Wyobraź sobie ukończenie studiów z zakresu nauk humanistycznych w obliczu wzrostu sztucznej inteligencji — to był sposób myślenia, z którym mierzyłem się, zwracając się do Wydziału Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Temple, mojej alma mater, na początku tego miesiąca. Nikt tak naprawdę nie wie, co przyniesie przyszłość AI, nawet jej twórcy. Wybrałem optymizm oparty na jednej kluczowej prawdzie: bez względu na to, jak zaawansowana stanie się sztuczna inteligencja, nie będzie ona nigdy ludzka. Nasze wyjątkowe więzi międzyludzkie dają nam wyraźną przewagę. Oto przemowa, którą wygłosiłem: Mam zaszczyt przemawiać do absolwentów Wydziału Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Temple, klasa 2025. Przetrwaliście „ciekawe czasy” — od radzenia sobie z Covidem w szkole średniej i na studiach, po zmaganie się z hałasem mediów społecznościowych i stawianie czoła niepokojącemu dzisiaj klimatowi politycznemu. Czuję to samo; gdy uczęszczałem do Temple ponad 50 lat temu, Ameryka była równie niepewna, za czasów Nixona, z wojną wietnamską w toku i widmem niepewności nad głową. A jednak macie obawę, której nie miała moja generacja: że AI może zastąpić nasze przyszłe miejsca pracy i zniweczyć marzenia o karierze. Podczas mojego pobytu w Temple nigdy nie dotknąłem klawiatury komputera. Dopiero po prawie dekadzie od ukończenia studiów zacząłem się z nim bezpośrednio kontaktować, pisząc o hakerach dla magazynu Rolling Stone — to była droga, która zaprowadziła mnie w świat AI. Na MIT poznałem Marshala Minskiego, pioniera, który w 1956 roku z optymizmem wierzył, że komputery wkrótce będą myśleć jak ludzie. Ta obietnica pozostała nieosiągalna przez dekady i była często wyśmiewana jako ciagle „10 lat od teraz”. Do momentu przełomów w sieciach neuronowych około 20 lat temu, a potem pojawienia się potężnych modeli, takich jak ChatGPT w 2017 roku, które zamieniły AI z science fiction w rzeczywistość. Większość z Was prawdopodobnie współpracowała z dużymi modelami językowymi, takimi jak ChatGPT. Mam nadzieję, że nikt nie używał ich do zastąpienia własnej pracy — choć nie będę Was pytał o to teraz, gdy profesorowie patrzą. Podczas mojej pracy w WIRED rozmawiałem z liderami, którzy nazywają swoje wysiłki „ostatnim wynalazkiem”, wyobrażając sobie, że AI w końcu przewyższy ludzi, wykonując każde zadanie — sztuczna ogólna inteligencja (AGI). Taka przyszłość może budzić niepokój, gdy wchodzicie na rynek pracy, stojąc przed współpracą i rywalizacją z AI. Ale mówię nie — Wasza edukacja nadal jest bezcenna. Posiadacie coś, czego żaden komputer nigdy nie zdobędzie: Waszą humanitarność, supermoc rozwijaną na kierunkach takich jak Psychologia, Historia, Antropologia, Socjologia, Filozofia, Nauki Polityczne i inne. Te dziedziny polegają na interpretacji ludzkich zachowań i kreatywności z empatią, którą mogą zapewnić tylko ludzie. Wasze spostrzeżenia mają autentyczność wynikającą z bezpośredniego kontaktu z innymi ludźmi. Przemysł technologiczny zna tę prawdę. Steve Jobs słynął z zamierzenia połączenia komputerów ze sztukami humanistycznymi. Google początkowo stawiało na stopień z zakresu informatyki, ale szybko zdało sobie sprawę, jak ogromną wartość dla komunikacji, biznesu, zarządzania i kultury wnoszą absolwenci kierunków humanistycznych — wielu z nich staje się kluczowymi pracownikami.

Nawet firmy zajmujące się AI czerpią korzyści: prezes Anthropic, na przykład, jest magistrem filologii angielskiej, zainspirowanym Joan Didion. Wasza praca osiąga coś, czego AI nie jest w stanie: tworzenie prawdziwych ludzkich więzi. OpenAI wytrenowało modele do generowania kreatywnych tekstów, ale kreatywność bez ludzkiej duszy wydaje się pusta. Wyobraźcie sobie, że czytacie przełomową powieść lub słuchacie wzruszającej piosenki, a potem okazuje się, że to wszystko zostało stworzone przez maszynę — poczulibyście się oszukani. Badania potwierdzają, że ludzie bardziej cenią sztukę twórców ludzkich, nawet gdy nie potrafią jej odróżnić od dzieła AI. Badania mózgu pokazują, że reagujemy pozytywniej, gdy wierzymy, że pracę stworzył człowiek. To pierwotne połączenie leży u podstaw nauk humanistycznych — i to właśnie Twoja supermoc. Nie będę słodził: AI zmieni rynek pracy, czyniąc niektóre role nieistotnymi. Historia uczy, że pojawią się nowe miejsca pracy związane z postępem technologicznym — takie, których AI nie może wypełnić, bo opierają się na prawdziwym ludzkim kontakcie. Wasza elitarną edukację z Temple połączoną z Waszymi unikalnymi cechami — ciekawością, współczuciem, poczuciem humoru — sprawią, że Wasza praca będzie nadal istotna. Wkraczając na ścieżkę kariery, przyjmijcie swoją ludzką stronę. Używajcie AI jako narzędzia do automatyzowania rutynowych zadań i wyjaśniania złożonych kwestii — może być niezastąpionym asystentem. Ale rozwijajcie się, inwestując serce i unikalną perspektywę. AI nie ma serca. Dlatego, absolwenci 2025, zostawiam Was z przesłaniem na te trudne czasy: I. Am. Human. Powtórzcie ze mną: I Am Human. Gratulacje. Podążajcie naprzód i podbijajcie świat — to wciąż Wasze do ukształtowania. Na koniec dodam jeszcze, że nie użyłem AI do napisania tej przemowy. Dziękuję. (Możesz obejrzeć całą przemowę tutaj, w pełnym stroju akademickim. )