Dit artikel, gepubliceerd in New York's One Great Story nieuwsbrief, onderzoekt de wijdverspreide impact van generatieve AI op het hoger onderwijs, met bijzondere focus op bedrog en academische integriteit. Chungin "Roy" Lee, een informaticastudent aan Columbia University, bekende openlijk dat hij AI, vooral ChatGPT, gebruikte om bijna al zijn opdrachten te voltooien tijdens zijn eerste semester, en schatte dat AI ongeveer 80% van zijn essays schreef, terwijl hij slechts kleine persoonlijke aanpassingen toevoegde. Geboren in Zuid-Korea en opgegroeid bij Atlanta, ondervond Lee tegenslagen bij zijn toelating tot de universiteit— hij verloor een aanbod van Harvard vanwege disciplinaire problemen en werd afgewezen door 26 scholen voordat hij naar een community college ging en uiteindelijk verplaatste naar Columbia. Hij beschouwde opdrachten als grotendeels irrelevant en gemakkelijk "hacked" door AI, en gaf prioriteit aan netwerken boven studie, en stelde dat Ivy League-scholen meer bedoeld zijn om toekomstige partners en mede-oprichters te ontmoeten. Lee richtte startups op samen met medestudent Neel Shanmugam, maar hun eerste ventures mislukten. Frustrated door het saaie coderen voor sollicitatiegesprekken op platforms zoals LeetCode, ontwikkelden Lee en Shanmugam Interview Coder, een tool die het gebruik van AI tijdens digitale coding interviews verhulde, zodat kandidaten konden vals spelen. Na dat Lee dit via een viral video demonstreerde—waar hij valsspeelde tijdens een stagegesprek bij Amazon (wat hij later afzegde)—plaatst Columbia hem tijdelijk op disciplinaire proef wegens het promoten van valsspeeltechnologie. Lee bekritiseerde de strenge houding van Columbia, vooral gezien de samenwerking met OpenAI, en benadrukte dat AI-ondersteund valsspelen algemeen is op de campus en voorspelde dat het binnenkort niet eens meer als bedrog zal worden beschouwd. Sinds de lancering van ChatGPT eind 2022, toonden onderzoeken dat bijna alle studenten AI gebruikten voor huiswerk, waarbij het gebruik het hoogtepunt bereikte tijdens het academisch jaar. Studenten uit allerlei disciplines en instellingen gebruiken generatieve AI—ChatGPT, Google Gemini, Anthropic’s Claude, Microsoft Copilot—voor aantekeningen maken, studiemateriaal creëren, essays schrijven, data analyseren en code debuggen. Sarah, een eerstejaarsstudent aan Wilfrid Laurier University in Ontario, gaf toe sinds de middelbare school sterk op ChatGPT te vertrouwen, en prees hoe het haar cijfers aanzienlijk verbeterde en haar schrijfwerk verlichtte, al uitte ze ook zorgen over afhankelijkheid. Docenten proberen verschillende AI-bestendige methoden—mondelinge examens, handgeschreven Blue Books, het verwerken van verborgen “Trojaanse paarden” in prompts—but bedrog en AI-gegenereerd werk blijven gangbaar en vaak ondetecteerbaar. Studies tonen aan dat docenten AI-gegenereerd werk slechts zo'n 3% van de keren detecteren, en AI-detectietools zoals Turnitin bieden imperfecte oplossingen die soms valse positieven geven, vooral bij neurodivergente of ESL-studenten. Studenten manipuleren ook AI-uitkomsten door herformulering en het "wassen" van tekst over meerdere AI-modellen om detectie te verminderen. Onderwijsprofessionals uiten diepe zorgen over de impact van AI op leren en kritisch denken. Dichters en ethici waarschuwen dat massaal AI-gebruik kan leiden tot afstompte afgestudeerden die nauwelijks nog effectief kunnen schrijven, de culturele context begrijpen of kritisch analyseren. Assistentes rapporteren chaotische opdrachten met robotachtige taal en grote feitelijke fouten, terwijl ze worstelen met beleid dat vaak vereist dat AI-geschreven papers worden beoordeeld alsof het echte inspanningen van studenten zijn. Dit heeft er toe geleid dat sommige docenten, zoals Sam Williams, zijn gestopt met hun graduate studie, gefrustreerd door de onvermogen van het systeem om AI-misbruik serieus aan te pakken.

Schrijven wordt steeds meer gezien als een kwetsbare kunstvorm, en veel docenten overwegen vervroegd pensioen te nemen in het licht van deze “existentiële crisis. ” Het artikel wijst erop dat het al lang bestaande transactionele karakter van het hoger onderwijs—dat vooral wordt nagestreefd voor carrièremogelijkheden in plaats van intellectuele ontwikkeling—door AI nog verder werd blootgelegd. Studenten zoals Daniel, een informaticastudent aan de Universiteit van Florida, erkennen dat AI handig is, maar vragen zich af hoeveel ze echt leren wanneer ze werk uitbesteden aan chatbots. Hij vergelijkt AI-hulp met tutoring, maar vraagt zich af waar persoonlijke inzet stopt en AI begint. Een andere student, Mark van de Universiteit van Chicago, vergeleek AI met krachtgereedschap dat helpt bij het bouwen van een huis, maar benadrukte dat het eigen werk essentieel blijft. Naast schrijven benadrukken onderwijsdeskundigen dat fundamentele activiteiten zoals wiskunde leren kritische vaardigheden ontwikkelen—zoals systematisch probleemoplossen en veerkracht tonen bij tegenspoed—which AI-gebruik ondermijnt. Experts zoals sociaal-psycholoog Jonathan Haidt pleiten voor het belang van confrontaties met uitdagingen, iets dat AI hen blijkbaar ontneemt. OpenAI CEO Sam Altman relativeert de zorgen over bedrog en beschrijft ChatGPT als “een calculator voor woorden, ” en vindt dat definities van valsspelen moeten evolueren, hoewel hij erkent dat dat het beoordelingsvermogen van gebruikers kan verminderen. OpenAI heeft ChatGPT actief aan studenten gepromoot, met kortingen en educatieve producten om gebruik en verantwoordelijkheid in balans te houden. Lees' ervaring eindigde in zijn schorsing bij Columbia, nadat hij openbaar de details van zijn disciplinaire zitting deelde. Hij verliet de traditionele tech-wereld en richtte samen met Shanmugam Cluely op, een AI-gedreven tool die real-time antwoorden biedt door schermen en audio te scannen, met plannen om het via draagbare apparaten en uiteindelijk herseninterfaces te integreren. Aangewakkerd door 5. 3 miljoen dollar aan investeringen, wil Cluely de AI-infiltratie in academische contexten uitbreiden naar gestandaardiseerde tests en alle campusopdrachten, en beschouwt valsspelingen als een reflectie van technologische vooruitgang die werk- en onderwijsnormen hervormt. Vroeg onderzoek waarschuwt voor de cognitieve neveneffecten van AI: het vertrouwen in chatbots kan geheugen, creativiteit en kritisch denken schaden, vooral bij jongere gebruikers. Studies laten zien dat vertrouwen in AI samenhangt met minder mentale inspanning en mogelijk leidt tot langdurige intellectuele achteruitgang, vergelijkbaar met de daling of reversie van ontwikkelde cognitieve vaardigheden zoals waargenomen door de Flynn-effect. Psychologen waarschuwen dat AI menselijke intelligentie al aan het verminderen is. Studenten zelf uiten ongerustheid over hun afhankelijkheid van AI, zelfs terwijl ze het nog steeds veel gebruiken. Kortom, het artikel schetst een complexe, zich ontvouwende crisis waarbij generatieve AI de aard van leren, beoordeling en intellectuele ontwikkeling in het hoger onderwijs ondermijnt. Hoewel AI krachtige kansen biedt op het gebied van efficiëntie en innovatie, bedreigt de onbelemmerde adoptie de fundamentele onderwijsmissie, waardoor instellingen, docenten en studenten voor diepgaande ethische, praktische en existentiële vragen komen te staan over de toekomst van kennis en menselijke vermogens.