Bu makale, New York’un One Great Story bülteninde yer almakta olup Hollywood’daki yapay zekanın artan rolünü inceliyor. Odak noktası, girişimci Bryn Mooser ve oyuncu Natasha Lyonne tarafından kurulan yeni bir yapay zeka stüdyosu olan Asteria Film Co. Bu konuda, East Los Angeles’ta düzenlenen tanıtım etkinliğinde Mooser—karizmatik bir teknoloji vizyoneri olarak görülen—tarihi stüdyo alanını gösterdi ve yapay zekanın Hollywood’un teknolojik yenilik geleneğindeki yerini vurguladı. Asteria’yı Walt Disney ve George Lucas gibi öncülerle kıyasladı. Stüdyonun içinde Lyonne, rahatsız edici yapay zeka tarafından üretilmiş klipleri izledi. Yapay zekanın sanatsal potansiyeline dair şüphelerine rağmen, inkâr yerine katılımı tercih ediyor ve Hollywood’daki birçok kişinin yapay zekayı gizlice kullandığını belirtiyor. Katılımcıların çoğu, yönetmen Janicza Bravo ve oyuncular Clea DuVall ile Tessa Thompson gibi yakın işbirlikçileri de dâhil olmak üzere, yapay zekanın entegrasyonunun kaçınılmaz olduğunu dile getirdi. Endüstri uzmanları, geniş çapta ancak gizli tutulan yapay zeka kullanımının yaygın olduğunu açıkladı; örneğin, CAA müşterilerinin benzerliklerini dijital olarak kaydetmek için bir proje başlatmış olsa da, birliklere karşı olası tepki nedeniyle kamuoyunda tartışma sınırlı kalıyor. Hollywood, bazılarına göre varoluşsal bir kriz yaşıyor—daha az film yapılıyor, izleyici sayısı azalıyor ve işten çıkarmalar artıyor. Yapay zeka, senaryolar, görüntüler, film müzikleri ve dijital oyuncular üretebildiği için hem bir kurtuluş hem de bir tehdit olarak görülüyor. Yapay zeka modellerini eğitmek için izinsiz telif hakkıyla korunan materyalin kullanılması yasal mücadeleleri tetikledi; sendikalar, yapay zeka tarafından yazılan senaryoların ve izinsiz dijital benzerliklerin engellenmesi gibi korumalar için pazarlık yapıyor. Ancak, stüdyolar belirli koşullar altında yapay zeka tarafından üretilen içeriği kullanmaya izinli; bu da halihazırda devam eden 35’ten fazla copyright davasıyla karmaşık bir hukuki ortam yaratıyor. Büyük stüdyolar, belirsizliklere rağmen yapay zekayı sessizce benimsemeye devam ediyor. Google ve OpenAI gibi teknoloji devlerinin yanında, Runway ve Asteria gibi uzman firmalar, film yapımcılarına yönelik üretici odaklı yapay zeka araçları geliştiriyor. Asteria, etik yapay zekayı teşvik ederek, modellerini yalnızca lisanslı içeriklerle eğitiyor—bu, endüstri normlarının aksine bir yaklaşım—ve teknoloji ile yaratıcılar arasındaki işbirliğine vurgu yapıyor. Darren Aronofsky ve James Cameron gibi endüstri liderleri, maliyetleri düşürmek ve azalan karlar ile sinema salonu katılımını artırmak amacıyla yapay zeka şirketleriyle ortaklıklar kuruyor. 2018’de Cristóbal Valenzuela tarafından kurulan Runway, Hollywood’da özellikle görsel efekt sanatçıları tarafından daha hızlı işler çıkarmak amacıyla yaygın şekilde kullanılıyor. Değeri son zamanlarda Lionsgate’ınkini aştı; Lionsgate, yapay zeka modellerini kendi film kütüphanelerinden eğitmek ve mevcut filmleri, örneğin anime veya genç kitleye yönelik sürümler haline getirmek için Runway ile çalışıyor. Ayrıca, büyük savaş sahneleri gibi maliyetli sahnelerin geleneksel maliyetlerin çok altında üretilebilmesini sağlıyor. Sadece birkaç yapım, açıkça yapay zekanın kullanıldığını kabul ederken, gizlice yapılan deneyler artmaya devam ediyor.

Profesyonel sanatçılar, çoğunlukla resmi onay alınmaksızın, erken aşamalarda yapay zekayı kullanmak için yaygın talep aldıklarını söylüyor. Bu durum, birçok sanatçının iş ve gelirinin azalmasına neden oluyor; yapımcılar, sanatçılar yerine yapay zeka tarafından üretilmiş görüntüleri tercih ediyor. The Animation Guild, yapay zeka kullanımını gizli tutulan sınırlı prosedürlere sınırlıyor, ancak bütçe ve zaman baskısı, kalite ve etik kaygılarına rağmen erken benimsemeyi teşvik ediyor. Endüstri veterinerleri, özellikle animasyonda yapay zeka araçlarının henüz kusursuz olmadığını ve çoğu zaman sanatçıların incelikli düşünce tarzını taklit edemediğini uyarıyor. Bazı VFX uzmanları, kalite kayıplarını kabul etmekle birlikte, ortalama izleyicilerin bunları fark etmeyebileceğine dikkat çekiyor. Birçok yönetici, AI’nin tüm sezonları hızla üretebileceği gibi geleceğe dönük iddialarda bulunuyor; ancak bu toplantılarda uzmanlar, bu olasılıkları hâlâ huzursuzlukla karşılıyor. Hukuki çatışmalar devam ediyor; sanatçılar, Runway gibi yapay zeka şirketlerine dava açıyor. Mağdurlar, modellerini eğitmek için adil kullanım savunuyor ve bireysel eserleri devasa veri yığınları içinde ufak birer tanecik gibi görüyorlar. Kurucular, etik sorumluluğu yapay zekadan çok, kullanıcıların üzerine yüklüyor. Lyonne, çalıntı yaratıcı emeğin üzerinden kazanç sağlamanın adaletsizliğine vurgu yapıyor ve Asteria’nın, yalnızca yetkilendirilmiş içerikle eğitilen “temiz” bir yapay zeka modeli geliştirmeye odaklanmasına katkıda bulunuyor. Vinod Khosla ve Hemant Taneja gibi önemli isimlerden yatırım almayı başaran Mooser, DeepMind eski mühendisleriyle birlikte, lisanslı arşivler ve yapay zekanın veri tüccarlarından daha az veri kullanarak geliştirilmiş Marey modelini geliştirdi. Detaylar gizli tutulsa da, Asteria, yönetmen Paul Trillo ve VFX uzmanı Benjamin Lock gibi deneyimli isimleri içeren güçlü bir ekip topladı. Çalışmaları, el çizimiyle yapılan görsellerin yapay zeka tarafından genişletildiği ve 3D ortamların kullanıldığı müzik videosunda görüldüğü gibi, geleneksel sanat ve yapay zeka görüntüleri harmanlanıyor. Asteria sessiz sedasız büyük stüdyolarla işbirliği yapıyor ve Lyonne’nin de dâhil olduğu yetişkinlere yönelik bir animasyon dizisi ve bilim kurgu filmi gibi projeler üzerinde çalışıyor. Lyonne, senaryo yazımında yapay zekayı entegre etmede zorlanmış olsa da, bağımsız film yapımcılarının yaratıcılıklarını geri kazanmaları ve geleneksel finansmandan bağımsızlıklarını artırmaları için bu teknolojinin vaatlerine değer veriyor. Endüstrinin, yapay zekayı metalaştırıp ucuz içerikleri sürekli üretmesine karşı durmak istiyor, “sanatçı odaklı” fikirlerle, Dogme 95 hareketinin minimalist idealleri gibi, artan yapay zeka kullanımına itiraz ediyor. Yine de, yapay zekanın gücünün, düşük maliyetli içerikler üreten tekel firmaların elinde toplanması endişelerini taşıyorlar. Son olarak, vefat eden yönetmen David Lynch, yapay zeka araçlarını, değerli oldukları kadar, sanatçıların onları nasıl kullanacağına bağlı olan kalemlere benzetti. Lyonne, bu benzetmeyi kucaklayarak, hikâye anlatımında ve filmlerin geleceğinde yapay zekanın hızla değişen rolü karşısında düşünceli ve sorumlu kullanımın önemine dikkat çekiyor.