Στις 30 Αυγούστου 2023, ξύπνησα με ενθουσιασμό αλλά και με αβίαστη αγωνία καθώς πλησίαζε ο γάμος μου σε 10 μήνες. Το συναισθηματικό βάρος της προετοιμασίας του γάμου ήταν πιο βαρύ από ότι περίμενα. Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν τριών ετών, και έχουν περάσει πάνω από δύο δεκαετίες, αλλά ακόμα αναρωτιέμαι πώς θα ήταν η ζωή μου—και αυτή η στιγμή—με αυτόν εδώ. Επιπλέον, χάσαμε τον Κόουλ, τον αδελφό του αρραβωνιαστικού μου Τζέσι και ένα αγαπητό φίλο, απρόσμενα το 2021 σε ηλικία 28 ετών. Η Τζίνα Μόφα, ειδική στο πένθος, εξηγεί ότι τα συναισθήματα απώλειας που αναδύονται κατά τις σημαντικές στιγμές είναι φυσιολογικά, καθώς είναι παγιωμένα στις αναμνήσεις μας. Καθώς αναζητούσα τρόπους να διαχειριστώ το πένθος μου για την ημέρα του γάμου μας, στράφηκα στην τεχνητή νοημοσύνη (AI), αναρωτώμενη αν θα μπορούσε να προσφέρει παρηγοριά εν μέσω της λαχτάρας για αυτούς που έχουμε χάσει. Το πένθος είναι περίπλοκο, περιλαμβάνει σύγχυση, θλίψη και μοναξιά, και πολλοί αποφεύγουν να εκφράσουν τις δυσκολίες τους. Το Γραφείο Απογραφών των Η. Π. Α. ανέφερε ότι σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί έχουν χάσει τον ένα ή και τους δύο γονείς τους, δείχνοντας ότι αυτό το συναίσθημα απώλειας είναι διάχυτο. Οι εφαρμογές AI, ιδίως η γεννητική AI, μπορούν να προσομοιώσουν ανθρώπινες συνομιλίες και να παρέχουν δημιουργικά εργαλεία για επιμνημόσυνη αναφορά στους αγαπημένους μας.

Ενώ η Μόφα αναγνωρίζει ένα πιθανό θεραπευτικό όφελος στη χρήση της AI για τη δημιουργία ομιλιών ή ιδεών για να θυμόμαστε όσους έχουμε χάσει, υπογραμμίζει ότι ποτέ δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αυθεντική ανθρώπινη σύνδεση. Υπάρχει η ανησυχία για υπερβολική εξάρτηση από την AI, καθώς μπορεί να εμποδίσει άλλα άτομα από το να επεξεργαστούν φυσικά την απώλειά τους και να οδηγήσουν σε ανθυγιεινές συνήθειες. Κατά την έρευνά μου, ρώτησα το ChatGPT αν το πένθος τελειώνει ποτέ, λαμβάνοντας μια απάντηση που τόνιζε την μοναδικότητα του χρονοδιαγράμματος πένθους του κάθε ατόμου. Εξερεύνησα τη δημιουργία υποθετικών ομιλιών από τον πατέρα μου και τον Κόουλ για τον γάμο, που προκάλεσε ανάμικτα συναισθήματα. Ενώ η AI μπορεί να δημιουργήσει συναισθηματικό περιεχόμενο, η Μόφα προειδοποιεί να μην αντικαταστήσουμε την AI για πραγματικές σχέσεις και υπογραμμίζει την σημασία της βασισμένης στους φίλους και τους θεραπευτές υποστήριξης. Αντιρρήσεις επίσης προκύπτουν όσον αφορά την ιδιωτικότητα όταν μοιραζόμαστε προσωπικές αναμνήσεις με τα chatbots. Η παροχή λεπτομερών πληροφοριών μπορεί να βελτιώσει την εξατομίκευση αλλά κινδυνεύει επίσης να εκθέσει ευαίσθητα δεδομένα. Επομένως, οι χρήστες πρέπει να παραμένουν προσεκτικοί με τις πληροφορίες που μοιράζονται. Εφαρμογές όπως Seance AI και Replika επιτρέπουν στους χρήστες να προσομοιώνουν συνομιλίες με τους απωλεσθέντες αγαπημένους, αλλά οι ειδικοί προειδοποιούν ότι αυτό μπορεί να παραμορφώσει την πραγματικότητα και να δημιουργήσει ψευδείς ελπίδες. Υπογραμμίζοντας ότι η τεχνολογία δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις αυθεντικές συνδέσεις, οι επαγγελματίες της ψυχικής υγείας προωθούν τις αλληλεπιδράσεις πραγματικής ζωής ως την πιο θετική προσέγγιση για θεραπεία. Το πένθος είναι ενδογενώς προσωπικό, και ενώ η AI μπορεί να προσφέρει μια επίπτωση σύνδεσης, δεν μπορεί να αντιγράψει το βάθος των ανθρώπινων σχέσεων. Τελικά, η τεχνολογία βοηθά να κρατάμε ζωντανές τις αναμνήσεις των χαμένων αγαπημένων, αλλά η αληθινή θεραπεία προέρχεται από την αποδοχή της πραγματικότητας της απώλειας και την υποστήριξη από ανθρώπινες συνδέσεις. Καθώς πλοηγούμαι στο πένθος μου, θα κρατώ πάντα τον πατέρα μου και τον Κόουλ στην καρδιά μου αντί μέσω τεχνητών μέσων.