De rol van kunstmatige intelligentie (AI) in hoger onderwijs lijkt vaak problematisch, omdat veel studenten AI-tools gebruiken om te bedriegen bij beoordelingen en openboek online examens, wat schijnbaar het echte kritische denken vermindert. De komende afgestudeerden zullen misschien diploma’s behalen zonder zich echt bezig te houden met diepgaande analyse. Persoonlijk vermijd ik het gebruik van ChatGPT vanwege mijn gesloten-boek examens en milieuzorgen over AI-datacenters, hoewel studenten over het algemeen AI accepteren als een leermiddel. Terwijl debatten vaak de nadruk leggen op “bedrog”, ondersteunt AI steeds vaker onderzoek en het structureren van essays. Zorgen over misbruik van grote taalmodellen (LLMs) in het onderwijs zijn gerechtvaardigd, maar het begrijpen van hun toenemende gebruik vereist een blik op de context die hieraan voorafging. In maart 2020, op 15-jarige leeftijd, verwelkomde ik samen met veel anderen de sluitingen van scholen door de COVID-19 lockdowns, aanvankelijk denkend dat het slechts een korte pauze was. In plaats daarvan kampt mijn opleiding drie jaar lang met grote onderbrekingen. GCSE’s en A-Levels werden geannuleerd en vervangen door door leraren beoordeelde cijfers, die de al hoog presterende particuliere scholen bevoordeelden. Verdere afsluitingen en besluiteloosheid leidden in 2021 tot een nieuwe canceling. Mijn A-level-cohort van 2023 was de eerste die weer “normale” examens mocht afleggen, wat strikte maatregelen ter voorkoming van loze cijfers met zich meebracht en veel leerlingen teleurstellende resultaten opleverde. Ook universiteiten hadden moeite met het beoordelen van studenten buiten de campus, en grepen terug op openboek online examens zonder bestaande coursework. Zelfs vijf jaar later maken 70% van de Britse universiteiten nog steeds gebruik van enige vorm van online beoordeling.

Deze verandering weerspiegelt geen afname in normen; eerder misten de meest recente studenten de volledige nationale examenervaring en belangrijke onderdelen van het curriculum door langdurige sluitingen en wisselende examenvormen. Deze voortdurende besluiteloosheid van de overheid creëerde onzekerheid die nog steeds het hoger onderwijs beïnvloedt. In mijn universitaire periode was de helft van de eerstejaars examens online, terwijl dit jaar alle examens weer volledig handgeschreven en gesloten-boek waren, vaak met de bevestiging van het examenvormatuur pas lang in het academische jaar. Vrienden in het derde jaar legden dezelfde examens online af met meer tijd, omdat zij tijdens hun studie geen ervaring hadden met handgeschreven examens. Toen ChatGPT in 2022 werd gelanceerd, kwam het te midden van deze onzekere universiteitsomgeving, gekenmerkt door inconsistente en gevarieerde examenvormen tussen instellingen en faculteiten. Die inconsistentie vergemakkelijkte de verleiding voor studenten die zich benadeeld voelden, en maakte het moeilijker om AI-gebruik te detecteren. Behalve de gebrekkige examens, is de studentbeleving financieel uitdagender dan ooit: 68% heeft een bijbaan, een recordhoogte in een decennium, terwijl de schuldenlast van studenten het zwaarst is voor de armste groepen. Ik val onder de eerste generatie die leningen aflost over 40 jaar in plaats van 30, terwijl collegegeld opnieuw zal stijgen. Studenten hebben daardoor minder tijd om zich volledig op hun studie te richten. AI fungeert als een tijdbesparend hulpmiddel; als studenten niet in staat zijn zich diepgaand te engageren, ligt de fout bij het universiteitssysteem zelf. Het gebruik van AI ontwikkelt zich snel, niet alleen omdat het snel en handig is, maar ook vanwege de aanhoudende onzekerheid omtrent examens na COVID-19 en de toenemende financiële druk op studenten. Universiteiten moeten consistent worden in hun examenvormen. Als er opdrachten of openboek examens worden gebruikt, zijn duidelijke richtlijnen over “proportioneel” AI-gebruik essentieel. AI is hier om te blijven—niet omdat studenten lui zijn, maar omdat de ervaring van studenten zich ontwikkelt zo snel als de technologie zelf.