نظر گریگور روشو، بنیان‌گذار و مدیرعامل پای اسکوئر چالش کشیدن برتری بلاکچین در وب3 ممکن است برای طرفداران که مسیر حرفه‌ای خود را بر پایه بیت‌کوین، اتریوم و جانشینانشان ساخته‌اند، رادیکال به نظر برسد. اما با توجه به محدودیت‌های مشهور در مقیاس‌پذیری بلاکچین، وب3 لازم نیست حتماً به بلاکچین‌ها تکیه کند تا شکوفا شود. در عوض، نیازمند سیستم‌های پرداخت و مکانیزم‌های تسویه حساب قابل تأیید و بسیار سریع است — بلاکچین تنها یکی از روش‌های موجود است. در حالی که بلاکچین مشکل دوباره‌ خرج کردن را حل کرد، محدودیت معماری قابل‌توجهی را نیز ایجاد کرد: تمرکز زیاد بر ترتیب کلی، جایی که هر تراکنش باید به صورت ترتیبی و از طریق مکانیزم اجماع جهانی پردازش شود. این مدل در ابتدا برای پرداخت‌ها مناسب بود و امنیت و سادگی را در اولویت قرار می‌داد. اما برای برنامه‌های پیچیده وب3 که نیاز به سرعت، انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری دارند، این ترتیب سخت و سفت به عنوان یک گلوگاه عمل می‌کند و باعث کاهش توان عملیاتی و گزینه‌های توسعه‌دهندگان می‌شود. نفوذ FastPay نمونه‌ای از رویکردهای جایگزین است. این اپ‌زال انتقال وجه موبایلی نشان داد که دوباره‌ خرج کردن می‌تواند بدون الزام به ترتیب کلی، جلوگیری شود و سیستم‌هایی مانند لینرا را الهام بخشید که ترتیب‌های محلی مستقل را با قابلیت تأیید جهانی حفظ می‌کنند. FastPay همچنین بر نوآوری‌هایی مانند پروتکل اشیاء تک‌مالک POD و Sui تأثیر گذاشت. اگر FastPay قبل از بیت‌کوین وجود داشت، شاید بلاکچین هرگز جایگاه فرهنگی و فنی فعلی را به دست نمی‌آورد. منتقدان ممکن است بر اهمیت نظام ترتیب کلی برای سلامت مالی یا تمرکززدایی تأکید کنند، اما این باورها روش خاصی از اعتماد‌ناپذیری را با مفهوم کلی آن مخلوط می‌دانند. تمرکززدایی واقعی بستگی به تأییدپذیری تراکنش‌ها دارد، نه ضرورتاً به ترتیب سفت و سخت جهانی آن‌ها. چالش‌های بلاکچین روز به‌روز بیشتر می‌شود. ارتقاء اخیر اتریوم به نام دِن‌کان، که “توده‌ها” (بلوب‌ها) را معرفی می‌کند تا توان عملیاتی را افزایش دهد، هنوز هم عمدتاً بر پایه ترتیب کلی استوار است. سیستم Lattice سولانا، علی‌رغم نوآوری، با مشکلات ناشی از باگ‌ها و بارگذاری بیش از حد مواجه است.

گسترش راه‌حل‌های Layer 2 بیشتر فشار شبکه اصلی را موقتاً کاهش می‌دهد و تراکنش‌ها را به صورت دسته‌ای با تأخیر انجام می‌دهد، اما مشکلات اساسی در مقیاس‌پذیری را حل نمی‌کند. شعار «تکامل کن یا بمیری» برای سرمایه‌گذاران و توسعه‌دهندگان مرتبط با بلاکچین‌های سنتی صادق است. پروتکل‌های آینده که بر پرداخت‌ها و تسویه حساب‌های قابل‌تأیید و انعطاف‌پذیر بدون نیاز به ترتیب ثابت تمرکز دارند، امکان افزایش توان عملیاتی و تجربه کاربری بهتر را فراهم می‌کنند. همزمان، با توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز و تعامل عوامل مستقل مبتنی بر هوش مصنوعی با بلاکچین‌ها، هزینه تحمیل ترتیب سخت به عنوان یک مزیت رقابتی کاهش خواهد یافت. نشانه‌های این انتقال واضح است: فریم‌ورک‌های مدولار بلاکچین مانند سلستیا بیش‌تر به ضرورت تغییر از بلاکچین‌های کلاسیک و انعطاف‌پذیرتر اذعان می‌کنند. نوآوری‌هایی مانند لایه‌های در دسترس بودن داده، تکه‌های اجرای توزیع‌شده و تأیید خارج‌زنجیره هدفشان جدا کردن اعتبارسنجی مورد اعتماد از محدودیت‌های ترتیب است. اگرچه این تلاش‌ها کاملاً از گذشته جدا نمی‌شوند، اما به سوی زیرساختی انعطاف‌پذیرتر اشاره دارند. بلاکچین ناپدید نمی‌شود، اما باید تغییر شکل دهد. نقش پایدار آن ممکن است به سمت یک تأییدکننده جهانی بدل شود — یک مراسلۀ غیرمتمرکز در اکوسیستمی چابک‌تر، نه یک دفتر کل اصلی. این تحول ضروری با چالش‌هایی روبه‌رو است؛ زیرا سرمایه‌های قابل توجه، ایدئولوژی‌ها و حرفه‌ها عمیقاً در روایت بلاکچین سنتی سرمایه‌گذاری کرده‌اند. بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری، پروتکل‌های دیفای و «قاتلان اتریوم»، از نظر مالی و شهرتی، به تمرکز بلاکچین متعهدند. اما تاریخ کمتر به نفع کسانی است که مقاومت در برابر تغییر نشان می‌دهند. همان‌طور که اینترنت از حصارهای اولیه بیرون آمد، وب3 آماده است تا فراتر از ترتیب‌بندی سخت مبتنی بر بلوک حرکت کند و به کسانی پاداش دهد که این نقطه عطف حیاتی را درک و از آن بهره‌برداری می‌کنند. این مقاله صرفاً برای اطلاع‌رسانی عمومی است و مشورت حقوقی یا سرمایه‌گذاری ارائه نمی‌دهد. نظرات بیان‌شده تنها نظرات نویسنده است و ممکن است با دیدگاه‌های کوین‌تلگراف تفاوت داشته باشد.