W miarę jak sztuczna inteligencja (AI) szybko się rozwija, jej wpływ na struktury organizacyjne—zwłaszcza na pozycję średniego personelu—staje się coraz bardziej oczywisty. Niedawny raport Gusto analizujący dane z 8500 małych firm z różnych branż podkreśla znaczącą przemianę w sposobie zarządzania zespołami. Kluczowym ustaleniem raportu jest fakt, że stosunek pojedynczych pracowników do menedżerów niemal się podwoił w ostatnich latach. W 2019 roku jeden menedżer nadzorował zazwyczaj nieco ponad trzech pracowników; do 2025 roku ta liczba ma się zbliżyć do sześciu. Ten rozwój, nazywany powszechnie „Wielkim Oplatywaniem”, wskazuje na szerszy trend w kierunku płaskich hierarchii, gdzie warstwy zarządzania są ograniczane. Organizacje przyjmują bardziej płaskie struktury, korzystając z AI i nowych technologii, by usprawnić operacje i zwiększyć efektywność. Ta zmiana jest szczególnie widoczna w sektorze technologicznym, z firmami takimi jak Microsoft na czele. Ostatnia zapowiedź Microsoftu o zwolnieniu 9000 pracowników w ramach restrukturyzacji opartej na AI stanowi przykład szerokiego wysiłku na rzecz ograniczenia biurokracji i wzmocnienia bardziej rozbudowanych zespołów wyposażonych w zaawansowane narzędzia technologiczne. Branże hotelarska i usługowa również były głównymi pionierami tej ewolucji, wykazując znaczące zmniejszenie liczby warstw zarządzania. Tradycyjnie znane z złożonych i gęstych hierarchii zarządzania, te sektory dzięki wdrożeniu AI i automatyzacji mogły uprościć struktury kierownicze i przemyśleć na nowo coordynację zespołów. W efekcie mogą działać przy bardziej odchudzonej strukturze zarządzania, jednocześnie utrzymując lub nawet zwiększając skuteczność operacyjną. Niemniej jednak, przejście na bardziej płaskie organizacje niesie ze sobą wyzwania. Badanie Gusto ostrzega, że branże z większą liczbą warstw zarządzania często zgłaszają wyższą produktywność pracowników, co świadczy o kluczowej roli średniego personelu w koordynacji działań, udzielaniu wskazówek i podnoszeniu morale pracowników.

Redukcja tych ról może czasami prowadzić do trudności w koordynacji lub nadmiernego obciążenia menedżerów nadzorujących większe zespoły. Ponadto, postrzeganie roli średniego menedżera ulega zmianom kulturowym. Kiedyś uważana za kluczowy filar w strukturze organizacyjnej, rola middle management jest dziś często wyśmiewana czy ironicznie komentowana, co odzwierciedla spadek jej postrzeganej ważności i kwestionuje konieczność istnienia tych stanowisk w dzisiejszych miejscach pracy. Ta zmiana społeczna idzie w parze z praktycznym przekształcaniem wielu firm. Patrząc w przyszłość, miejsce pracy ewoluuje i prawdopodobnie będzie wymagało wyważonego podejścia. Podczas gdy AI może zwiększyć efektywność i sprzyjać bardziej płaskim hierarchiom, przedsiębiorstwa muszą także doceniać rolę wykwalifikowanych menedżerów w budowaniu komunikacji, mentoringu i zaangażowania pracowników. Postęp technologiczny i rozwój AI kształtują kulturę korporacyjną, wymagając od liderów i pracowników dużej elastyczności. Podsumowując, w miarę jak AI dalej przeobraża operacje biznesowe, rola tradycyjnego middle managera przechodzi poważne przemiany. Organizacje zmierzają do zarządzania większymi zespołami przy mniejszej liczbie nadzorujących, wykorzystując zalety technologii, by zwiększyć efektywność. Jednakże, może to kosztować niektóre jakościowe korzyści, jakie dają menedżerowie. To zjawisko, odzwierciedlone w restrukturyzacji gigantów technologicznych i zmianach w branżach takich jak hotelarstwo, podkreśla istotną zmianę kulturową i operacyjną w zarządzaniu biznesem. Znalezienie odpowiedniej równowagi między przyjęciem innowacji napędzanych przez AI a utrzymaniem skutecznych struktur zarządzania będzie kluczowe dla firm, które chcą pozostać konkurencyjne w przyszłości.