პაპა ლეო XIV-მ ღრმა შეშფოთება გამოთქვა ხელოვნური ინტელექტის (AI) გავლენაზე ბავშვების ინტელექტუალურ, ნერვული და სულიერი განვითარებაზე. ახალი სიტყვით ვატიკანში AI და ეთიკის კონფერენციაზე, მან ხაზგასმით აღნიშნა სწრაფი განვითარების პრობლემა, რომ AI უნდა ამართლოს ეთიკური ნორმები, რომლებიც დაცული იქნება ადამიანის სამართლიანობა და პატივი მსოფლიოს მრავალფეროვან კულტურებზე. ექსპერტებთან, თეოლოგებთან და კანონმდებლებთან საუბრისას, პოპმა-highlight დაიწყო ახალგაზრდების vulnerability-ს, რომელთაც უწევთ უჩვეულოდ სწრაფი წვდომა დიდი რაოდენობის ციფრულ ინფორმაციაზე. მან გააფრთხილა, რომ ინფორმაციის ხელმისაწვდომობას არ უნდა უკავშირებოდეს ჭკვიანობა ან ინტელექტის ზუსტად გამოთქმა, რადგან მონაცემების ეს უჩვეულოდ დიდი ნაკადი საფრთხეს უქმნის ზედაპირულად შეჯetje და განმანათლებლური სწავლების ნაცვლად ღრმა და მობეზრებელი ცოდნის მოპოვებას. სხვად იმისა, რომ ბევრი ინფორმაცია წააწყდება, პოპა ლეო XIV-მა დაიცვა ჭეშმარიტი ბრძნული თავისუფლება და ხელი შეუწყო თითოეულის უნიკალური ღმერთის დაჯილდოებული ნიჭების განვითარებას. მან დააფიქსირა ზრუნვა სულიერი ზრდაზე და ინტელექტუალურ შეგნებაზე, რომლებიც მანქანებს და ალგორითმებს ვერა შეცვლის, რაც მნიშვნელოვანია ადამიანის ღირსების დაცვის და საზოგადოების კეთილდღეობისათვის. მისი მოსაზრებები გაგრძელებაა ვატიკანის მუდმივი დიალოგის ტექნოლოგიებისა და ეთიკის შესახებ, სადაც AI არის გარდამტანი გამოწვევა, მსგავსი როგორც წარსულში ხდებოდა სოციალური ცვლილებები და მათზე მიუთითებდნენ პაპები, როგორიც იყო ლეო XIII, ცნობილი მუშათა უფლებების დაცვისთვის გამორჩეული, ინდუსტრიული რევოლუციის დროს. ვატიკანის ჩართულობა AI-ში წარმოადგენს უფრო მასშტაბურ განწყობილებას, რომ უახლესი ტექნოლოგიები უნდა ემსახუროს კაცობრიობას, კარგად რომ იყოს დაცული ადამიანის ღირებული და თავისუფალი ნების გარეშიდან. ლეო XIV გაგრძელებაა პაპი ფრანსისკოს მცდელობის, რომელმაც მოითხოვა ადამიანური ზედამხედველობა AI-ის გამოყენებაში და მოუწოდა საერთაშირისო რეგულაციის ჩამოყალიბებისთვის, რათა სამეცნიერო და მწვავე გლობალური გამოწვევები იქნეს მართავი.

წმინდა სათვალთვლელი ხდება გლობალური დისკუსიის ცენტრი ტექნოლოგიების ეთიკის შესახებ, სადაც მოწვეულნი სპეციალისტები განსაზღვრავენ პრინციპებს, რომლებიც აერთიანებს პატივისცემას ინდივიდუალური უფლებებისა და თავისუფლებების, ინოვაციების და პროგრესის მიმართ. პაპა ლეო XIV-ის ინტერვენცია ხაზს უსვამს ამ საკითხების სერიოზულობას და გამოუცხადებლობას მშობლებს, მასწავლებლებს, სამღვდელოებეს და კანონმდებლებს ზრუნვისა და ყურადღების გამოუთმობენ ახალგაზრდების განათლების გარემოს შექმნაზე. მან გააფრთხილა, რომ აუკრძალოთ AI-ის უსამართლო გამოყენებით შესაძლებელია კრიტიკული აზროვნების გლეჯვა, ყურადღების შემცირება და მორალური და სულიერი საფუძვლების განადგურება. მან ამის ნაცვლად დაჟინებით მოითხოვა განათლება, რომელიც არა მხოლოდ ცოდნისთვის, არამედ თანაგრძნობის, ეთიკური მოლოდინის და სულიერი ცნობიერების ზრდისთვისაა განკუთვნილი. მიუხედავად იმისა, რომ AI-მ შეიძლება გააუმჯობესოს სწავლა და ყოველდღიური ცხოვრება, წავიდა და განაცხადა, რომ ის არასდროს შეიძლება ამოიწურული უნიკალური ადამიანის ზრდის და აღმოჩენის უცვლელი გზით. ეს გზავნილი მოვიდა საზოგადოების ფართო დისკუსიაში, რომელიც ეხება სწრაფად განვითარებად AI ტექნოლოგიების პასუხისმგებლიან გამოყენებას, სადაც თანმხლებად არიან ემოციები და საფრთხეები, როგორიცაა სამუშაოს განადგურება, პირადი მონაცემების დაცვა, საცხობთინების გავრცელება და საგრძნობი ბოროტებები ან უსამართლობები. მორალური და სულიერი კონტექსტში AI-ის გამოწვევების მოყვანით, პაპა ლეო XIV ფართოვებს საუბარს ტექნიკური და ეკონომიკური საკითხების მიღმა, და მიმართავს გონის და ადამიანობის გრძნობის სიღრმისეულ კითხვებს. მისი მოწოდება ბავშვების ინტელექტუალური, ნერვული და სულიერი კეთილდღეობის დასაცავად არის ძლიერი გამოცხადება იმისა, რომ მომავალში საჭიროა მზრუნველი, თანაგრძნობისა და გამუდმებული ხმამაღალი ზრუნვა ადამიანის მთავარი ღირებულებების მიმართ. საბოლოოდ, პაპა ლეო XIV-ის მიმართვა ვატიკანის AI და ეთიკის კონფერენციაზე ხაზს უსვამს კათოლიკური ეკლესიის მუდმივ დანავარდს მოდერნიზაციასთან სამაგიეროდ სერიოზულად და ფრთხილად წინააღდეგან მისწრაფებებს, თანამედროვე ტექნოლოგიური გამოწვევების ღირსეული გადაჭრაში. მისი აქცენტები ეთიკურად გამართული AI-ზე, რომელიც პატივსაცემად მოეპყრება ადამიანურ ღირსებას და ავითარებს ნამდვილ ბრძნობას, ქმნიან გონიერი წინსვლის საფუძველს სამყაროელი ძალების მართვაში, რათა AI-ის ვედრება იყოს ადამიანის სამსახურში და არა დასამარცხებლად.