Η απάτη στον τομέα των τροφίμων αποσπά έως και 50 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως από τη παγκόσμια βιομηχανία τροφίμων και απειλεί τη δημόσια υγεία. Το blockchain, όταν εφαρμόζεται αυστηρά και ρεαλιστικά, προσφέρει μια βιώσιμη λύση σε αυτό το κρυφό έγκλημα. Ωστόσο, προκλήσεις όπως το υψηλό κόστος, η κλιμάκωση, η διαλειτουργικότητα, ζητήματα ολοκλήρωσης, ανησυχίες για την ιδιωτικότητα, αβεβαιότητα κανονισμών και η αργή αποδοχή από τους εμπλεκόμενους εμποδίζουν την ευρεία εφαρμογή. Ο David Carvalho, Διευθύνων Σύμβουλος της Naoris Protocol, τονίζει ότι η απάτη στα τρόφιμα, αν και αποτελεί μικρό μέρος του παγκόσμιου τομέα τροφίμων αξίας 12 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, είναι ένα σοβαρό ζήτημα συγκρίσιμο με το ΑΕΠ μιας μικρής χώρας, όπως η Μάλτα. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας ορίζει την απάτη στα τρόφιμα ως τη σκόπιμη εξαπάτηση σχετικά με την ποιότητα ή το περιεχόμενο των τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων πρακτικών όπως η παραποίηση ετικετών, η κλοπή, η παραχάραξη και η αραίωση. Σημαντικά περιστατικά περιλαμβάνουν την αλλοίωση με μελαμίνη στο κινεζικό γάλα, το κρέας αλόγου που σερβιριζόταν ως βοδινό στην Ευρώπη, και το ελαιόλαδο που αραίωναν με φθηνότερα έλαια. Ο οικονομικός αντίκτυπος είναι τεράστιος, αλλά η ζημιά στη φήμη, τα κανονιστικά έξοδα, οι νομικές διενέξεις και η απώλεια της εμπιστοσύνης των καταναλωτών αυξάνουν τις συνέπειες. Η διαβόητη υπόθεση με μελαμίνη το 2008 στην Κίνα, που προκάλεσε ζημία σε πάνω από 300. 000 βρέφη, υπογραμμίζει τον καταστροφικό ανθρώπινο αντίκτυπο. Ο Temujin Louie, Διευθύνων Σύμβουλος της Wanchain, σημειώνει τον αλυσιδωτό κύκλο που δημιουργεί η απάτη στα τρόφιμα: οι φόβοι υγείας αποδυναμώνουν την εμπιστοσύνη των καταναλωτών, πλήττοντας τις πωλήσεις και βλάπτοντας νόμιμες επιχειρήσεις, οδηγώντας σε συστημική εξασθένηση της βιομηχανίας τροφίμων. Η πολυπλοκότητα και η έλλειψη διαφάνειας των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού, ειδικά των ευάλωτων κλειστών αλυσίδων, διευκολύνουν την απάτη επιτρέποντας ημιτελείς προϊόντα να περνούν απαρατήρητα ως φρέσκα. Η απάτη επηρεάζει όχι μόνο τα προϊόντα πολυτελείας αλλά και βασικά αγαθά όπως τα γαλακτοκομικά, τα μπαχαρικά, τα θαλασσινά, τα βιολογικά προϊόντα, το μέλι και τους χυμούς. Οι διασπασμένες συστήματα δεδομένων, τα οποία ο Carvalho αποκαλεί «νησιά πληροφοριών», διαταράσσουν την ολική ορατότητα, επιτρέποντας σε προϊόντα που έχουν παραποιηθεί να κυκλοφορούν χωρίς ανίχνευση. Το blockchain προσφέρει μια ελπιδοφόρα λύση, παρέχοντας αποκέντρωση—εξασφαλίζοντας ότι κανένα μεμονωμένο μέρος δεν ελέγχει τα δεδομένα—και αμεταβλητότητα—αποτρέποντας την αλλαγή δεδομένων μετά την καταχώρισή τους. Η επιλεκτική διαφάνεια επιτρέπει την κοινή χρήση εμπιστευτικών πληροφοριών μόνο among εξουσιοδοτημένους εμπλεκόμενους, ενώ τα έξυπνα συμβόλαια αυτοματοποιούν διαδικασίες και επιβάλλουν συμφωνίες. Η κρυπτογράφηση διασφαλίζει το μητρώο, και η ενσωμάτωση αισθητήρων Internet of Things (IoT) δημιουργεί αδιάβλητα αρχεία ελέγχου, απαραίτητα για τη διατήρηση της ακεραιότητας των κλειστών αλυσίδων. Οι πρακτικές εφαρμογές επιβεβαιώνουν την πιθανότητα του blockchain.

Η Walmart, σε συνεργασία με την IBM, χρησιμοποιεί το Hyperledger Fabric για την παρακολούθηση χοιρινού κρέατος στην Κίνα και μάνγκο στις ΗΠΑ, μειώνοντας τους χρόνους εντοπισμού από ημέρες σε δευτερόλεπτα. Εταιρείες όπως η TE-Food, Provenance, Nestlé, Carrefour και Seafood Souq εξερευνούν το blockchain για την ενίσχυση της διαφάνειας και της ασφάλειας των τροφίμων. Ο Louie τονίζει μια αλλαγή παραδείγματος μακριά από την εξάρτηση από μεσάζοντες και έντυπα έγγραφα, προς συστήματα ελέγχου που βασίζονται σε επαληθεύσιμα δεδομένα, ενώ ο Carvalho σημειώνει ότι η αυξημένη διαφάνεια και η δυνατότητα ελέγχου λειτουργούν αποτρεπτικά στην απάτη. Παρόλο που διατηρεί την υπόσχεσή της, η τεχνολογία blockchain αντιμετωπίζει σημαντικά εμπόδια: την κλιμάκωση, το κόστος, την ενσωμάτωση στους παλιούς συστημάτων και ζητήματα «κακής εισόδου / κακής εξόδου» όσον αφορά την ακεραιότητα των δεδομένων. Το blockchain διασφαλίζει την ακεραιότητα μόνο κατά την καταχώριση των δεδομένων στο δίκτυο· ωστόσο, πηγές εξωτερικών δεδομένων, όπως οι oracles και τα IoT, είναι επιρρεπείς σε αλλοιώσεις και αποτυχίες. Η χειροκίνητη καταχώριση δεδομένων ενέχει κινδύνους σφαλμάτων ή χειραγώγησης, υποδηλώνοντας ότι η ακρίβεια στην εισαγωγή δεδομένων αποτελεί ακόμη πρόκληση. Οι προκλήσεις όσον αφορά την ιδιωτικότητα και τους κανονισμούς παραμένουν, επειδή οι αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων χειρίζονται ευαίσθητα δεδομένα τα οποία οι εταιρείες προτιμούν να μην αποκαλύψουν. Τα blockchain με περιορισμένη πρόσβαση και η επιλεκτική διαφάνεια μπορούν να αντιμετωπίσουν την ιδιωτικότητα, αλλά απαιτούν σαφείς κανόνες διακυβέρνησης και πρωτόκολλα πρόσβασης στα δεδομένα. Οι κανονιστικές οδηγίες εξελίσσονται, και η ενεργός συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων είναι ζωτικής σημασίας. Ο Louie προτείνει μια ρεαλιστική προσέγγιση, εστιάζοντας σε συγκεκριμένες περιπτώσεις χρήσης που θα αποδείξουν την αξία του blockchain, υποστηριζόμενες από ισχυρά μοντέλα διακυβέρνησης, ιδίως στα οικοσυστήματα αποκλειστικών blockchain. Ο Carvalho υπογραμμίζει ότι η τεχνολογία από μόνη της δεν αρκεί—η ανασχεδίαση επιχειρηματικών διαδικασιών, η επένδυση στην εκπαίδευση και τη διαχείριση αλλαγών, καθώς και η καλλιέργεια κουλτούρας συνεργασίας και ανταλλαγής δεδομένων είναι ζωτικής σημασίας. Προοπτικά, η ενσωμάτωση του blockchain με το IoT, την τεχνητή νοημοσύνη (AI), την έξυπνη συσκευασία, την ρομποτική, τα ταχεία τεστ και τα ψηφιακά πιστοποιητικά δημιουργούν ένα πολλά υποσχόμενο μονοπάτι για τη διασφάλιση της ακεραιότητας των τροφίμων. Οι αισθητήρες IoT παρέχουν δεδομένα σε πραγματικό χρόνο και αδιάβλητα, η AI αναλύει τα δεδομένα για ανίχνευση ανωμαλιών και βελτιστοποίηση των logistics, και αυτές οι τεχνολογίες συλλογικά ενισχύουν την ασφάλεια και τη βιωσιμότητα των τροφίμων. Η υποδομή κατά της απάτης στα τρόφιμα προσφέρει επίσης ευρύτερα οφέλη, όπως βελτιωμένη επιχειρησιακή αποδοτικότητα, μείωση σπατάλης τροφίμων και επικύρωση βιωσιμότητας. Οι λύσεις που βασίζονται σε blockchain κερδίζουν έδαφος και εκτός των τομέων με αυξανόμενη απειλή απάτης, με πιλοτικά προγράμματα να παράγουν πολύτιμα συμπεράσματα, τη δημιουργία βιομηχανικών συμμαχιών και την ανάπτυξη προτύπων. Τα πιθανά οφέλη περιλαμβάνουν πιο ασφαλή τρόφιμα, μικρότερη σπατάλη, ενισχυμένη εμπιστοσύνη των καταναλωτών και ένα πιο βιώσιμο, δίκαιο και ανθεκτικό παγκόσμιο σύστημα τροφίμων. Παρόλο που η απάτη στα τρόφιμα είναι ευρέως διαδεδομένη, δεν είναι ανίκητη. Η συνετή εφαρμογή και ενσωμάτωση της τεχνολογίας blockchain θα μπορούσε να θεμελιώσει το επίπεδο εμπιστοσύνης που απαιτείται για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του ετήσιου προβλήματος των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην απάτη τροφίμων.