De vooruitgang van kunstmatige intelligentie (AI) heeft mogelijkheden geopend voor het 'verrijzen' van de doden, waardoor de grenzen tussen leven en dood vervagen. Via AI-projecten kunnen mensen die zijn overleden digitaal worden gerecreëerd, waardoor hun dierbaren met hen kunnen communiceren. Deze projecten omvatten meestal het verstrekken van informatie over de overledene aan het AI-gereedschap, en de AI verwerkt de gegevens om de persoonlijkheid van de persoon na te bootsen en met de gebruiker te communiceren. Sommige projecten stellen zelfs video-interacties met het overleden individu mogelijk. Hoewel sommigen beweren dat deze AI 'verrijzen' mensen helpen om te gaan met verdriet en afsluiting te vinden, uiten anderen zorgen over de psychologische effecten en mogelijke valkuilen van het gebruik van dergelijke technologie.

Critici wijzen erop dat langdurig gebruik het rouwproces kan belemmeren en kan voorkomen dat mensen zich verzoenen met de afwezigheid van de overledene. Er zijn ook privacyzorgen, aangezien persoonlijke gegevens die met deze AI-diensten worden gedeeld, toegankelijk kunnen zijn voor derde partijen. Voorstanders van AI-opstandingsdiensten zien deze als een middel om levensverhalen te behouden en de leegte op te vullen die traditionele manieren van het doorgeven van verhalen door generaties hebben achtergelaten. Er zijn echter zorgen geuit over de milieu-impact van AI-aangedreven tools, aangezien deze grote datacenters vereisen die hoge niveaus van koolstof uitstoten en e-afval produceren. Hoewel veel gebruikers van AI-chatbots bereid zijn alles te proberen om weer in contact te komen met overleden dierbaren, is het belangrijk voor leiders en wetenschappers om de ethische implicaties en het soort wereld dat ze willen creëren te overwegen. De vraag of AI-opstanding een noodzaak is, blijft onderwerp van debat.