Αυτό το άρθρο, που παρουσιάζεται στο ενημερωτικό δελτίο One Great Story της Νέας Υόρκης, εξετάζει την ευρεία επίδραση της γενετικής τεχνητής νοημοσύνης στον ανώτατο εκπαιδευτικό τομέα, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην πλαγιοπάτηση και την ακαδημαϊκή ακεραιότητα. Ο Chungin "Roy" Lee, φοιτητής πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Columbia, ομολόγησε ανοιχτά ότι χρησιμοποίησε AI, κυρίως το ChatGPT, για να ολοκληρώσει σχεδόν όλες τις εργασίες του κατά το πρώτο εξάμηνο, εκτιμώντας ότι η AI έγραψε περίπου το 80% των δοκιμίων του, ενώ εκείνος πρόσθεσε μόνο μικρές προσωπικές πινελιές. Γεννημένος στη Νότια Κορέα και μεγαλωμένος κοντά στην Ατλάντα, ο Lee αντιμετώπισε αποτυχίες στην εισαγωγή του σε πανεπιστήμιο—χάνοντας μια προσφορά από το Χάρβαρντ λόγω πειθαρχικών θεμάτων και απορρίψεις από 26 σχολές προτού καταλήξει σε κοινοτικό κολέγιο και τελικά μεταφερθεί στο Columbia. Θεωρώντας τις εργασίες κατά βασικά άσχετες και εύκολα "χακαρισμένες" από την AI, ο Lee έδωσε προτεραιότητα στο δικτύωμα παρά στις σπουδές, δηλώνοντας ότι τα Ivy League είναι περισσότερο για το να συναντάς μελλοντικούς εταίρους και συνιδρυτές. Ο Lee συνέστησε startup μαζί με τον συμφοιτητή του Neel Shanmugam, αλλά οι αρχικές τους επιχειρήσεις απέτυχαν. Απογοητευμένοι από την βαρετή προετοιμασία για συνεντεύξεις προγραμματισμού σε πλατφόρμες όπως το LeetCode, οι Lee και Shanmugam ανέπτυξαν το Interview Coder, ένα εργαλείο που έκρυβε τη χρήση AI κατά τη διάρκεια απομακρυσμένων συνεντεύξεων προγραμματισμού, επιτρέποντας στους υποψηφίους να εξαπατούν. Μετά από μια viral βίντεο του Lee—που τον έδειχνε να εξαπατά σε μια συνέντευξη πρακτικής άσκησης στο Amazon (την οποία αργότερα απέρριψε)—το Columbia τον τοποθέτησε σε πειθαρχική επιτήρηση για την προώθηση τεχνολογίας απάτης. Ο Lee επικρίθηκε για την πειθαρχική στάση του Columbia, ειδικά δεδομένης της συνεργασίας του με την OpenAI, τονίζοντας ότι η βοήθεια με AI σε πλαγιοπάτηση είναι κατ’ εξοχήν διαδεδομένη στον πανεπιστημιακό χώρο και προβλέποντας ότι σύντομα δεν θα θεωρείται καν απάτη. Από την κυκλοφορία του ChatGPT στα τέλη του 2022, έρευνες δείχνουν ότι σχεδόν όλοι οι φοιτητές χρησιμοποιούν AI για τα μαθήματά τους, με τη δημοτικότητά του να κορυφώνεται κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους. Φοιτητές από διάφορα πεδία και ιδρύματα χρησιμοποιούν γενετική AI—το ChatGPT, το Gemini της Google, το Claude της Anthropic, το Copilot της Microsoft—για σημειώσεις, δημιουργία υλικού μελέτης, συγγραφή δοκιμίων, ανάλυση δεδομένων και αποσφαλμάτωση κώδικα. Η Σάρα, φοιτήτρια πρώτου έτους στο Πανεπιστήμιο Wilfrid Laurier στο Οντάριο, παραδέχθηκε ότι στηρίζει πολύ το ChatGPT από το λύκειο, υμνώνοντας τον τρόπο που βελτίωσε δραματικά τους βαθμούς της και ανέβαινε την απόδοσή της στο γράψιμο, αν και ανησυχούσε για την εξάρτησή της. Οι καθηγητές έχουν δοκιμάσει διάφορες μεθόδους προστασίας από την AI—οπτικές εξετάσεις, χειρόγραφες Blue Books, ενσωμάτωση κρυφών φράσεων "Τρωικού ίππου" στις ερωτήσεις—αλλά η πλαγιοπάτηση και η γραφή μέσω AI παραμένουν ευρύτατα διαδεδομένα και συχνά αδιάκριτα. Μελέτες δείχνουν ότι οι καθηγητές εντοπίζουν εργασία που δημιουργήθηκε από AI μόνο περίπου στο 3% των περιπτώσεων, με εργαλεία ανίχνευσης AI όπως το Turnitin να προσφέρουν ατελείς λύσεις που μερικές φορές παράγουν ψευδείς θετικές, ιδιαίτερα εναντίον μαθητών με νευροδιαφορετικό υπόβαθρο ή με Αγγλικά ως δεύτερη γλώσσα. Οι φοιτητές μεταποιούν τα αποτελέσματα της AI μέσω αναδιατύπωσης και "πλύσιματος" κειμένου σε διάφορα μοντέλα AI για να μειώσουν τις πιθανότητες ανίχνευσης. Οι εκπαιδευτικοί εκφράζουν βαθιά ανησυχία για την επίδραση της AI στη μάθηση και την κριτική σκέψη. Ποιητές και καθηγητές ηθικής προειδοποιούν ότι η μαζική εξάρτηση από την AI κινδυνεύει να παράγει αποφοίτους που ουσιαστικά είναι αναλφάβητοι στο γράψιμο, το πολιτισμικό πλαίσιο και την κριτική ανάλυση. Βοηθοί διδασκαλίας αναφέρουν χαοτικές εργασίες με ρομποτική γλώσσα και φανερές ιστορικές ανακρίβειες, ενώ παλεύουν με πολιτικές που συχνά επιβάλλουν την αξιολόγηση κειμένων που δημιουργούνται από AI λες και είναι πραγματικές προσπάθειες φοιτητών. Αυτό έχει οδηγήσει κάποιοι εκπαιδευτικούς, όπως ο Σαμ Γουίλιαμς, να εγκαταλείψουν τις προπτυχιακές σπουδές τους, απογοητευμένοι από την αποτυχία του συστήματος να αντιμετωπίσει ουσιαστικά την κακοποίηση της AI.

Η γραφή θεωρείται όλο και περισσότερο ως μια είδος τέχνης υπό εξαφάνιση, με πολλούς καθηγητές να σκέφτονται πρόωρη συνταξιοδότηση εν μέσω αυτής της "υπαρξιακής κρίσης". Το άρθρο επισημαίνει ότι η μακρόχρονη μαθησιακή συναλλαγή των πανεπιστημίων—κυρίως για επαγγελματικές προοπτικές και όχι για πνευματική ανάπτυξη—ήρθε σε φως ακόμα περισσότερο με τις δυνατότητες της AI. Φοιτητές όπως ο Ντάνιελ, φοιτητής πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, αναγνωρίζουν την ευκολία που προσφέρει η AI, αλλά αμφιβάλλουν πόσα μαθαίνουν πραγματικά όταν εκχωρούν δουλειά σε chatbots. Συγκρίνει την βοήθεια με AI με την ιδιαίτερη βοήθεια, αλλά αναρωτιέται πού τελειώνει η προσωπική προσπάθεια και πού αρχίζει η AI. Ένας άλλος φοιτητής, ο Μαρκ από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, παρομοίασε την AI με εργαλεία δύναμης που βοηθούν στην οικοδόμηση ενός σπιτιού, αλλά τόνισε την σημασία της δικής του εργασίας στη διαδικασία. Πέρα από τη γραφή, οι εκπαιδευτικοί επισημαίνουν ότι δραστηριότητες θεμελιώδους μάθησης—όπως η εκμάθηση μαθηματικών—αναπτύσσουν κρίσιμα γνωρίσματα όπως η συστηματική επίλυση προβλημάτων και η αντοχή στην αντίξοη κατάσταση, χαρακτηριστικά που η χρήση AI απειλεί να υπονομεύσει. Ειδικοί όπως ο κοινωνικός ψυχολόγος Τζόναθαν Χάιντ υποστηρίζουν ότι η confronting με προκλήσεις έχει αξία, και ότι η AI επιτρέπει στα παιδιά να τις αποφεύγουν. Ο διευθύνων σύμβουλος της OpenAI, Σαμ Άλτμαν, υποβαθμίζει τις ανησυχίες περί πλαγιοπάτησης, περιγράφοντας το ChatGPT ως "ένα αριθμομηχανάκι για λέξεις" και προάγοντας την εξέλιξη των ορισμών της απάτης, αν και παραδέχεται ότι υπάρχουν ανησυχίες για την υποτίμηση της κριτικής κρίσης των χρηστών. Η OpenAI έχει ενεργά προωθήσει το ChatGPT στους φοιτητές, προσφέροντας εκπτώσεις και εκπαιδευτικά προϊόντα που επιχειρούν να ισορροπήσουν τη χρήση και την ευθύνη. Η εμπειρία του Lee κορυφώθηκε με την αναστολή του από το Columbia μετά την δημόσια κοινοποίηση των λεπτομερειών της πειθαρχικής ακρόασης. Αρνούμενος τα παραδοσιακά τεχνολογικά επαγγέλματα, εκείνος και ο Shanmugam δημιούργησαν το Cluely, ένα εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης που παρέχει άμεσες απαντήσεις, σκανάροντας την οθόνη και τον ήχο του χρήστη, με σχέδια ενσωμάτωσής του μέσω φορητών συσκευών και, τελικά, εγκεφαλικών διεπαφών. Με χρηματοδότηση 5. 3 εκατομμυρίων δολαρίων, το Cluely στοχεύει να επεκτείνει την παρουσία της AI σε δοκιμασίες και σε κάθε εργασία στον campus, αποδεχόμενο τις καινοτομίες απάτης ως έκφραση της τεχνολογικής προόδου που διαμορφώνει την εργασία και την εκπαίδευση. Πρόωρες μελέτες εγείρουν ανησυχίες για τις γνωστικές επιπτώσεις της AI: η εξάρτηση από chatbots μπορεί να βλάψει τη μνήμη, τη δημιουργικότητα και την κριτική σκέψη, ειδικά στους νεαρούς χρήστες. Οι έρευνες διαπιστώνουν ότι η αυτοπεποίθηση στην AI συνδέεται με μειωμένη νοητική προσπάθεια, με πιθανές μακροπρόθεσμες πτώσεις στην διανοητική ικανότητα, ανάλογες με τα ευρήματα του φαινομένου Flynn. Ψυχολόγοι προειδοποιούν ότι η AI ίσως ήδη μειώνει τη γενική ανθρώπινη ευφυΐα. Οι ίδιοι οι φοιτητές εκφράζουν ανησυχία για την εξάρτησή τους από την AI, παρόλο που συνεχίζουν να την χρησιμοποιούν εντατικά. Συνολικά, το άρθρο απεικονίζει μια σύνθετη και εξελισσόμενη κρίση όπου η γενετική AI αμφισβητεί τη φύση της μάθησης, της αξιολόγησης και της διανοητικής ανάπτυξης στον ανώτατο τομέα. Παρουσιάζοντας ισχυρές δυνατότητες για αποδοτικότητα και καινοτομία, η ανεξέλεγκτη υιοθέτηση απειλεί να υπονομεύσει τους θεμελιώδεις στόχους της εκπαίδευσης, αφήνοντας εκπαιδευτικά ιδρύματα, διδάσκοντες και φοιτητές αντιμέτωπους με βαθιά ηθικά, πρακτικά και υπαρξιακά ερωτήματα για το μέλλον της γνώσης και της ανθρώπινης ικανότητας.