ostatnio na intensywnej krytyce, ujawniając poważne wyzwania związane z przejrzystością i weryfikacją w tym rozwijającym się sektorze. Nowo opublikowana krytyka podkreśla nieprzejrzysty charakter tych audytów, żartobliwie porównując je do fikcyjnego schematu obejmującego firmę skarbnicy z monetami funtowymi. Ta analogia ukazuje ryzyko zawyżania wartości aktywów, zamieszania, a nawet oszustwa, które mogą wystąpić, gdy audyt nie jest standaryzowany i przejrzysty. Tradycyjne audyty finansowe korzystają z ustalonych metod weryfikacji aktywów takich jak gotówka czy papiery wartościowe. Audytorzy zazwyczaj potwierdzają salda gotówki poprzez wyciągi bankowe i z łatwością reconcjują transakcje. Jednak kryptowaluty — w szczególności bitcoin trzymany przez firmy zarządzające aktywami — zakłóciły te konwencjonalne techniki. Problemy takie jak nieujawnione adresy portfeli, poleganie na zewnętrznych depozytach, nieprzejrzyste zobowiązania do zastawów lub rehypotekacji oraz nakładające się roszczenia własnościowe utrudniają audytorom weryfikację posiadanych kryptowalut. W przeciwieństwie do prostych procedur stosowanych przy audytach gotówki, audyty kryptowalut różnią się znacznie pomiędzy firmami. Ta zmienność wynika z braku ujednaczonego ramowego systemu audytu crypto oraz ograniczeń regulacyjnych na świecie. W efekcie, rygorność audytów waha się od dokładnej weryfikacji po minimalne czy powierzchowne kontrole. Spośród dużych, publicznie notowanych posiadaczy bitcoinów, wyróżnia się MicroStrategy, które zatrudnia uznane firmy audytorskie, takie jak KPMG. Ci audytorzy stosują procesy weryfikacyjne oparte na ocenach, dostosowane do unikalnych wyzwań związanych z aktywami kryptograficznymi, mające na celu utrzymanie zaufania inwestorów i regulatorów.

W przeciwieństwie do tego, firmy takie jak Metaplanet, Cleanspark czy Semler Scientific wykazują różne poziomy jawności i przejrzystości audytów, odzwierciedlając fragmentaryczny charakter branży. Wiele mniejszych lub międzynarodowych firm zarządzających bitcoinami ujawnia niewiele informacji na temat swoich metod audytowych. Brak przejrzystości wywołuje obawy o rzetelność weryfikacji aktywów i ukryte ryzyko. Bez klarownego wglądu w procedury audytowe, inwestorzy i interesariusze mają trudności z dokładną oceną kondycji finansowej tych podmiotów i rzeczywistych posiadanych bitcoinów. Brak jednolitego standardu audytu dla aktywów kryptograficznych pogłębia te problemy. Aktualne ramy regulacyjne opóźniają się wobec szybkiego rozwoju cyfrowych aktywów, tworząc lukę, w której oszukańcze lub mylące działania mogą pozostać niewykryte. Ten niedobór zagraża integralności rynku i może utrudniać szerszą instytucjonalną akceptację kryptowalut jako aktywów zarządczych. W satyrycznym, lecz pouczającym podsumowaniu krytyka sugeruje fikcyjną Sterling Treasury Company działającą jak schemat piramidy, ale oferującą pełną przejrzystość księgowości. Ta ironiczna sugestia podkreśla paradoks sektora kryptowalutowych firm zarządzających aktywami: głoszą „Nie ufaj, weryfikuj”, a jednocześnie często funkcjonują w środowiskach dalece niezweryfikowalnych. Podkreśla to pilną potrzebę zwiększenia przejrzystości, standaryzacji i nadzoru regulacyjnego, aby pogodzić ideały blockchaina z rzeczywistymi wyzwaniami audytowymi. W miarę jak firmy zarządzające bitcoinami zyskują na znaczeniu i coraz bardziej wpływają na bilanse korporacji, interesariusze muszą domagać się silniejszych praktyk audytowych zapewniających rzetelną weryfikację aktywów. Do czasu wprowadzenia takich usprawnień, panująca w sektorze opaczność może zaciemniać prawdziwy obraz finansów, zagrażając zarówno inwestorom, jak i szerzej rozumianemu ekosystemowi finansowemu.