Prezydenckie ogłoszenie przez Trumpa wielomiliardowych umów dotyczących sztucznej inteligencji pomiędzy amerykańskimi firmami technologicznymi a krajami Zatoki Perskiej wywołało poważne zaniepokojenie wśród polityków z Waszyngtonu i ekspertów ds. bezpieczeństwa. Podczas gdy niektórzy postrzegają te porozumienia jako wzmacniające światową pozycję lidera USA w dziedzinie AI, rosnąca grupa polityków z obu stron barykady, zwanych hawkami od Chin, ostrzega, że wrażliwa amerykańska technologia może nieświadomie korzystać chińskim interesom. Kluczowym elementem tych obaw są kraje Zatoki—zwłaszcza Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie—which od dawna utrzymują handel i dyplomatyczne kontakty z Chinami, przez co rośnie ryzyko, że eksportowane technologie AI i zaawansowane komponenty mogą zostać przekierowane lub dostępne dla chińskich podmiotów. Ryzyko to nasila się w kontekście złożonej geopolitycznej czułości tej technologii, zwłaszcza w obliczu trwających napięć między USA a Chinami dotyczącymi supremacji technologicznej i bezpieczeństwa narodowego. Jednym z najbardziej kontrowersyjnych zagadnień jest planowany eksport ponad miliona zaawansowanych układów AI do ZEA, który jest obecnie poważnie rozważany przez amerykańskich urzędników. Te nowoczesne układy zasilają skomplikowane systemy AI, a ich przekaz poza bezpośrednią kontrolę Stanów Zjednoczonych wywołuje obawy, że mogą być niewłaściwie użyte lub przekazane bez zezwolenia, co z kolei mogłoby naruszyć bezpieczeństwo narodowe USA. Krytycy argumentują, że obecne ramy regulacyjne w USA nie mają wystarczających zabezpieczeń, aby zapobiec takim sytuacjom. W odpowiedzi Komitet Selekcyjny Izby Reprezentantów ds. Partii Komunistycznej Chin przedstawił ustawę mającą na celu zaostrzenie kontroli nad eksportem układów AI i powiązanych technologii, dążąc do zwiększenia nadzoru i uniemożliwienia potencjalnej infiltracji amerykańskiej technologi AI do chińskich sieci poprzez kraje trzecie.

Odzwierciedla to szerszą akcję Kongresu mającą na celu rozwiązanie problemów związanych z lukami w globalnych łańcuchach dostaw technologii, gdzie na styku interesów handlowych i bezpieczeństwa narodowego pojawiają się zagrożenia. Dodatkowo, niedawne zmiany w polityce eksportowej Stanów Zjednoczonych powiększają te obawy. Departament Handlu teraz wymaga wyraźnej zgody na eksport zaawansowanych technologii AI, co stanowi krok wstecz w porównaniu z mniej restrykcyjnymi regulacjami obowiązującymi za administracji Bidena. Ta zmiana odzwierciedla rosnącą świadomość zagrożeń związanych z niekontrolowanym rozpowszechnianiem technologii AI, zwłaszcza do regionów z niejasnym nadzorem czy powiązaniami z rywalami geopolitycznymi. Poza kontrolami eksportowymi, niektórzy urzędnicy USA obawiają się także przenoszenia infrastruktury AI do krajów Zatoki, które przyciągają subsydia rządowe i partnerstwa strategiczne. Chociaż taka migracja może tworzyć okazje rozwojowe dla firm technologicznych, to jednocześnie może podkopać krajowe badania nad AI i osłabić nadzór Stanów Zjednoczonych nad nowo powstającymi technologiami. Te powiązane czynniki stanowią poważne wyzwanie dla polityki amerykańskiej: jak równoważyć komercyjne i dyplomatyczne korzyści wynikające ze współpracy w dziedzinie AI z koniecznością ochrony wrażliwych technologii przed rywalami. Działania administracji Trumpa mające na celu rozszerzenie amerykańskich technologii za granicę odzwierciedlają dążenie do utrzymania konkurencyjności w szybko rozwijającej się dziedzinie technologii, ale bez odpowiednich zabezpieczeń istnieje ryzyko, że kluczowe technologie mogą nieświadomie wspierać konkurentów, takich jak Chiny. Ta sytuacja podkreśla zmieniający się pejzaż globalnego zarządzania technologiami, gdzie przyspieszająca innowacja i złożone relacje geopolityczne—np. między krajami Zatoki a Chinami—wymagają wyważonych polityk i zwiększonej współpracy międzynarodowej. W przyszłości działania Kongresu i administracji muszą kompleksowo rozwiązać te wyzwania, poprzez regulacje eksportowe, egzekwowanie wysokich standardów etycznych i zgodności w zagranicznych operacjach amerykańskich firm AI oraz wsparcie silnego krajowego ekosystemu AI, który jest niezbędny do utrzymania przewagi technologicznej i bezpieczeństwa narodowego USA. Podsumowując, rozwijające się umowy USA z krajami Zatoki w dziedzinie AI ukazują sprzeczne priorytety amerykańskiej polityki zagranicznej i technologicznej: dążenie do dominacji na globalnym rynku AI kontra konieczność zapobiegania temu, by wrażliwe technologie wzmocniły geopolitycznych rywali. Odpowiedź Waszyngtonu będzie miała kluczowe znaczenie zarówno dla bezpieczeństwa narodowego USA, jak i dla globalnego układu sił w zakresie technologii i innowacji.