Naarmate kunstmatige intelligentie (AI) zich snel ontwikkelt, wordt de invloed ervan op organisatiestructuren—vooral het middenkader—steeds duidelijker. Een recent Gusto-rapport, dat data analyseerde van 8. 500 kleine bedrijven uit diverse sectoren, wijst op een belangrijke transformatie in de manier waarop bedrijven hun teams beheren. De kernboodschap van het rapport is dat de verhouding tussen individuele werknemers en managers in de afgelopen jaren bijna verdubbeld is. In 2019 had een enkele manager meestal iets meer dan drie medewerkers onder zich; naar verwachting zal dit cijfer in 2025 bijna zes zijn. Deze ontwikkeling, vaak aangeduid als de “Great Flattening, ” wijst op een bredere trend naar plattere hiërarchieën waar managementlagen worden verminderd. Organisaties passen steeds platte structuren toe door gebruik te maken van AI en nieuwe technologieën om de bedrijfsvoering te stroomlijnen en de efficiëntie te verhogen. Deze verschuiving is vooral zichtbaar in de technologiesector, met bedrijven zoals Microsoft voorop. De recente aankondiging van Microsoft om 9. 000 banen te schrappen als onderdeel van een AI-gestuurde herstructurering illustreert de bredere inspanning om bureaucratie te verminderen en grotere teams met geavanceerde technologische tools te versterken. De horeca- en servicesectoren zijn ook pioniers geweest in deze evolutie, met een aanzienlijke afname van managementlagen. Traditioneel bekend om complexe en dicht opeengepakte managementhiërarchieën, hebben de adoptie van AI en automatisering hen in staat gesteld om leiderschapsstructuren te vereenvoudigen en teamcoördinatie opnieuw te bedenken. Hierdoor kunnen ze opereren met een spaarzamere managementlaag terwijl de operationele effectiviteit behouden blijft of zelfs wordt verbeterd. Toch brengt de beweging naar plattere organisaties ook uitdagingen met zich mee. Uit Gusto’s onderzoek blijkt dat sectoren met meer managementlagen vaak hogere productiviteit onder werknemers rapporteren, wat aangeeft dat middenmanagers een essentiële rol spelen in het coördineren van activiteiten, het bieden van begeleiding en het handhaven van de werknemerstevredenheid.

Het verminderen van deze rollen kan soms leiden tot coördinatieproblemen of te grote lasten voor managers die grotere teams begeleiden. Bovendien verandert de maatschappelijke perceptie van middenmanagers. Ooit werden zij beschouwd als onmisbare spilfiguren binnen de commandostructuur van organisaties, maar tegenwoordig worden hun functies vaak met ironie of humor benaderd, wat wijst op een verminderde waardering en vragen over hun noodzaak in de hedendaagse werkplek. Deze maatschappelijke verandering gaat hand in hand met de praktische herstructurering die veel bedrijven doormaken. Vooruitkijkend zal de veranderende werkplek waarschijnlijk een evenwichtige aanpak vereisen. Terwijl AI kan zorgen voor meer efficiency en ondersteuning van plattere hiërarchieën, moeten bedrijven ook de rol van bekwame managers blijven waarderen in het bevorderen van communicatie, mentorship en betrokkenheid onder medewerkers. AI en technologische vooruitgang veranderen de bedrijfscultuur, en vragen om aanpassingsvermogen van zowel leiders als medewerkers. Samenvattend: nu AI de bedrijfsvoering blijft hervormen, ondergaat de traditionele rol van middenmanager ingrijpende veranderingen. Organisaties bewegen zich richting het managen van grotere teams met minder supervisors om de technologische voordelen te benutten en de efficiëntie te verbeteren. Tegelijkertijd kan dit ten koste gaan van bepaalde kwalitatieve voordelen die managers bieden. Dit fenomeen, zichtbaar in de herstructurering van techreuzen en veranderingen in sectoren zoals de horeca, weerspiegelt een belangrijke culturele en operationele verschuiving in bedrijfsbeheer. Het vinden van de juiste balans tussen het omarmen van AI-innovaties en het behouden van effectieve managementstructuren zal cruciaal zijn voor bedrijven die concurrerend willen blijven in de toekomst.