Yapay zeka (YZ) ve yüksek öğrenimdeki rolü genellikle rahatsız edici görünmektedir; birçok öğrenci, sınavlarda ve açık kitaplı çevrimiçi sınavlarda kopya çekmek için YZ araçlarını kullanmakta ve bu da gerçek eleştirel düşünmeyi zayıflatmaktadır. Mezun olacaklar, derin analizlere gerçekten katılmadan mezun olabilirler. Kişisel olarak, kapalı kitap sınavlarım ve YZ veri merkezleriyle ilgili çevresel endişelerim nedeniyle ChatGPT kullanmaktan kaçınıyorum, ancak öğrenciler genel olarak YZ'yi öğrenme yardımcısı olarak kabul etmektedir. Tartışmalar “kopya”yı vurgulasa da, YZ giderek araştırma ve essay yapısının desteklenmesinde kullanılmaktadır. Yapay zeka büyük dil modellerinin (BDM) eğitimde kötüye kullanımı konusundaki endişeler geçerlidir, ancak bunların artan kullanımını anlamak için buna yol açan bağlamı incelemek gerekir. Mart 2020’de, 15 yaşında iken, coronavirus karantinaları nedeniyle okul kapanışlarını ilk başta kısa bir mola olarak düşünerek memnuniyetle karşılamıştım. Ancak, eğitimim üç yıl boyunca büyük bir aksama yaşadı. GCSE ve A-level sınavları iptal edildi ve önceden yüksek performans gösteren özel okullara avantaj sağlayan öğretmen değerlendirmeleriyle değiştirildi. Daha fazla kapanma ve kararsızlık, 2021’de başka bir iptal ile sonuçlandı. 2023’teki A-level sınıfım, tekrar “normal” sınavları deneyimleyen ilk grup oldu; bu da katı anti-şişirme önlemlerini getirdi ve birçok öğrenci hayal kırıklığına uğradı. Üniversiteler de kampüs dışı öğrencileri değerlendirmede zorlandı ve ders işi olmayan açık kitaplı çevrimiçi sınavlara yöneldi. Beş yıl sonra bile, Birleşik Krallık’taki %70 üniversite hâlâ çevrimiçi değerlendirme yöntemleri kullanıyor.

Bu değişim, standartların gerilediğini değil; aksine, son öğrencilerin uzun süreli kapanışlar ve değişen sınav formatları nedeniyle tam ulusal sınav deneyiminden ve temel müfredattan mahrum kalmasına yol açtı. Bu devam eden hükümet kararsızlığı, yüksek öğrenim değerlendirmelerini etkilemeye devam eden belirsizlik ortamını besliyor. Üniversitedeki deneyimimde, birinci sınıf sınavlarının yarısı çevrimiçiydi; bu yıl ise sınavlar tamamen el yazısı, kapalı kitap formatına geri döndü — çoğu zaman sınav formatı, akademik yılın ilerleyen dönemlerine kadar açıklanmadı. Üçüncü sınıf arkadaşlarım, aynı sınavları çevrimiçi ve daha uzun süreli zaman tanıyacak şekilde aldı; bu da, derece aldıkları yıllarda el yazısı sınav tecrübelerinin eksikliğinin farkında olduklarını gösteriyor. ChatGPT 2022’de piyasaya sürüldüğünde, bu belirsiz üniversite ortamında, kurumlar ve fakülteler arasında tutarsız ve çeşitli sınav formatları hâlindeydi. Bu tutarsızlık, dezavantajlı hisseden öğrencilerin teşvik edilmesini artırdı ve YZ kullanımı takibinde zorluklar çıkardı. Yanlış sınavlar dışında, öğrenci deneyimi artık her zamankinden daha mali açıdan zorlu hale geldi: %68’i yarı zamanlı işler yapıyor — bu, son on yılın en yüksek oranı; öğrenci kredisi yükleri ise en yoksul öğrenciler üzerinde yoğunlaşıyor. Ben, geri ödemeyi 30 yıl yerine 40 yıl yapacak ilk kuşağın parçasıyım; üstelik öğrenim ücretleri tekrar artışa geçecek. Bu nedenle, öğrencilerin öğrenmeye ayıracakları zaman azaldı. YZ, zaman tasarrufu sağlayan bir araç olarak öne çıkıyor; öğrenciler derinlemesine katılamazsa, kusurlar üniversite sisteminin kendisinde yatıyor. YZ kullanımı, sadece hızlı ve kolay olduğu için değil, aynı zamanda COVID sonrası sınav belirsizlikleri ve artan öğrenci mali zorunluluklar sebebiyle de hızla büyüyor. Üniversiteler, tutarlı sınav formatlarına karar vermeli. Ders veya açık kitap sınavları söz konusuysa, YZ kullanımının “orantılı” olması gerektiğine dair net kılavuzlar şarttır. YZ artık burada kalacak — bu, öğrencilerin tembelliğinden değil, öğrenci deneyiminin teknolojinin kendisi kadar hızla evrim geçirmesindendir.