Nýleg tilraun til að innleiða tíu ára þögn um löggjöf um gervigreind (GV) á héraðsstigi í Bandaríkjunum, sem var forgangsverkefni innan fjárlaga Repúblikanaflokksins og er stutt af iðnaðargeirum, lenti í miklum skakkaföllum og sýndi fram á vaxandi flækjustig GV-stjórnunar í Bandaríkjunum. Tillagan ætlaði að koma í veg fyrir að héraðin setji sér einstæðar reglur um GV til að forðast brotótta reglugerðarumhverfi sem gæti hindrað nýsköpun og gert fyrirtækjum sem starfa á mörgum héraðum erfitt. Þrátt fyrir þetta, hafnaði öldungadeildin skýrt tillögunni og sýndi þannig tvíhliða andstöðu við að takmarka sjálfstæði héraðanna í þessum hraðskreiða þróunarmálum. Tilraunin um þögnina var hluti af víðtækari markmiðum um að koma á fót samræmdri bandalagslöggjöf um GV, svo þingmenn fengju tíma til að takast á við mikilvæg málefni eins og friðhelgi einkalífs, öryggi og réttindi hugverka á fullnægjandi hátt. Sú staða er þó sú að yfir tuttugu hérað, stjórnað af bæði demókrötum og repúblikanum, hafa þegar sett fjölbreyttar lög um GV sem ná yfir notkun líffræðilegra gagna, gegnsæi, siðferðilega notkun GV og vernd neytenda. Þessi fjölbreyttu viðhorf undirstrika brýn þörf fyrir skýra þjóðarsamkomulagsskipulag sem forðast íþyngjandi reglugerðir sem gætu hindrað tæknilega framfarir og efnahagslega þróun. Á erfiðleikum í málinu bætist að Biden-stjórninni skortir samstöðu um hversu mikið að ríkisstjórnin eigi að hafa undanþágur gagnvart löggjöf um GV á héraðsstigi. Á meðan Hvíta húsið vill stuðla að nýsköpun og halda forystu Bandaríkjanna í GV, eða innan viðráðanlegar skorður, skapa innri hugmyndaleysi pula milli þingsins, þar sem löggjafarmenn hafa lengi átt erfitt með að samþykkja ríkjandi tæknilög. Þetta hefur oft leitt til þess að menn leggja áherslu á óreglulega nýsköpun, og láta héraðin prófa sig áfram með reglugerðarumhverfi á eigin spýtur. Nýlegar samtökin eins og Americans for Responsible Innovation leggja áherslu á að umræða um bandalagslegan moratoríum haldi áfram, og vekja um leið máls á spenningum milli ríkisstjórnar og héraða varðandi rétt héraðanna til að vernda borgarana og stuðla að ábyrgri þróun GV innan sinna landamæra. Þar sem GV þróast hratt er samstaða um skýra, sveigjanlega stjórnunarstefnu, sem jafnar á milli nýsköpunar og áhættu, almennt þó viðurkennd sem lykilmálefni. Viðurkenning á neikvæðum afleiðingum fyrir völd ríkjandi og regluleg forysta benda á flókna samspil nýsköpunar, reglugerðar og stjórnunar.

Þess vegna er brýn þörf fyrir opin spjöll milli alríkis og héraða, atvinnulífs, lögreglu, stjórnmálamanna og lýðræðisraunverka. Að móta áhrifaríka GV-reglugerð krefst jafnvægis milli einstaklingsréttinda, efnahagslega samkeppnishæfni og þess að halda fyrstaflokks tækniforystu í heiminum. Með því að GV hefur umbylt mörgum atvinnugreinum eins og heilbrigðisþjónustu, samgöngum, fjármálum og menntun, aukast kröfur um alríkisstjórn með ítarlegri yfirumsjón. Sú óregla sem hluta af héraðsreglugerðum, þótt hún sé góð sín, hindrar samræmi og innleiðingu á landsvísu, og gæti tafið fulla notkun GV víðs vegar. Á hinn bóginn gæti alger moratoríum tafið viðbrögð héraða við nýjum siðferðis- og öryggisáherslum. Framtíðin krefst virkrar þáttöku alríkis og sérfræðinga innan héraða til að þróa samþætta stefnur sem stuðla að nýsköpun á sama tíma og varnar er við opinberri hagsmuni. Samvinnulausnir með margbreytilegum sjónarmiðum verða lykill að því að taka á málum eins og gagnavernd, ábyrgð á reikniritum, gegnsæi í ákvarðanatöku GV og sanngjarna aðgangstefnu. Í stuttu máli, óprúttin tilraun til að takmarka hæfni héraða til að setja lög um GV með bandalagslegum moratoríum undirstrikar hversu flókið og brýnt þessi mál eru í Bandaríkjunum. Þetta sýnir þörfina á jafnvægislegri nálgun sem stuðlar að nýsköpun án þess að fórna öryggi og siðferði. Bæði alríki og hérað verið mikilvægir þættir í mótun framtíðar GV, og allir hagsmunaaðilar þurfa að vinna saman að því að skapa reglugerðarumhverfi sem vekur traust, hvetur til ábyrgðar og tryggir að GV skili öllum innan samfélagsins til framdráttar.